آسانبر کٌرد صنعت

سرویس و نگهداری و آسانسور

آسانبر کٌرد صنعت

سرویس و نگهداری و آسانسور

آسانبر کٌرد صنعت

شرکت، تحت مدیریت جناب آقای عبدی پور، در زمینه ارائه خدمات سرویس و نگهداری، بازرسی و مشاوره فعالیت می‌نماید.

محدوده فعالیت: تهران و حومه

جهت کسب اطلاعات بیشتر، با شماره‌های ذیل تماس حاصل فرمایید:

دفتر: 02144652654
همراه: 09120276237

۹۶ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «سرویس و نگهداری آسانسور» ثبت شده است

نصب قاب یوک کابین :

1- روش های متفاوتی برای نصب (قاب) یوک کابین وجود دارد که هر یک از نصاب ها یا شرکت آسانسوری روش خاص خود را که می تواند ترکیبی از چمد روش نیز باشد بکار می برند. قاب یوک کابین عموما در داخل چاهک سرهم بندی می شود و لیکن ممکن است بر حسب روش مخصوص به خود نصاب آسانسور، یوک در یبخش دیگری از چاه نیز اجرا گردد. اکثر سازندگان آن را در بخش پایین چاه اجرا کرده و پچس از تکمیل شدن کابین با بالابر بر بالای چاه می کشند. 

 

2- در یکی از روش های نصب، یوک کابین توسط گیره های خاصی که با پیج و مهره کردن به ریل ها قبلا مته کاری ایجاد شده اند در محل خود محکم می شوند و یوک را نگه می دارند. 

در این روش پس از تکمیل کارهای اجرایی کابین و اتصال سر سیم بکسل ها به یوک بالای آن، گیره فوق و پیچ و مهره باز می شوند. پس از تکمیل عملیات اجرایی کابین سوراخ های باقی مانده روی ریل ها به دلیل تخریب لاستیک کفشک های غلطکی یا لغزشی و خورده شدن سطح آن ها باید پر شوند. 

امروزه اغلب نصاب ها روش های دیگری را برای نصب یوک کابین به کار می برند تا باعث بروز مشکلاتی نشود. روش معمول برای مهار کردن یوک کابین استفاده از پایه و ستون در کف چاهک و سوار کردن آن بروی ضربه گیر آن است که لازم است قبل لز مرحله نصب کابین آن را نصب کرده باشند. 

 

 

3 - هنگام سر هم بندی و سوار کردن یوک کابین باید به این امر توجه شود که کار در دو تراز انجام می شود. در صورت اجرای کار در چاهک آسانسور که عموما عمق آن نیز کم است، ستون گذاری در کف چاهک انجام شده و سپس یوک به روی آن قرار می گیرد. این کار باید به نحویصورت گیرد که مشکلات اجرایی بعد در روند کار بروز نکند. 

 

یوک پایین روی ستون های نگهدارنده باید به حد کافی پایین قرار گیرد به طوری که کاملا در دسترس باشد تا  عملیات اجرایی به صورت مناسبی انجام شود. همچنین به اندازه کافی بالا قرار گیرد تا نصاب بتواند به راحتی به داخل چاهک وارد یا ار آن خارج شده و مانع تردد نشود. همچنین ستون ها در موقعیتی باشند که نصاب مطمئن و راحت کار کند. 

 

 

4 - یکی از روش های ساده در انتخاب جنس ستون استفاده ازدو عدد الوارر چوبی به ابعاد حداقل 10 cm * 10 cm است به شکل عموذی در کف چاهک قرار می گیرند. طول این الوارها مساوی بوده و اندازه طول آنها باید  به نحوی محاسبه و تعیین شود که کف اتاقک کابین پس از اتمام کار با کف تمام شده هم تراز باشد. 

 

 

 

طول ستون های چوبی(می تواند از نوع فلزی، قوطی یا تیر آهن نیز باشند) با توحه به عمق چاهک با کسر اندازه های ارتفاع پروفیل تیر افقی یوک زیرین، لاستیک یا فنرهای لرزه گیر، ضخامت کف سازی و دیگر اقلام موجود محاسبه میشود.

 

5 - یوک پایین کابین توسط بالابر زنجیری یا سیم بکسل که آن را قبلا نصاب به قلاب یا تخته های مهار کننده در انتهای چاه یا طبقات بالاتر (حدودا در طبقه سوم) به طور مطمئن آویزان کرده است، بالا کشیده و به روی ستون ها (الوارها) که در داخل کف چاهک به طور عمودی مستقر شده اند، قرار می گیرد. بعضی از نصابان در این مرحله از کار قبل از انتقال یوک پایین به داخل چاه یکی از کفشک های آن را باز می کنند. تعدادی از نصابان هر دو کفشک آن را باز می کنند. 

