درب اتوبوسی

درب اتوبوسی

نامگذاری این درب به دلیل شباهت زیاد آن به درب اتوبوس های مسافربری می باشد. نحوه عملکرد این نوع درب بادرب های دیگر به طور کلی متفاوت است. در دربهای تلسکوپی و سانترال ، لته های درب ( چه درب کابین و چه درب طبقه در دربهای تمام اتوماتیک ) در فضای بیرون کابین به طور کشویی در کنار هم قرار می گیرند.

اما در درب های اتوبوسی ، درب کابین به طور تاشو به داخل کابین آمده ، فضایی از آن را اشغال می کند. در ضمن یادآروی می شود که در این صورت درب طبقه از نوع لولایی خواهد بود. 

 

اما مزیت درب اتوبوسی چیست؟

مهمترین مزیت این نوع درب ،  قابل نصب بودن آن در پروژه هایی است که در چاه فضای کافی برای درب کابین در نظر گرفته نشده است. در نتیجه فقط با نصب این نوع درب، امنیت کافی برای مسافرین تامین خواهد شد. 

 

نحوه چیدمان آهنرباهای دورانداز و توقف آسانسور

نحوه چیدمان آهنرباهای دورانداز و توقف آسانسور

سنسور طبقات : 

سنسور طبقات آسانسور از یک سنسور مغناطیسی تشکیل شده است. سنسور مغناطیسی این قطعه علاوه بر موارد ذکر شده دارای یک نوع آهنربای دیگر نیز می باشد. این آهنربا می تواند از نوع گرد، تخت و یا دورانداز باشد.

آهنربای دورانداز بایستی سرعت حرکت اتاقک را کنترل کند. در صورتی که سنسور مغناطیسی از آهنربای گرد تشکیل شده باشد، در هنگام گذر از هریک از قطب های آهنربا تغییر وضعیت می دهد. این آهنربا تا زمان گذر آهنربای بعدی وضعیت خود را حفظ کرده و تغییری در آن ایجاد نمی کند.

در این نوع آهنربا طرفی که دارای رنگ مشکی است، قطب S و طرفی که دارای رنگ قرمز است قطب N قرار گرفته است. ساختار سنسور مغناطیسی‌ای که دارای آهنربای تخت است به گونه‌ای است که در هنگام عبور از کنار آهنربا بار اول کنتاکت باز می شود. پس از عبور دوباره از مجاورت آهنربا کنتاکت بسته خواهد شد.

 

 

آسانسورهای خاص - آسانسور شیب دار

آسانسور شیب دار :

آسانسورهای شیب دار سال های طولانی است که برای دسترسی به آپارتمان ها و ساختمان ها، هتل ها و در سواحل کنار تپه ها و غیره مورد استفاده قرار می گیرند. انواع قدیمی آنها زیر مجموعه استانداردهای تراموا و قطارها اجرا شده و مورد استفاده قرار گرفتند. اما امروزه با وجود استفاده از قطعات آسانسور کماکان تحت کد های فوق اجرا می شوند. 

آسانسور شیب دار که دارای یک موتور الکتریکی است بر اساس آسانسور کششی با وزنه تعادل و یه به صورت کشش مثبت در طبقات تعریف شده کار می کند. این آسانسورها دارای کابین حمل بار است که توسط سیم بکسل یا زنجیر کشیده می شود و از طریق ریل های راهنما در مسیر شیب دار تحت زاویه 15 تا 75 درجه نسبت به خط قائم و بدون محدودیت طول مسیر حرکت میکند. آسانسورهای شیب دار جدید باید بر اساس استاندارد EN81-1 , EN81-22 نصب و اجرا گردند. 

در شکل زیر یک نمونه از این آسانسور را مشاهده می کنید. 

