شرایط محاسبات ریل های راهنما چیست؟

محاسبات انتخاب ریل راهنما باید به گونه ای باشد که بتواند مقاومت ریل های راهنما ، اتصالات . متعلقات آنها مقابل نیروهایی که به آن وارد می آید را به اندازه کافی لحاظ کند تا از کارکردن ایمن آسانسور اطمینان حاصل شود. 

توزیع بار اسمی Q ، بر روی سطح کابین صورت یکنواخت در نظر گرفته می شود. و نیز فرض میشود که وسایل ایمنی به طور همزمان بر روی ریل های راهنما عمل میکنند و نیروی ترمز به طور یکسان توزیه شده است. 

در انتخاب ریل ابتدا یک ریل استاندارد از جدول و کاتالوگ های سازنده انتخاب میگردد و سپس یررسی میشود زیل های مورد نظر در هر 3 حالت بیان شده شرایط تنش و خیز را ارضا میکند یا نه . 

شرایط محاسبات ریل : 

1. به هنگام بارگذاری و تخلیه آن (سوار و پیاده شدن مسافر کابین) 

2. در شرایط کار عادی با فرض اینکه بار داخل کابین با ظرفیت کامل در سطح آن غیر متقارن توزیع شده باشد. 

3. در شرایطی که مکانیزم ترمز ایمنی فعال شود. 

فرض بر این است که ریل راهنما رفتاری مانند یک تیر مستقیم با دو تکیه گاه لولایی دارد و در امتداد محور طولی تحت تاثیر یکی از نیروهای ترمز ایمنی، بارگیزی کابیم و تخلیه آن و یا در حال حرکت قرار گرفته است و در ریل تحت تاثیر نیرو، کمانش و خمش ایجاد می شوند. 

نیروی استاتیکی معادل نیروی زلزله نیز باید مطابق با ضوابط مقررات ملی ساختمان محاسبه و در ریل بررسی شود و مقدار تنس های ایجاد شده در محل اتصالات و قطعات تازه و تغییر شکل آنها حدود معینی که برای آسانسورها تعیین شده است تجاوز ننماید. 

آیا روغن کاری ریل مهم است یا نه ؟

یکی از پارامترهای مهم موثر در ترمز، روغن کاری ریل یا عدم روغن کاری آن است. تحقیقات به عمل به آمده روغن ماری حدود 20 درصد در کاهش عملکرد ترمز تاثیر خواهد گذاشت. 

از طرفی همانگونه که شکل ذیل نشان می دهند عدم حرکت ریل در محل اتصال با لقمه ها به هنگام پاراشوت باعث خم شدن کفشک ریل و نیز خطر خارج شدن کفشک کابین از مسیر خود خواهد شد. در صورتی که ضریب اصطکاک بین لقمه ها و ریل ها بیش از اندازه بوده و حین عملکرد ترمز ایمنی امکان حرکت طولی به ریل ندهند، حرکت ریل به سختی صورت میگیرد و در محل هایی که طول براکت بیش از اندازه باشد ( فاصله ریل از دیوار) و براکت نتواند نیروی های وارده بر آن را تحمل کند، ممکن است خم شده و یا حتی بشکند که در نهایت احتمال خارج شدن کابین و ترمز ایمنی از ریل وجود خواهد داشت. 

بدیهی است در صورت عدم وجود ترمز ایمنی نظیر آسانسورهای هیدرولیکی با جک مستقیم این نیروها در محاسبات و انتخاب ریل تاثیر گذار نیستند. در انتها لازم به یاد آوری است مقدار نیروهای افقی وارد بر براکتها و انکربولت ها به هنگام عملکرد ترمز ایمنی کمتر از مقدار نیروی خستگی قابل تحمل انهاست و در انتخاب نوع آن ها مدنظر قرار نمیگیرند و تاثیری ندارند. 

نقاط برجسته و ناهمواری های سطح در محل تماس با یکدیگر برخورده باعث تغییر شکل پلاستیکی این برجستگی ها می شوند تا اینکه اصطکاک مورد نظر را با توجه به سرعت و بار وارده را ایجاد کنند. 

طبق آزمایش های به عمل آمده نقدار ضریب اصطکاک در ریل های خشک 0/45 و در ریل های روغن کاری شده حدودا 0/25 می باشد. در صورت اختلاف ضریب اصطکاک سطح تماس در طول ریل باعث ایجاد شتاب منفی گوناگونی خواهد شد که هنگام ترمز ایمنی میتواند ایمنی مسافر را به خطر اندازد. 

از سوی نا متعادل بون و اختلاف در ضریب اصطکاک در سطح دو ریل کابین نیز موجب تولید نیروهای متفاوت در دو طرف آن شده و باعث خارج شدن ترمز ایمنی در مسیر حرکت خود گردند.

در محاسبات و انتخاب ریل ها مطابق با استاندارد EN81 فرض بر این است که ریل ها دارای مشخصات فنی و شکل ظاهری همسان و از یک جنس مشابه هستند. در محل اتصال ریل ها نیز باید دقت کافی به طرز دقیقی آنها نصب شوند تا مشکلاتی در هنگام ترمز ایمنی صورت نگیرد.