 

6 - یوک پایین روی ستون ها (الوارها) قرار گرفته و در این مرحله همزمان لقمه های هر یک از پاراشوت ها به کمک دست با سطح ریل ها همراستا شده و در محل خود با رعایت فواصل مندرج در مشخصات آسانسور قرار می گیرند. 

 

 

 

لازم به تذکر است فواصل بین لقمه های پاراشوت تا ریل از دو سمت متناسب با سرعت کابین می باشد. مقدار حداقل این فاصله باید از هر سمت نوک ریل 1/5 میلی متر باشد. 

 

به طور مثال در کابین با سرعت یک متر بر ثانیه این فاصله 1/5 میلی متر و در سرعت 7 متر بر ثانیه این مقدار 7 میلی متر می باشد. 

تنظیم نهایی و شاقول کردن لقمه های پاراشوت و قرار گرفتن هر یک در محل خود در کنار ریل ها ممکن است با کشیدن دسته اهرم ترمز ایمنی و ایجاد فاصله لازم صورت پذیرد. 

بعضی از نصابان در این مرحله کار با درگیر کردن لقمه های پاراشوت با سطح ریل ها، یوک زیر را در محل خود نگه داشته و مانع از حرکت آن می شوند. 

در صورت نیاز تکمیل کار، حتی میتواند بخشی از تنظیم های مورد نیاز با جابجایی یوک در محل استقرار خود صورت پذیرد. 

 

7 - در صورت نیاز به تراز کردن دقیق یوک در دو جهت طولی و عرضی می توان با استفاده از لاتون (فیلر گذاری) روی ستون های نگهدارنده کار را تکمیل کرد. 

 

 

8 - در این مرحله از کار، ستون های عمودی قاب یوک را که معمولا از جنس ناودانی یا نبشی هستند به داخل چاه منتقل می کنند. هر یک از آنها در دو سر انتهایی یوک پایین ، در محل پیش بینی شده به شکل گونیا قرار می گیرند و سپس توسط پیچ و مهره محکم می شوند.

 

لازم به تاکید است که به هنگام نصب ستون ها باید از شاقول و نیز موازی قرار گرفتن آنها با سطح ریل ها و رعایت فواصل مطابق با طرح مطمئن شویم . در صورتی که عملیات اجرایی با مشکلاتی مواجه شود و نیاز به منترل مجدد باشد، پیچ های اتصال را شل کرده و پس از همراستا قرار دادن مجدد و شاقول کردن ستون های یوک کابین منترل فواصل و اندازه های قطری ، مجدا پیچ های محل اتصال آن ها را محکم کنید. 

 

9 - یوک بالا را توسط بالابر زنجیر دستی بالا بکشید و سپس در محل خود مستقر کنید. پس از اطمینان از اینکه یوک بالا در محل خود قرار گرفت، از دو طرف با قطعات اتصالی به همراه لرزه گیر ان را به ستون های عمودی یوک متصل کنید. 

 

 

 

 

کفشک غلطکی : 

کفشک غلطکی تا حد زیادی نسبت به لغرزشی گرانتر است و لذا در آسانسورهای ارزان قیمت و در سرعت های پایین از آن استفاده نمی شود. این نوع کفشک معمولا روی آسانسور با سطح کیفی بالا بکار گرفته می شود. 

 

برای کاهش اصطکاک غلطک های این نوع کفشک نیازی به روغن کاری نیست و در نتیجه سطوح ریل ها روغن کاری نشده و داخل چاه تمیزتر خواهد بود. با استفاده از این کفشک اصطکاک حرکتی کاهش پیدا کرده و لذا باعث کاهش جریان مصرفی موتور نیز می شود. قابل ذکر اینکه از طرفی این فرآیند به منظور افزایش دقت در همسطح سازی کابین با طبقه بسیار مفید خواهد بود. 

 

 

همانگونه که قبلا نیز بیان شده است، به جز سیم بکسل بندی 1:1 که مستقیما سیم بکسل ها به یوک بالا متصل می شوند، سیم بکسل بندی 2:1 نیز اجرا می گردد که در این صورت فلکه هرزگرد به جای صفحه سوراخ دار به یوک بالای کابین و همچنین وزنه تعادل نصب می شود. عموما فلکه های هرزگرد در راستای ریل ها قرار می گیرند لیکن با توجه به موقعیت فلکه کششی موتور میتوانند به امتداد ریل ها جابجایی و یا انحراف داشته باشند. 

 

 

البته در کابین عمیق تر این فلکه هرزگرد می تواند به دو عدد افزایش باید که در این صورت کابین از تعادل بیشتری برخوردار خواهد بود. 

در کابین سنگین تر حتی این فلکه ها می توانند به زیر کابین ( به صورت مورب یا موازی) کنار یوک پایین منتقل می شوند و کابین از زیر تحت کشش به سمت بالا قرار می گیرد. 