سرعت این آسانسورها معمولا تا 2/5 متر بر ثانیه است ولی در ححالت های خاص میتواند تا 4 متر بر ثانیه نیز افزایش یابد. در همه ی این سرعت ها عامل شتاب تند شونده و کند شونده به خصوص هنگام عمل کردن ترمز اضطراری باید به گونه ای باشد که ششتاب افقی وارده بر مسافر حداقل خطر سقوط احتمالی را داشته باشد. ظرفیت کابین معمولا در سرعا 1 متر بر ثانیه بین 4 تا 100 نفر را میتواند جابجا کند و ظرفیت های تا 40 نفر سرعت 4 متر بر ثانیه نیر می رسد. 

امروزه با به کارگیری سیستم کنترل دور و فن آوریهای الکترونیکی در تابلوهای برق امکان کنترل سرعت و نرمی حرکت و تغییرات شتاب و توقف مهیا است. در مسیر طولانی از آسانسور  شیب دار در کنار پله برقی نصب می گردد تا اشخاصی که نمیتوانند از پله برقی استفاده کنند و یا برای حمل ویلچرهای معلول از آنها بهره برداری گردد. معمولا در این مورد سرعت آنها کمتر از سرعت پله برقی است تا مسافرین احساس ناراحتی نکنند. 

آسانسورهایی با چرخ دنده محرک و شانه (Rack and Pinion) :

عمده تجهیزات در این نوع آسانسورها شامل یک میله دندانه دار (شانه) سرتاسری است که روی ستون نصب می شود و جنس آن از فولاد مخصوص می باشد و همچین چرخ دنده یا چرخ دنده هایی است که توسط یک شبکه به آهن کشی و قاب فلزی که در داخل چاه یا فضای آزاد ساخته شده است محکم میگردند. 

 

قاب فلزی نگهدارنده سریعا ساخته شده و بنا میگردد و برای اجرای آن از روی سقف کابین استفاده می شود. جهت اجرا آهن کشی و ریل ها دیگر نیازی به داربستزدن در داخل چاه آسانسور نیست. معمولا جهت محافظت سطح آن از گالوانیزه گرم پوشش داده می شود. در این نوع آسانسور هیچ گونه محدودیت ارتفاع وجود ندارد. امروزه بیشترین طول شناخته شده این آسانسورها 640 متر است. 

 

بیشترین کاربرد این نوع آسانسورها در کارخانجات ، محل هایی که بار سنگین در آنها حمل میگردد و آسانسورهای خودروبر است. این آسانسورها تا ظرفیت 2000 کیلوگرم دارای یک شبکه نگهدارنده فلزی هستند و در این حالت یوک کابین به صورت لیفتراکی خولهد بود. معمولا آسانسورهای چرخنده و شانه دندانه دار دیواره ی حایل و چاه ندارند و بیشتر در خارج ساختمان در هوای آزاد اجرا می گردند. 

 

هیچ گونه قواعدی در اجرای دقیق آهن کشی و نصب ریل در استانداردها وجود ندارد. امروزه این آسانسورها در ساخت ساختمان های خاص از جمله ساختمان هایی که دارای انحنا هستند، معادن و در ساخت و ساز ساختمان های بلند به کار گرفته میشود. 

 

 

 

 

آسانسورهای (Rack and Pinion) بیشتر در محل هایی مورد استفاده قرار میگیرند که نیاز است بار سنگینی جابجا کنند. اصولا این نوع آسانسورها تا ظرفیت 2000 کیلوگرم با یک شبکه فلزی مهار کننده دو عدد می باشد. در آسانسورهایی که دارای دو شبکه مهارکننده هستند کلیه نیروها به کف چاه منتقل میگردد و کمترین نیروی افقی به سازه ساختمان منتقل می شود. ابعاد کابین این نوع آسانسورها همانند آسانسورهای کششی و هیدرولیک از استاندارد های مربوطه تعیین میگردد. 

نیروی محرکه این آسانسورها توسط یک چرخ دنده یا چند چرخ دنده که نیروی خود را از یک موتور الکتریکی میگیرند تامین می شود. این چرخ دنده ها در سراسر مسیر حرکت با دنده ها ( شانه) درگیرند و با حرکت آنها کابین به حرکت در می آید. واحد محرکه معمولا در روی قاب فلزی به همراه تابلو فرمان بالای کابین نصب میشود. 

