براکت های پایه
شرکت های آسانسوری از انواع براکت های پایه یا صفححه مخصوص کف ریل در کف چاهک که ریل در شروع ریل گذاری روی آن می نشیند و مهار می شود، استفاده میکنند. این براکت ها به کف چاه یا در بعضی از مولقع به ناودانی یا قوطی محل نصب ضربه گیر کابین که در کف چاه مهار شده است توسط پیچ و مهره متصل میشوند.
در این روش ضمن اینکه ضربه گیر کابین بر روی ناودانی نصب می گردد دیگر نیازی به سوراخ کاری کف چاهک برای نصب دیگر تجهیزات نخواهد بود. به دلیل نشست ساختمان پس از بهره برداری و بارگذاری بر آن و اثر آن روی ریل های آسانسور و انبساط حاصله در اثر گرم شدن هوای ساختمان طول زیل ها نسبت به طول چاه آسانسور افزایش می یابد، می شود.
برای جذب اضافه طول عموما در انتهای ریل در نزدیکی سقف چاه آسانسور فضای کافی ( حدودا بازاء هر یک متر طول ریل 1/5 میلی متر انبساط طولی با مقدار حداقل 5 سانتی متر ) پیش بینی میشود. لازم به تذکر است که انتهای آزاد هر یک از ریل ها باید در حدی باشند که وقتی کابین یا وزنه تعادل به روی ضربه گیر می نشیند کفشک بالای وزنه تعادل یا کابین از آخرین براکت عبور نکند، در غیر این صورت باید براکت اضافی در انتهای هر یک از ریل ها نصب شوند. ابتدای ریل های وزنه تعادل در صورتی که دارای سیستم ترمز ایمنی ( پاراشوت ) باشند همانند ریل های کابین، روی کف چاه قرار می گیرند و مهار می شوند. عموما یک فاصله هوایی ( در حد 2 تا 5 میلیمتر ) بین ابتدای ریل ها و کف چاه در نظر گرفته می شود تا در هنگام پاراشوت ابتدای ریل امکان حرکت به اطراف را داشه باشد. بعضی از سازندگان با ورق های نازک در چند ضخامت مختلف فاصله هوایی را پر کرده که ضمن نشستن ریل روی کف و انتقال وزن آن به زمین ، در صورت پاراشوت ورق ها نسبت به هم در اثر حرکت انتهای ریل حرکت کرده و اصطکاک تا حد ممکن کاهش یابد.
از نظر تئوری به دلیل اینکه ابتدای ریل تا اولین براکت یک تیر سر درگیر تلقی می شود لذا در صورتی که ریل از نظر مشخصات مکانیکی نتواند نیروی ناشی از لنگر خمشی تولیدی در ابتدای ریل را به دلیل تماس با زمین تحمل کرد و ازح مجاز بیشتر شود در این صورت باید ابتدای ریل توسط براکت پایه، محکم شده و از حرکت آن جلوگیری شود و یا در صورت قرار گرفتن روی صفحه باید فاصله اولین براکت از زمین محاسبه شود تا لنگر خمشی به ریل وارد نشود و یا صرفا نسبت به کف حداقل 5 میلی متر فاصله بگیرد.
همانگونه بیان شد در صورت استفاده از چند ورق نازک در زیر ریل، از ورق با رنگ کوره ای برای جلوگیری از زنگ زدن آنها استفاده میشود . در صورتی که ورق ها رنگی نباشد از روغن سبک برای کاهش اصطکاک و زنگ زدن انها به کار گرفته می شود.
برای نصب روغن دان در ابتدای ریل که توسط براکت پایه محکم شده است می تواند ابتدای ریل 50 میلی متر از کف چاهک فاصله بگیرد.
توسط بعضی از شرکت های آسانسوری برای جذب اضافه طول ریل ها در انتهای هر یک از ریل ها و تنظیم و تراز از ابتدای ریل ( در ساختمان های بلند ) در شروع کار از براکت های پایه قابل تنظیم استفاده میشود. ( از پایه قابل تنظیم به خصوص در آسانسورهای MRL که موتور مستقیم به طور غیر مستقیم به روی ریل ها قرار می گیرد استفاده می گردد. و از این طریق ارتفاع ریل ها در انتهای هر یک از آنها تنظیم می شود. ) فاصله زیر ریل توسط مهره روی جک بولت تنظیم می گردد.