در کابینیکه دارای دو درب مجاور است، یوک به صورت مورب بوده و ریل ها در گوشه های چاه قرار می گیرند. 

در بعضی از آسانسورها به جای استفاده از کابین با یوک مورب ،یوک آن می تواند به شکل لیفتراکی اجرا شود. 

 

 

کابین آسانسور در حمل بار نسبت به حمل مسافر با توجه به نوع تزئینات داخلی ان ممکن است متفاوت بوده و از نظر شکل ظاهری زمخت تر و پر سر و صداتر باشد. 

کابین های حمل بار انواع مختلف دارند و اغاب از نظر مهندسی و ساخت متفاوت و ویژه هستند و ئر انواع صنعتی یوک آنها ننمن است نیاز به تقویت کننده خاص داشته باشند و طراحی دقیق در آنها صورت گیرد. 

 

انواع دیگری از یوک و کابین نیز در آسانسورها به کار گرفته می شوند که به طور مثال می توان به آسانسور شیب دار  اشاره کرد. قاب یوک آن نیازمند به طراحی خرپا خاصی است که ممکن است با توجه به طرح کابین مورد نظر محاسبه شود. 

 

جزئیات مجموعه یوک کابین و تجهیزات ایمنی باید با توجه به نوع بکار رفته توسط تولیده کننده در اختیار اکیپ نصب در محل قرار گیرد. 

 

وزنه تعادل به دو دسته کلی تقسیم می گردد، یکی از این انواع دارای قابی است مشابه قاب یوک کابین و عمدتا از ناودانی ساخته می شود و وزنه های پر کننده در داخل آن قرار می گیرد. نوع دوم آن فاقد قاب اطراف وزنه های پر کننده است و این نوع مورد استفاده قرار نمی گیرد و استانداردهای ایمنی آسانسور به کارگیریاز آن را تایید نمی کنند. 

 

 

وزنه های پر کننده وزه تعادل عموما از نوع چدنیهستند که مجموع قاب، متعلقات و وزنه های پر کننده باید بین 40 تا 50 درصد مقدار وزن ظرفیت کابین به اضافه جرم آن باشد. 

 

 

در صورتی که زیر چاه آسانسور در دسترس ساکنین ساختمان باشد و مورد استفاده قرار گیرد و همچنین به طور کلی در آسانسورهای صنعتی، کشتی و خاص ، وزنه تعادل نیز همانند کابین باید مجهز به سیستم ترمز ایمنی باشد. 

وزنه تعادل نیز همانند کابین باید به کفشک های لغزشی یا غلطکی در چهار گوشه مجهز باشد. عموما نوع کفشک های وزنه و تعادل مشابه کابین انتخاب می شوند ، هر چند ممکن است  این موضوع در آسانسورها رعایت نگردد.

 

در وزنه تعادل نیز همانند کابین برای اتصال سیم بکسل ها به تیر افقی بالای آن از سر سیم بکسل های مشابه استفاده می شود. 

 

برای کنترل حرکت های جهشی وزنه تعادل و متعادل سازی نیروی کشش در سیم بکسل ها،سمت وزنه تعادل استفاده می شود. عموما برای وزنه تعادل در سرعت های پایین ضربه گیرهای فنری در کف چاهک مورد استفاده قرار می گیرد. در بعضی از طرح ها آن را به زیر یوک پایین قاب وزنه تعادلنیز می بندند. سیم بکسل یا زنجیر تعادل نیز به زیر قاب وزنه تعادل متصل می گردد. 

 

در هنگام استفاده از سیم بکسل جبران در آسانسورهای پر سرعت، پس از اتصال آن به قاب وزنه تعادل از فلکه هرزگرد که در کف چاهک برای هدایت سیم بکسل فوق در داخل چاهک تعبیه می شوند، عبور می کند. 

 

برای جلوگیری از تشکیل جریان های گردابی در لبه گوشه های پایین و بالای کابین و ممانعت از تداخل آنها در پش کابین بخصوص در سرعت های بالا از صفحات آرام کننده جریان های هوا که به شکل آیرودینامیکی هستند، استفاده می شود. 

 

این قطعات در آسانسورهای پر سرعت باعث کاهش اغتشاش هوا در پشت کابین در حال حرکت شده و از تولید صدا و نیز ارتعاشات افقی از آن جلوگیری کرده و به نرمی حرکت آسانسور کمک می کنند. 

تعدادی از شرکت های آسانسوری جهت کاهش اثرات اغتشاش هوا کابین آسانسور را به صورت دو جداره و دوکی شکل می سازند. 

 

نصب کابین آسانسور :

قاب یوک کابین توسط کفشک هایی که در چهار گوشه آن سوار می شوند با ریل ها در تماس هستند و هدایت می شوند. 

 

 

پایه این کفشک ها به روی صفحه ای در انتهای یوک های بالا و پایین پیچ می شوند. 