سیستم مکانیکی این نوع آسانسور به گونه ای است که کف کابین در حالت پر یا خالی با سطح کف طبقه همطراز باقی می ماند و تغییر نمیکند. شدت صدای تولیدی دندانه های درگیر معمولا غیر قابل قبول است . برای کاهش صدای تولیدی ، یکی از عمده ترین راه حل ها استفاده از چره دنده ای است که فاصله  گام دنده های آن کم است در این صورت گام دنده های درگیر کوتاه تر و دنده ها با یکدیگر نرم تر کارخواهند کرد. 

سرعت این آسانسورها تا 1/5 متر بر ثانیه قابل افزایش است لیکن سرعت بیش از 0/5 متر بر ثانیه باعث تولید صدا خواهد شد.  جهت ایمنی در بالاتربن و پایین ترین حد مسیر حرکت سوئیچ های حد نصب می شوند از کابل متحرک بر خلاف آسانسورهای معمولی که در آنها سیگنال های بین تابلو فرمان و کابین را منتقل میکند تنها جهت تغذیه برق 3 فاز یا تک فاز موتورهای محرکه استفاده می شود. 

معمولا کنترل این نوع آسانسورها به صورت پوش باتن می باشد. درب کابین این نوع آسانسورها به صورت گیوتنی و ریلی که به یک سمت باز میشود ، ساخته می شود. 

 

آسانسورهای باری : 

آسانسور باری یا سرویس تنها برای جابجایی بار طراحی میگردد و ابعاد کابین آن به گونه است که مانع از ورود افراد به داخل می شود. طراحی این آسانسور بر اساس استاندارد EN81-3 است که توانایی سرویس دهی خوب و ایمنی لازم را باید داشته باشد. این نوع آسانسور به دلیل پایین بودن ظرفیت و به کارگیری از آن به عنوان باربر ارزان قیمت تر است. 

عمدتا از این آسانسور جهت انتقال کتابها و جابجایی مواد غذایی و نوشیدنی ها ، پول ، رخت های چرکی و تمیز ، بسته های پستی ، وسایل استریلی، ظروف کثیف ، آشغال ها . غیره در فضاهایی مانند ورزشگاه ها ، کتابخانه ها ، بیمارستان ها ، هتل ها ، استرحت گاه ها استفاده میکنند. 

* ابعاد مطابق با استاندارد EN81-3 عبارتست از : 

- حداکثر سطح کف کابین 1 متر مربع 

- عمق کابین 1 متر 

- ارتفاع کابین 1/2 متر 

ابعاد فوق را میتوان در موارد خاصی تا 10 سانتی متر تغییر داد. 

ارتفاع کابین نسبت به ابعاد کابین و قفسه ها که در محل نصب شده و ثابت هستند ممکن است زیاد باشد و لذا باید هماهنگی لازم با ابعاد آنها قبل از اجرا بالابر صورت پذیر. ظرفیت کابین با توجه به مقدار سطح مفید آن تعیین میگردد. طبق استاندارد EN81-3 حداکثر  ظرفیت کابین 300 کیلوگرم می باشد. 

از طرفی ابعاد کابین آسانسور بالابر بر اساس ابعاد وسایلی که حمل میگردند نیز تعیین می شوند. در صورتی که کابین فاقد درب باشد باید سیستم های ایمنی لازم را در بالابر در نظر گرفته شود تا در حین حرکت و کج شدن بار از برخورد به دیوار چاه ممانعت کند. 

در بالابرهایی که درب کابین . طبقه پیش بینی می گردد لازم است امکان ورود و خروج بار ار آن بررسی و کنترل شود تا بهره برداری اشکالی بروز نکند. در شکل زیر نمونه ای از آسانسور  باری را میبینید. 

