آسانبر کٌرد صنعت

سرویس و نگهداری و آسانسور

آسانبر کٌرد صنعت

سرویس و نگهداری و آسانسور

آسانبر کٌرد صنعت

این شرکت با مدیریت جناب آقای عبدی پور در زمینه ی سرویس و نگهداری , بازدید و مشاوره فعالیت دارد .
مکان : تهران و حومه
برای اطلاعات بیشتر با شماره های زیر تماس بگیرید.
دفتر : 02144652654
همراه : 09120276237

با تشکر
مدیر عامل شرکت آسانبر کٌرد صنعت

وبسایت ما :
www.asanbarkurdsanat.ir
اینستاگرام :
https://instagram.com/kurd.sanat

۵ مطلب در آبان ۱۴۰۰ ثبت شده است

اسانسور و زلزله :

با توسعه و شهرنشینی و رشد ساختمان سازی در شهر ها که در نتیجه استفاده از علوم مختلف و مصالح مقاوم بوده است، ساخت و اسکان در ساختمان های بلند نیز با افزایش سرعت آسانسورها و تحول در این صنعت امکان پذیر شده است. این در حالی است که بخشی از این شهرها و ساختمان های بلند در مناطق زلزله خیز و روی گسل های فعال ساخته شده اند و این ساختمان ها در معرض زمین لرزه بوده، در چنین شرایطی احتمال اینکه مسافران داخل کابین آسانسور حبس شده، در معرض خطر باشند، زیاد است.

 

زلزله های بسیاری را در سراسر جهان شاهد بوده ایم. زمین لرزه ۶.۳ ریشتر دی ماه سال ۸۲ شهر بم یکی از بزرگترین آنها بوده و شهر بم را ویران ساخت و بعد از آن نیز زلزله هایی به وقوع پیوست که از جمله آن می‌توان زمین لرزه اخیر در اقیانوس هند (تسونامی) یا زمین لرزه ۱۹۹۹ ازمیر ترکیه را نام برد که طی آن آسیب عمده ای به ساختمان های مسکونی و صنفی ازمیر و نواحی نزدیک استانبول وارد شد و بی شک آخرین نیز نخواهد بود.

 

در سال های اخیر مهندسان سعی کرده اند در طراحی ساختمان ها در هنگام زلزله حد قابل قبولی را برای آسیب ساختمان مشخص می‌کنند و میران مقاومت توانایی که مورد نیاز آنهاست در طرح خود که مبتنی بر کارایی است در نظر بگیرند که پس از وقوع زلزله با شدت پیس بینی شده، ساختمان دست نخورده باقی بماند و در این شرایط شبکه های آب، برق و گاز و نیز آسانسور و دیگر تجهیزات مشابه فعال بمانند.

 

پس از زمین لرزه های ۱۹۶۴ آلاسکا و ۱۹۷۳ کالیفرنیا در آمریکا و نیز همزمان در کشورهای ژاپن و کانادا در زمینه ایمنی آسانسورها در ساختمان ها و کارایی آنها به هنگام وقوع زلزله تحقیقات وسیعی صورت گرفت و باعث شد پیش بینی الزاماتی در مقررات مذکور جهت پیش گیری از حوادث در هنگام زلزله انجام پذیرد.

هنگام وقوع زلزله اگر آسانسور در حال سرویس دهی باشد، امکان حبس شدن مسافران داخل کابین وجود دارد.

 

در گزارش بازرسی کارشناسان از آسانسور ساختمان هایی که پس از وقوع زلزله در کشور آمریکا مورد آسیب قرار گرفته اند، اشکالاتی به شرح زیر دیده شده است :

– خارج شدن وزنه ها از قاب وزنه تعادل و در تعدادی از موارد سقوط انها روی کابین

– خارج شدن قاب وزنه ی تعادل از ریل ها پس از شکستن کفشک های هادی یا کج شدن ریل ها

– خارج شدن کابین از ریل ها

– واژگون شدن کابین از ریل ها

– تخریب مکانیزم سیم بکسل ها و خارج شدن انها از فلکه ها

– تخریب براکت ریل ها

– خارج شدن سیم بکسل گاورنر از محل خود

– فروریختن چاهک

– برخورد قاب وزنه تعادل به کابین

 

هر چند خرابی آسانسورها می‌تواند یک با چند مورد از نکات فوق باشد، برای مقاوم سازی آسانسورها در هنگام وقوع زلزله راه حل های مختلف و بی شماری از جمله موارد زیر هنگام نصب ارائه شده است :

– افزایش مقاومت ریل ها و استفاده از ریل با اندازه مقاطع بزرگتر

– کاهش فاصله نصب براکت ریل ها

– استفاده از نگهدارنده های مقاوم‌تر در نصب ریل ها و افزایش تعداد آنها

– استفاده از کفشک های لغزشی و غلتکی مقاوم در کابین و وزنه ی تعادل

– جلوگیری از نوسانات سیم بکسل ها توسط وسایل نوسان گیر در آسانسورهای پر سرعت و در ساختمان های بلند

 

از طرفی بر اساس ایده طراحی آسانسور مبتنب بر کارایی پس از وقوع زلزله، آسانسور باید بتواند در مقابل نیروهایی که به آن وارد شود، مقاوم بوده، پس از آن حداقل تا زمان نجات مسافرانی که احتمالا در داخل کابین حبس شده اند، فعال باشد.