کفشک ها صرف نظر از توزیع بار کابین به روی ریل ها، برای محفوظ ماندن یوک در امتداد آنها نیز مورزد استفاده قرا می گیرند. 

وظیفه ی دیگر یک کفشک مناسب که به طور صحیح نیز نصب شده است، حفظ موقعیت پاراشوت در وضعیت خود و جلوگیری از جابجایی آن در هنگام حرکت کابین خواهد بود. 

به طور کلی در هر یوک کابین از دو عدد کفشک در بالا و دو عدد در پایین در دو طرف هر یک از آنها استفاده می شود ولیکن در کابین آسانسور های پرسرعت می تواند این کفشک ها در هر یک از گوشه ها به صورت دوتایی بکار گرفته می شوند. 

 

در یوک کابین دو تایی ( double deck ) برای ایمنی و کنترل حرکت بیشتر از شش کفشک ( در میان ستون های عمودی یوک نیز از کفشک استفاده می شود) استفاده می شود. کفشم ها به هنگام نصب، دقیقا باید همراستا و شاقول با ستون های عمودی یوک قرار بگیرند. 

 

آها می توانند از نوع لغزشی یا غلطکی باشند. بدنه کفشک لفزشی از جنس چدنی است و توسط پایه اش به یوک پیچ و مهره می شود. این کفشک امکان حرکت نوسانی در محور خود را دارد. در محل تماس بین ریل و بدنه چدنی کفشک لغزشی از قطعات پلاستیکی که به صورت U شکل است، استفاده می شود. 

 

 

این قطعات از مواد پلاستیکی گوناگونی ساخته میشود . امروزه این قطعه ترکیبی از چند لایه پلاستیکی و سربی ساخته می شود تا بتواند ضربات را به راحتی خنثی کند. در کفشک لغزشی جهت کاهش اصطکاک از روغن کاری به روش موئینگی توسط فیلیته پارچه ای بهره گرفته می شود. 

 

حد فاصل کفشک لغزشی از روی سطح ریل حداکثر 2 میلی متر باشد. 

کفشک غلطکی دارای 3 چرخه است که بدنه این چرخ ها از جنس فولاد است . ر.ی آنها با روکش لاستیکی پوشیده است و هر یک از این چرخ ها به روی پایه چدنی سوار هستند. این کفشک ها همانند کفشک لغزشی به یوک بالا و پایین کابین نصب شده و توسط پیچ و مهره محکم می شوند. 

بسیاری از آنها به فنرهایی که به روی بازوهایی سوار هستند و قابلیت تنظیم فشار در هر یکح از چرخ ها را دارند، مجهزند. 

 

در آسانسورهای با ظرفیت زیاد کفشک های غلطکی که دارای 6 چرخ هستند مورد استفاده قرار می گیرند. 

این بازوها به توسط فنر فوق، فشار مناسب و مورد نیاز را به طور مداوم بین هر یک از چرخ ها و سطح ریل تامین می کنند به طوریکه به صورت خودکار مقدار مورد نیاز در (تماس ختصر) آن دائما حفظ شود. 

 

قطر چرخ کفشک غلطکی متناسب با سرعت و ظرفیت کابین انتخاب میشود. قابل توجه اینکه هر چقدر قطر چرخ بزرگ تر انتخاب شود حرکت کابین نرم تر خواهد بود. 

 

1 - مقدمه 

کابین و وزنه تعادل از قطعات مهم انواع آسانسورها هستند که انتخاب آن ها بر حسب کاربری آسانسور و نصب دقیق آنها تاثیر زیادی در حرکت مطمئن و نیز کیفیت بهره برداری می گذارد و از نظر ایمنی مسافرین و نیز مصرف انرژی موثر خواهد بود. 

 

2 - کابین :

بخشی از آسانسور است که بار توسط آن جابجا می شود. 

کابین آسانسورها به دو دسته عمده مسافربر و باربر تقسیم می شوند. هر یک از آنها دارای انواعی عستند که از کابین لوکس مسافربر شروع و به کابین های باربر مجهز به مونوریل و قلاب گوشت و خاص می رسد. 

 

2.1 - کابین آسانسور دارای قاب فولادی است که از تیر افقی فولادی بالا (یوک بالا) و تیر افقی (یوک پایین) که بر روی آن تجهیزات ترمز ایمنی (پاراشوت) در دو طرف قاب کابین نصب می گردند و ستون های عمودی که تیرهای پایین و بالای قاب را به هم مرتبط می سازند و قاب کابین را تکمیل می کنند، تشکیل میشودند. 

 

 

 

در کابین هایی که از ظرفیت زیادی برخوردار هستند، جهت توزیع بار و کاهش مقطع ریل های آسانسور ، تولیدکنندگان در بعضی از مدل های تولیدی خود از دو قاب فولادی در کابین استفاده می کنند. نکته خیلی مهم و اساسی در ساخت این نوع کابین حد فاصل بین این قاب ها ( دو ریل مجاور) از مرکز ثقل و از یکدیگر است.