درب این آسانسورها میتواند از نوع لولایی  افقی باز شو یا گیوتنی عمود باز شو باشد.  در آسانسورهای باری که درب آن در ارتفاع . بالاتر از کف طبقه نصب میشود از نوع گیوتنی یا لولایی است. در آسانسورهای باری که برای عبور چرخ دستی حمل بار در نظر گرفته شده باشد درب ها عموما از نیمه اتوماتیک یا گیوتنی هستند. مکانیزمی که درب را جابجا میکند میتواند به صورت دستی یا تمام اتوماتیک باشد که نوع اتوماتیک آن گران تر خواهد بود. 

آسانسورهای باری که برای حمل غذا و  یا وسابل تمیز و استریل به کار می رود باید کاملا قابل شستشو باشند. 

مکانیزم محرکه این آسانسور میتواند : کششی ، مثبت (وینچی) باشد. 

مناسب ترین موقعیت برای نصب موتور الکتریکی ، انتهای چاه است. 

سرعت این آسانسورهای باری 0/2 تا 0/15 متر بر ثانیه است. متناسب یا طول مسیر حرکت و یا موارد خاص میتواند سرعت 1 متر بر ثانیه برسد. 

عموما آسانسورهای باری دارای یک مجموعه آهن کشی در داخل چاه هستند که کلیه بارهای وارده را تحمل می کنند.

* ابعاد این چاه طبق روش و اندازه های پیشنهادی زیر به دست می آید : 

- عرض چاه : عرض کابین به اضافه 50 سانتی متر 

- عمق چاه : عرض کابین به اضافه 30 سانتی متر 

ارتفاع بالاسری 50 تا 100 سانتی متر بیشتر از کابین است که این مقدار باید جهت نصب موتور ، فلکه ها و فضای سرویس کافی باشد.  عمق چاهک آسانسورهای باری بین 15 تا 100 سانتی متر است که بسته به نوع درب (گیوتنی یا لولایی) خواهد بود. 

تابلو کنترل این آسانسور در صورت کافی نبودن فضای موتورخانه و بالای کابین در انتهای چاه نصب نشده و باید محل مناسبی در نزدیکی چاه آسانسور جهت نصب پیش بینی شود. برای دسترسی به موتورخانه و موتور الکتریکی باید دریچه ای حداقل 60 در 60 سانتی متر در بالای درب ورودی کابین در آخرین طبقه پیش بینی گردد. 

انواع بالابر پلکانی 

بالابر پلکانی به 3 دسته تقسیم می شوند : 

1. بالابر پلکانی ویلچربر 

2. بالابر پلکانی صندلی دار 

3. بالابر پلکانی ایستاده بر 

طبق استاندارد EN81-40 بالابر پلکانی صرفا برای جابجایی افراد معلول و ناتوان جسمی و حرکتی در ساختمان مسکونی مورد استفاده قرار میگیرد و طبق استاندارد نصب و بهره برداری از آن در فضاهای عمومی مجاز نیست. 

بالابر پلکانی به موازات عرض پله ها و در حاشیه ی نرده کنار پلکان نصب می شود. 

مطابق استاندارد در صورت پایان پله ها و شروع پله های ثابت طبقات بالا باید بالابر پلکانی نیز به اتهای مسیر خود برسد و در صورت ادامه ی حرکت، معلول از بالابر پلکانی بعدی مجداا استفاده نماید و لذا ادامه ی حرکت افقی این بالابر در بین طبقات مجاز نیست. 

در محل ورود به بالابر پلکانی و خروج از آن فضای کافی حداقل 1/5 متر باید در ساختمان در نظر گرفته شود. بنابراین باید بالابر در محلی نصب شود که مانع عبور و مرور ساکنین ساختمان از طریق پلکان نشود. طبق استاندارد حداکثر سرعت بالابر پلکانی 0/15 متر بر ثانیه است و باید امکان کنترل سرعت توقف و شروع به حرکت آن توسط فرد کاربر نیز از روی آن وجود داشته باشد. 