عموما سعی بر این است فاصله دو قاب کنار هم بیش از یک متر نگردد. در غیر این صورت هنگام بارگیری یا تخلیه عدم توزیع یکنواخت بار باعث درگیری و قفل شدن کفشک کابین با ریل ها شده و کابین نمی تواند به طور صحیحی حرکت کند. 

 

به عنوان یک دستورالعملکلی قاب کابین در محل پروژه سرهم بندی می شود، هر چند بعضی از شرکت های آسانسوری آن را به صورت آماده از کارخانه به محل حمل می کنند. 

 

کابین همچنین دارای کف است که غالبا به روی تیر (یوک) پایین به همراه لرزه گیر درون آن قرار گرفته و سوار می شود. 

 

 

صفحات دیوار اتاق کابین به روی کف و به یکدیگر نصب می شوند و پس از تنظیم نهایی و شاقول کردن آنها با ستو های عمودی قاب یوک کابین به همراه لرزه گیر آنها پیچ و مهره شده و در نهایت در محل خود محکم و ثابت می شوند. 

 

 

در انتهای عملیات اجرایی و سرهم بندی اتاق کابین، سقف آن در محل خود قرار گرفته و نصب می شود و مکانیزم درب نیز به آن سوار می گردد. 

 

 

هنگامی که کابین در حال ساخت و تکمیل شدن است در صورتی که نیاز به جایجایی آن در داخل چاه باشد ورودی آن باید توسط درب کابین مسدود شود. 

چراغ های روشنایی ، تهویه ، صفحه شستی ها ، دستگیره و بقیه تجهیزات پس از تکمیل کار دیواره ها و تزئینات روی آن ها نصب می شوند. 

لازم به ذکر است اخیرا تعدادی از شرکت های آسانسور جهت زیبایی بیشتر محل شستی های داخل کابین را مستقیما روی صفحه تمام شده آن پانچ کرده و جاسازی می کنند و در کابین ها صفحه شستی ها حذف شده است. 

 

هر چند این روش زمان زیادی را در ساخت کابین به خود اختصاص می دهد ولیکن کابین از زیبایی بیشتری برخوردار شده چرا که صفحه جداگانه از جنس و طرح دیگری برای شستی نخواهد بود.

 

 

2.2 -  در آسانسورهای کششی، سیم بکسل ها توسط سربکسل ها یابه واسطه فلکه هرزگرد که به تیر یوک بالای کابین متصل می شوند و آن را به تعلیق در می آورد، کابین را به حرکت می اندازند. 

 

سربکسل ها به صفحه ای که ضخیم که در آن سوراخ هایی به تعداد سیم بکسل ها تعبیه شده است به تیر یوک بالا متصل می شوند. در سیستم تعلیق 2:1 سیم بکسل ها با فلکه های هرزگرد ( یا فلکه های هرزگرد) که روی یوک بالا سوار شده است به کابین متصل می شوند. سیم بکسل گاورنر به اهرم ترمز ایمنی که روی یوک بالا سوار است، بسته می شوند. 

 

 

محل اهرم فوق ، بسته به نوع قاب یوک کابین می تواند در حل دیگری پیش بینی شود. سیم بکسل یا زنجیر جبران به تیر افقی یوک کابین پایین متصل می شود. 

 

 

 

تراول کابل  و کمان تحریک کننده میکروسوویچ های حد داخل چاه طبق جزئیات نقشه ساخت آن نیز به روی قاب کابین متصل می شوند. 

 

 

 

لازم به یادآوری است که بخشی از تجهیزات به یک پایین کابین سوار می شوند و به طور مستقیم به دیواره اتاق کابین متصل نیستند زیرا ضمن اینکهخ در این روش محل اتصال از استحکام لازم برخوردار  خواهد بود از طرفی باعث تولید صدا در کابین نشده و در حین حرکت ، کابین شرایط بی صداتری خواهد داشت. 

 

مراحل نصب لته های درب آسانسور : 

1. هر یک از لته ها را روی ریل آویزان کنید. 

2. غلطک (قرقره) بالایی را به نحوی تنظیم کنید که لقی آن از روی ریل راهنما 0/05 میلی متر بیشتر نگردد. 

3. درب ها را به یک سمت حرکت دهید سپس خار زیر لته را طوری ببندید که در محل خود قرار گیرد. 

4. حرکت نرم هر یک از لته ها کنترل شود به طوریکه بدون هیچ اشکالی و نیاز به نیروی زیاد حرکت کند. 

 

مجددا مجموعه های غلطک های آویز بالای سردرب و خارهای کشویی زیر لته ضرذبه گیر

ا را در صورت نیاز تنظیم کنید. 

 

 5. ضربه گیرهای درب را روی هر یک از ستون های نگهدارنده در قسمت بالای آن نصب کنید. مقدار لقی مورد نیاز بین لته و ضربه گیر بر اساس دستور العمل سازنده رعایت شود. 

 

نصب آستانه (سیل) درب طبقات :

در طی مراحل اجرایی نصب آستانه (سیل) فرض بر این است که عملیات اجرایی توسط سطح متحرک صورت می پذیرد و کلیه اندازه گیری ها دقیق است و می تواند در اجرا ممورد استفاده قرار گیرد. در صورتی که نصب آستانه درب های طبقات  با استفاده از داربست و تخته های زیرپا در طول چاه آسانسور  ادامه پیدا کند باید کلیه مراحل نصب توسط شابلون ساخته شده با توجه به ابعاد آسانسور پیگیری و اجرا شوند. 

 

- آستانه درب توسط بست و نگهدارنده های خاص خود که به شکل های مختلف توسط سازندگان درب ها طراحی و ساخته می شوند به نبشی فلزی که توسط جوشکاری یا انکربولت به سازه قبلا اتصال و محکم شده است، سوار و نصب می گردد. 

 

 

در این روش سوراخ های آستانه در امتداد سوراخ هایی که در نبشی پیش بینی شده است قرار گرفته و پیچ و مهره میشوند. لازم است در ابتدای کارز پیچ و مهره ها آزادنه و شل بسته شوند تا در صورت لزوم قابلیت تنظیم داشته باشند. در برخی از اوقات برای شاقول و تراز آستانه از ورق های تنظیم کننده (لاتون) استفاده می گردد. 

در  بعضی از درب های طبقه، آستانه روی کف طبقه قرار می گیرد که در این حالت دیگر نیاز به نبشی فلزی نخواهد بود و نگهدارنده استانه به سازه متصل می گردد.

 

از نکات مهم در نصب درب ها، رقوم کف تمام شده ظبقات است که ارائه این اندازه ها و فاصله کف تا کف طبقات از وظایف کارفرما است. 

از نکته های مهم در نصب درب ها ، هماهنگی با ریل هاست که بر این اساس نصب درب ها با اشکالات کمتری مواجه خواهد شد. 

لازم به تذکر است که پیچ های نگهدارنده سیل درب طبقات با ملات و مصالح ساختمانی درگیر نشده زیرا باعث خوردگی شده و ضمن اینکه در صورت نیاز به باز کردن انها ممکن است با مشکلاتی مواجه گردد. 

 

- قبل از اجرا و نصب آستانه، شابلون نصب باید ساخته شده و اماده باشد. سپس در محل خود در مقابل ریل ها قرار گرفته و با گذاشتن علامت روی لبه کف مرکز آستانه و مرکز بازشو درب و تخته افقی شابلون نشان گذاری می شود. با گذاشتن نشاه مرکز آستانه روی نبشی نگهدارنده علامت مرکز آستانه را مرکز بازشو درب مطابقت داده، و شپش آنها را به پیچ و مهره به یکدیگر ببندید. 

قابل توجه اینکه در درب های کنار بازشو (تلسکوپی) لازم است مقدار خارج از مرکزی دهانه ریل کابین با درب طبق محاسبه  و در اجرا و نصب درب رعایت گردد. 

 

لازم به توضیح است که : 

سوراخ های روی نبشی زیر آستانه و خود آستانه به صورت شکاف های باریکی هستند که اجازه می دهند آستانه به راحتی جلو و عقب حرکت کرده و قابلیت تنظیم داشته باشد. در این بخش از کارز کنترل طراز بودن سطح آستانه از دو طرف آن و فاصله آن از ریل های کابین باید صورت بگیرد. این کنترل ها برای کارکد مطلوب درب کابین با درب طبقه و هماهنگی آنها با یکدیگر از اهمیت زیادی برخوردار است. 

 

بعضی از نصابان جهت جلوگیری از حرکت آستانه درب طبقه به هنگام اجرای کارهای ساختمانی به کمک نگهدارنده های افقی که در محل ساخته می شوند انها را به ریل ها متصل می کنند. 

نصب درب طبقه 

1. نصب درب لولایی : 

پخش و حمل درب ها به طبقات باید با دقت انجام شود به طوری که ضربه نخورده و تاب برندارند. عموما برای قرار دادن چارچوب درب لولایی و محل نشیمن آنها در کف طبقات نبشی نمره 5 به کار گرفته می شود. در اجرا برای درب های سنگین تر متناسب با وزن آنها  از نبشی قوی تر یا از پروفیل ناودانی استفاده می شود. 