1-1 . بالابر پلکانی ویلچربر : 

این نوع بالابر را در شکل زیر میبینید. این نوع بالابر در صورتی که در محل های عمومی نصب شوند به عرض 90 سانتی متر و به عمق 125 سانتی متر و در ساختمان های مسکونی شخصی عرض آن کاهش می یابد. در موقعیت نصب آن باید دقت کافی به عمل آید. حداقل مقدار ظرفیت آن 250 کیلوگرم در مربع است و حداکثر آن 350 کیلوگرم و در صورتی که ویلچر موتوری مورد استفاده قرار گیرد طبق استاندارد EN1284 حداقل 300 کیلوگرم برسد. 

1-2 . بالابر پلکانی صندلی دار : 

حداقل ظرفیت صندلی در این بالابر برای استفاده ی یک نفر از آن به صورت نشسته 115 کیلوگرم است. در شکل زیر نمونه ای از آن را مشاهده می کنید. این وسیله تنها برای استفاده در فضای شخصی مناسب است. 

البته بالابر پلکانی صندلی دار در فضاهای بیمارستانی ، خانه سالمندان و خانه های توان بخشی مورد استفاده قرار می گیرد. حداکثر سرعت آن 0/15 متر بر ثانیه و شامل ترمز ، کمربند ایمنی ، صندلی گردان ، دستگیره و کنترل کننده سرعت است. مقدار شیب ریل های هادی آن معمولا بین 22 تا 50 درجه و حداکثر طول مسیر حرکت آن 20 متر است. 

در شکل زیر نمونه ای از این بابابر پلکانی صندلی دار را مشاهده می کنید. 

1-3 : بالابر پلکانی ایستاده بر : 

سطح بالابر پلکانی ایستاده بر حداکثر برای مورد استفاده ی یک نفر در نظر گرفته می شود و ظرفیت آن از 115 کیلوگرم نباید کمتر باشد. ابعاد سطح آن محل ایستادن بر روی آن 32/5 سانتی نتر در 35 سانتی نتر است. در شکل زیر نمونه ای از آن را مشاهده میکنید. این بالابر صرفا مناسب فضای استفاده شخصی است. 

انتخاب موتور گیربکس و توان نیروی محرکه آسانسورهای کششی :

امروزه در اکثر قریب به اتفاق آسانسورها نیروی محرکه توسط الکتروموتورها تامین می گردد. ساده ترین روش انتقال حرکت و توان مورد نیاز به فلکه کششی به صورت مستقیم است و با توجه به بالا بودن دور موتور الکتروموتورها، کاهش دور توسط فن آوری های الکترونیکی با تغییر فرکانس و ولتاژ صورت می گیرد. در آسانسورهایی که از سزعت کمتری برخوردارند انتاقال حرکت به صورت مستقیم اقتصادی نبوده و امروزه 80 درصد آسانسورها به منظور کاهش دور به  حد مورد نیاز و انتقال توان انتقالی، با ماهشش سرعت محور خروجی گیربکس استفاده میشود. 

با توجه به ثالث بودن مقدار  توان انتقالی با کاهش سرعت محور خروجی گیربکس گشتاور شروع حرکت آسانسور افزایش پیدا میکند. موتور گیربکس عموما در آسانسورهای با سرعت کمتر از 2/5 متر بر ثانیه استفاده میگردد. در گذشته گیربکس هایی که با چرخنده های ساده مورد استفاده قرار میگرفته است ولی بعدها با پیشرفت های طراحی و تکنیک های ساخت، گیربکس های حلزونی به صورت استاندارد برای آسانسورها مورد قبول واقع شد و اکنون به جز موارد اشتثنایی عموما از این نوع گیربکس استفاده می شود. 