 

- ابتدا درب را روی نبشی قرار دهید و بعد از استقرار آن فواصل آن را با ریل های کابین و همچنین سیم شاقول هایی که در دو سمت از سقف در فاصله حدودا 2/5 سانتی متر از لبه درب (چارچوب) آویزان هستند کنترل کنید. 

 

پس از اطمینان از شاقول بودن چارچوب درب آن را توسط عملیات جوشکاری  (نقطه جوش) به نبشی جوش دهید. ( لنگه درب در این موقع باز باشد). 

 

تعدادی از نصابان، با انداختن سیم شاقول در داخل چارچوب با ریسمان کوتاه ان را کنترل کرده و در همین حین نبشی بالایی را نیز به همراه شاقول کردن درب در محل خود محکم می کنند. 

 

- برای کنترل بیشتر می توان فواصل چارچوب را در دو جهت بالا و پایین با ریل ها اندازه گیری کرده و ضمنا پس از جوشکاری قاب چارچوب را به صورت ضربدری کنترل و از عدم دویدگی آن مطمئن شد. 

 

 

- در این مرحله چارچوب درب از کنار به نبشی های بالا و پایین جوش شده و توسط دستک ها به سازه داخل دیوار محکم شود. 

 

- پس از تکمیل کارهای اجرایی ضمن بستن لنگه درب آن را با پوشش مناسبی محافظت کنید. 

 

- قفل درب آسانسور  باید به طور مطمئن درب ورودی را قفل کند، در صورتی که مدار برقی درب باز باشد، درب آسانسور  باز می شود و نیروی ضربه ثقل نباید باعث باز شدن قفل شود، در صورت ورود آب به داخل قفل ها اتصال کوتاه ایجاد نشده و عبور جریان زیاد باعث ایجاد جرقه و جوش خوردن محل اتصال ها می شود. 

درب طبقه

درب کنار بازشو دو لته (تلسکوپی) :

درهای کنار بازشو دو لته (تلسکوپی) برای آسانسورها، نوعی درب خاص است که در آن دو لته کناری به صورت تلسکوپی (داخل هم فرو رفته) حرکت می‌کنند و کنار هم جمع می‌شوند، بدون اینکه وسط درب باز شود. این نوع درب‌ها برای فضاهای محدود بسیار مناسب هستند چون حجم بازشو کم است و فضای کمتری اشغال می‌کنند.

مشخصات درب تلسکوپی (کنار بازشو دو لته):

  • نوع حرکت: لته‌ها به صورت تلسکوپی یا جمع‌شونده کنار هم باز می‌شوند.
  • پوشش: معمولاً در ساختمان‌های مدرن، هتل‌ها، و اماکن با فضای محدود استفاده می‌شود.

مزایا:

  • صرفه‌جویی در فضا.
  • ظاهر زیبا و مدرن.
  • راحتی در استفاده و نصب.
  • ابعاد: بر اساس نیاز آسانسور و رایج‌ترین اندازه‌ها، معمولاً عرض درب بین 90 تا 120 سانتی‌متر است و ارتفاع همانند سایر درب‌های آسانسور حدود 200 تا 220 سانتی‌متر.

 

درب کنار بازشو دو لته (دو سرعته) در واقع دارای دو لته باریک است که بازشو عریض را به هنگام باز شدن ایجاد می کند. یکی از لته ها با سرعت دو برابر دیگری حرکت می کند و به هنگام باز شدن یا بسته شدن در روی ان دیگری سر خورده و قرار می گیرد. 

 

لته ای که دارای سرعت بیشتر است توسط اهرم کلاچ به درب کابین  متصل می گردد و با سرعت آن حرکت می کند و لته ای که سرعت کمتری دارد حرکت خود را از سیم تک رشته به کار رفته در سر درب طبقه قرار می گیرد. در اینتهای مسیر حرکت هر دو پنل درب به یکدیگر می رسند. به هنگام بسته شدن درب سرعت پنل ها عکس این حالت خواهد بود. 

 

 

 

درب طبقات 

درب از وسط بازشو دو لته (سانترال) : 

درهای سانترال (از وسط بازشو دو لته) معمولاً در آسانسورها برای ورود و خروج آسانسور استفاده می‌شوند. این نوع درب‌ها در آسانسورها طراحی شده‌اند تا به صورت مرکزی باز شوند و دو لته (قسمت‌های درب) در سمت چپ و راست باز می‌شوند.

مشخصات اصلی درهای آسانسور سانترال (دو لته):

  • نوع بازشو: از وسط باز می‌شود، یعنی دو تکه که در وسط به هم می‌رسند و باز می‌شوند.

کاربرد:

 در آسانسورها، مخصوصاً در ساختمان‌های اداری و مسکونی مدرن.

 

مزایا:

  • ظاهر زیبا و مدرن.
  • دسترسی آسان و سریع.
  • امنیت و استحکام بالا.
  • ابعاد و اندازه: بر اساس نوع آسانسور و سایز درب‌ها متفاوت است (معمولاً 90 تا 120 سانتی‌متر عرض و 200 تا 220 سانتی‌متر ارتفاع).