✴️ انواع موتورهای آسانسور بهران : 

 موتورهای آسانسور بهران به طور کلی به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: 

1. موتورهای AC (متناوب) :
   - این موتورها معمولاً در آسانسورهای کششی استفاده می‌شوند.
   - ویژگی‌ها: 
     - دارای طراحی ساده و قابل اعتماد
     - قابلیت کار در بارهای سنگین
     - صدای نسبتا کم 
     - عمر طولانی

2. موتورهای BLDC (بدون برس) :
   - این موتورها به دلیل تکنولوژی پیشرفته‌تری که دارند، به خصوص برای آسانسورهای مدرن مورد استفاده قرار می‌گیرند.
   - ویژگی‌ها:
     - مصرف انرژی بسیار کم
     - کارایی بالا و قابلیت تنظیم سرعت
     - کم صدا و بدون لرزش
     - طول عمر بیشتر نسبت به موتورهای AC

به طور کلی، انتخاب نوع موتور به نیازهای خاص پروژه، نوع ساختمان و میزان بارگیری بستگی دارد.

آسانسور هتل

آسانسورهای هتل چگونه است؟

آسانسور در هتل ها از مهمترین وسیله جهت جابجایی مهمانان و کارمندان است که به طور کلی و سرانگشتی برای هتل هایی از نوع متوسط به ازای هر ۱۰۰ مهمان یک آسانسور در طرح آن در نظر گرفته می‌شود و به ازای هر دو آسانسور مسافربر نیز یک آسانسور پیش بینی می‌کنند.

پله برقی در بعضی هتل ها برای انتقال مسافرین در مسیرهای کوتاه آن ها مورد استفاده قرار می‌گیرد، جابجایی افراد و بار در هتل ها در زمان های مختلف صورت می‌گیرد و نمی‌توان آن را با نرخ جابجایی صبح یا بعد از ظهر در فضاهای اداری مقاسه کرد‌.

بیشترین حجم خروج مهمانان از هتل در ساعت صبح و بیشترین ورودی نیز در ساعات بعد از ظهر در طی روز است و در طول روز ترافیک از نوع دو طرفه خواهد بود که در این ساعات مهمانان بین اتاق ها ، رستوران و در خروج و ورود از هتل تردد می‌کنند. در محاسبات ظرفیت آسانسور، تعداد بالا و پایین شدن آسانسورها و توقف ها در طبقات طی روز در نظر گرفته می‌شود و بیشتر اوقات آسانسورها کمتر از ۵۰٪ بار واقعی خود در کار هستند‌.

حداقل ابعاد یک آسانسور هتل ۱۷ نفره در نظر گرفته می‌شود که این آسانسور به منظور جابجایی مهمانان هتل به همراه بارشان در نظر گرفته میشود‌.

البته در هتل های با ارتفاع کم این موضوع صادق نبوده زیرا ۳۰٪ اتاق های این نوع هتل ها در طبقات پایین و همطراز طبقه ورودی هستند و در هتل ها بستگی به موقعیت محل و سطح کیفیت خدمات آنها متفاوت است‌‌ مانند هتلی کا در کنار ایستگاه قطاری واقع باشد‌.

آسانسورهای مسافربر و یا باربر در هتل هایی که برای مسافرین و وسایل آنها مورد استفاده قرار می‌گیرد با آسانسورهایی که در بخش اداری هتل ها استفاده می‌شود، متفاوت است‌. یکی از اختلاف های اساسی آن در نحوه کارکرد درب های ورودی آسانسورهاست .

 

در آسانسورهای مسافربر که معمولا درب ورود آنها عریض تر است باید به هنگام بسته شدن درب به مسافر و یا بار همراه آن برخوردار نکنند. با به کارگیری درب های ورودی از نوع سرعت کم، راندمان کارکرد آسانسورها کاسته خواهد شد که لازم است در طراحی آسانسور و انتخاب سرعت ، تعداد و اندازه ی آسانسور دقت کافی به عمل آید. اندازه ی کابین آسانسورها باید به اندازه ای باشد که با توجه به حمل بار توسط مهمانان ، مسافرین داخل آن احساس راحتی کنند.