 

نکته مهم :

اگر نیاز به نصب یا خرید درهای سانترال دارید، بهتر است با شرکت‌های تخصصی در زمینه آسانسور و درب‌های صنعتی تماس بگیرید تا بر اساس ابعاد و مشخصات ساختمان، مناسب‌ترین درب را پیشنهاد دهند.

 

این درب دارای دو لته (پنل) است، یکی از آنها به سمت چپ و دیگری به سمت راست باز می شوند و به دو طرف می لغزند. یکی از لته ها توسط مکانیزمی به درب طبقه متصل است و توسط  آن به حرکت در می آید و دیگری توسط سیم بکسل تک رشته بکار رفته در سر درب طبقه در جهت نخالف و بار سرعای یکسان به حرکا در می آید. این درب ها فضای وسیعی برای ورود و خروج مسافران در کابین ایجاد می کنند. ضمن اینکه زمان کمتری نیز در توقف های کابین در طبقات صرف می گردد. 

 

 

( بست ) لقمه ریل : 

بست یا لقمه های ریل کابین و وزنه تعادل تابع نوع آسانسور و طول ریل هستند. پس از گذشت سال ها از نصب ریل ها و اجرای آسانسور حتی در صورت نشست ساختمان و تحت خمش قرار گرفتن ریل ها ، بست ریل کماکان باید ثابت و در جای خ.د باقی بماند و صدمه نبیند. خمش ریل می تواند حتی در اثر تغییر درجه حرارت و انبساط طولی صورت بگیرد که در این وضعیت نیز نباید بست ریل تحت تاثیر نیروهای وارده بر آن در اثر حرکت ریل قرار گیرد. 

 

کاملا سطح لقمه باید روی براکت بنشیند و در غیر این صورت باید نسبت به کنترل و اصلاح وضعیت اجرایی براکت یا ریل اقدام کرد. جوشکاری کناره های لقمه به سطح براکت ممنوع است. عموما در ریل های با طول کمتر از 40 متر بست از نوع ریختگی و در طول های بیش از 40 متر از نوع فنری استفاده میشود. 

 

 

 

گشتاور مهره های اتصال لقمه های نگهدارنده ی ریل 

مقدار گشتاور  نوع ریل  نوع لقمه 
25

Τ50/Α , Τ70 - 1/Α

Α11

50

Τ90/Β

Α13

120

Τ12/Β , Τ127-2/Β , Τ140-1/Β

Α17

 

در ساختمان های بیش از 40 متر برای اینکه ریل در معرض جریان های باد داخل ساختمان ( اثر دودکشی ) یا حرکت ان در اثر نشست مصالح و بتن و یا در معرض نیروهایی که به دلیل جابجایی بار سنگین کابین یا تغییر درجه حرارت محیط به آن وارد می شود، قرار نگیرد و در داخل بست خود سر خورده و به صورت عمودی جابجا شود باید از  بست خاص که عموما به آنها بست فنری گفته می شود، استفاده شود. 

این نوع بست ها توسط سازندگان اسانسور در نوع و شکل های مختلفی تولید و به بازار عرضه میشود. 

 

ساختمان های بلند مرتبه که در زمان های زلزله خیز بنا میشود و نیز برج های مخابراتی که حرکت افقی شافت آنها ( اسانسورها را داخل آنها جابجا و حرکت می کنند ) در حال نوسان و ارتعاشات مداوم هستند، و از طرفی به دلیل  ویژگی کاهش مدام حجم بتن در آنها ( در آغاز بیشترین مقدار و سپس به مرور این کاهش یافته از کمتریم مقدار برخوردار است ) و احتمال تحت خمش قرار گرفتن ریل ها ( به دلیل آزاد بودن سر و ته ریل در داخل چاه حداکثر فشار نیروی اصطکاکی در براکت های میانی چاه صورت می گیرد) برای کاهش اثر نیروی اصطکاکی باید از لقمه های در آسانسور مورد استفاده قرار گیرد که از اصطکاک کمتری برخوردار باشند. 

 

امروزه از مجموعه براکت های خاصی مورد استفاده قرار می گیرد و شامل قطعاتی است که سطح تماس پشت ریل با براکت و لبه های لقمه های براکت کمترین مقدار تماس را دارند و کمترین اصطکاک را دارند. 

 

 

در نوعی از این براکت ها در محل تماس با پشت ریل از قطعه که سطح مقطع آن بخشی از دایره است، استفاده می شود و به دلیل سطح تماس کم آن با پشت ریل و شکل انحنا ان ریل به راحتی در محور طولی حرکت کرده و ضمنا در روی آن امکان چرهش و تاب خوردن ( همانند لولا ) را دارد.