 حداقل ظرفیت آسانسور پیشنهادی ۱۲۷۵ کیلوگرم می باشد که ابعاد آن با توجه ظرفیت آن از جدول استاندارد استخراج و در طرح باید پیش بینی شود‌. ابعاد آن باید به‌طوری باشد که بتواند صندلی چرخ دار و برانکارد نیز به راحتی در آن داخل شود. اکثر مهمانان هتل هنگام ورود به آن آشنایی چندان با محل آسانسورها ندارند که لازم است با علائم هشداردهنده که کنار آسانسور در مسیر عبور مهمانان و یا کنار راه پله ها نصب می‌شود، راهنمایی لازم به مهمانان داده شود.

 

معمولا انتقال اسباب و اثاثیه و وسایل مهمانان در طبقات، نظافت و سرویس اتاق ها و دیگر خدمات با جابجایی مهمانان و آسانسورهای مربوطه به صورت جداگانه در طراحی هتل ها لحاظ می‌شود.

آسانسورهای باری نباید معمولا در کنار آسانسورهای مهمانان مستقر شوند و باید در فضای پشتی و خارج از محدوده دیگر آسانسورهای بخش اصلی پیش بینی شوند، و ابعاد آنها باید به اندازه ی کافی دز نظر گرفته سود تا بتواند برای جابجایی ترولی رخت چرکی و تمیز، ترولی مخصوص نظافت هتل ها و غیره مناسب باشند. حداقل ظرفیت این آسانسور ها تا ۱۶۰۰ کیلوگرم پیش بینی می‌شود.

 

در هتل هایی که ضیافت ها ، کنفرانس ها برگزار می‌شود لازم است به جز سرویس دهی به مهمانان هتل‌ها، سرویس دهی مطلوبی نیز به این نوع خدمات نیز صورت بپذیرد.

آسانسور مراکز تفریحی

آسانسور مراکز تفریحی چگونه است؟

این فضا در گروه ساختمان هایی است که ساکنین و مراجعه کنندگان زیادی دارند‌. تئاتر های بزرگ ممکن است در چند طبقه باشند که جریان ترافیک آنها به گونه ای طرح شود که مشتریان به سرعت و به طرز صحیح به محل خود هدایت شوند. معمولا ورودی به حد کافی بزرگ نیست ولی مشکل زیادی ایجاد نمی‌کند.  از دیگر ساختمان های این می‌توان به استادیوم اشاره کرد که تعداد طبقات آنها زیاد نیست ولی حجم جابجایی نفرات آنها زیاد است‌.

آسانسور مراکز تفریحی مانند سینما ، تئاتر و کنسرتها در این نوع ساختمان ها باید مطمئن بود که ورودی ها به حد کافی عریض باشند تا مشکلاتی در ورود و خروج نفرات به وجود نیاید. راهرو ها ، پله ها و وسایل انتقال عمودی به گونه ای باشند که ضمن انتقال صحیح نفرات امکان جابجایی نفرات ناتوان و معلولین نیز مد نظر باشد. تعدادی از این گروه ساختمان ها نیز می‌توانند به منظور یک نوع فعالیت یا برای بهره برداری چند منظوره پیش بینی شده باشند‌. در استادیوم ها ، معمولا از آسانسور استفاده نمی‌شود. در مراکز شهرها ممکن است سینما ها ، تئاترها و یا مراکز کنسرت در تعداد طبقات بیشتری ساخته شوند در این مجموعه ها از بله پرقی جهت جابجایی عمودی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

آسانسور و پله برقی در مراکز تفریحی مانند سینما ها، تئاترها و کنسرت ها

آسانسورها برای جابجایی مراجعه کنندگان پیش بینی می‌شوند و صرفا برای افراد معلول ناتوان و یا آتش نشان مد نظر قرار میگیرد‌. این فضاها ممکن است شامل بخش اداری ، رستوران ، اتاق های تعویض لباس و غیره باشد که برای همه آنان باید آسانسور باری پیش بینی شود‌. در بعصی موارد ممکن است صرفا آسانسور باری نباشد‌. باید آسانسور نفر بر – باری مد نظر قرار می‌گیرد. آسانسورهای سرویس (مون شارژ) باید برای سرویس دهی رستوران و آشپرخانه و موارد دیگر مد نظر قرار گیرد.