زمین لرزه حرکت موجی لایه های درونی است که از محل موقوع از اعماق زمین به صورت طولی و عرضی منتشر می‌شود. در ابتدا امواجی کمتر ولی با فرکانس بالا و سرعت زیاد به صورت طولی منتشر می‌شوند. سرعت این امواج طی این آخرین آمار ثبت شده از ۳.۵ تا ۸ کیلومتر بر ثانیه گزارش شده است.

طبق استاندارد مقررات ایمنی ساخت و نصب آسانسورها در کشورهای آمریکا ( ASME A17_1_24)، ژاپن (JEAS) و کانادا آیین نامه هایی پیش بینی شده است که عبارتند از :

– قبل از وقوع زلزله، آسانسور توسط حس گر که بر روی سازه ساختمان نصب شده است، امواج زلزله را حس کرده، در نزدیک ترین طبقه در مسیر حرکت خود متوقف شود و سپس درب آسانسور باز شده، پس از تخلیه مسافران داخل کابین، کاملا خاموش شود.

– حسگر حساس به امواج زلزله که از اعماق زمین و از مرکز وقوع زلزله منتشر شوند با شتابی حداکثر ۰/۱۵ g و فرکانس ببین ۱ تا ۱۰ هرتز عکس العمل نشان دهد.

قابل به ذکراست موقعیت نصب حس گرهای زلزله در ساختمان ها مورد اختلاف استاندارد کشورهایی است که در این زمینه در حال تحقیق و فعالیت هستند.

 

طبق استاندارد کشور ژاپن، این سنسور باید در دیواره چاه آسانسور و در پایین ترین قسمت ساختمان نصب شده و برای بازگشت آسانسور به حالت عادی کلید ریست پیش بینی شود.

در کشور آمریکا و کانادا اکثر سازندگان، حسگرهای تولید خود را در موتورخانه نصب می‌کنند و وجود کلید ریست نیز اختیاری است. در صورت عدم وقوع زلزله شدید پس از حداکثر ۳۰ ثانیه، پس از کنترل چاه، آسانسور توسط مسئولین مربوطه به طور دستی به حالت عادی برمی‌گردد. سپس حداقل آسانسور دو مرتبه با کابین خالی در مسیر چاه برای اطمینان کارکرد مطلوب و ایمن راه اندازی گردد و در صورت عدم مشاهده ایراد و مشکل اساسی که به جان مسافران صدمه ای نخواهد خورد، آسانسور آماده بهره داری مجدد شود.

شایان توجه است ایران نیز کشوری لرزه خیز است. اکثر شهرهای کشورمان در مناطق زلزله خیز واقع هستند و منطقه وسیعی از آن بر روی یکی از دو کمربند بزرگ زلزله خیز جهان موسوم به الپا قرار دارد. و هر چند وقت یکبار زمین لرزه های بزرگی در آن به وقوع می‌پیوندد.

با توجه به رشد روزافزون ساختمان های بلندمرتبه و الزام نصب آسانسور در آن‌ها به منظور کاهش آسیب ها در صورت. وقوع زلزله به کارگیری نکات مذکور در آیین نامه ها و مقررات ایمنی آسانسور الزامی است و این جز وظایف مسئولان محلی یا مرکزی در این مرحله بوده و باید توجه ویژه ای به آن معطوف شود.

مبانی محاسبات ترافیکی آسانسور چگونه است؟

اساس حرکت آسانسور که شامل زمان بسته شدن درب شروع به حرکت کابین و رسیدن به مقصد (Running Time) ، باز شدن درب کابین و انتقال مسافر به طبقه که به این زمان باید احضار ناموفق کابین که باعث تاخیر آسانسور می‌شود نیز باید اضافه کرد. همچنین زمان های تاخیر در باز و بسته شدن که تابعی از کیفیت آسانسور است را باید به این زمان اضافه نمود.

البته زمان انتقال مسافرین از کابین یا به داخل کابین که تابعی از سطح مفید کابین و تعداد ظرفیت پنجایش نفرات است را نیز باید منظور نمود.

همانطور که مشاهده می‌شود زمان مسافرت (طی مسیر) یک آسانسور از مقادیر کوچکتری تشکیل می‌گردد. کابین آسانسور در پایین ترین طبقه آماده سوار کردن مسافر میباشد. در این حالت پس از اعمال شستی آسانسور دررب باز شده و با توجه به نوع عرض آن مدت زمان باز شدن درب ۲ یا ۳ ثانیه خواهد بود و حدودا ۲ ثانیه نیز برای داخل شدن نفر به داخل کابین حذف خواهد شد. حدودا زمان بسته شدن درب ۳ ثانیه میباشد و زمان حرکت کابین به طبقه ی بعد ۱۰ ثانیه خواهد بود، در صورتیه زمان باز شدن مجدد درب در طبقه ی فوقانی حدودا ۲ ثانیه و زمان خروج نفر از کابین ۲ ثانیه باشد مجموعه این زمان ۱۹.۴ ثانیه محاسبه می‌شود، درب مجددا باید بسته شود که این زمان نزدیگ به ۳ ثانیه و مدت زمان برگشت به طبقه پایین ۷.۵ ثاینه خواهد بود. در مجموع زمان مستقل رفت و برگشت (R.T.T) 30 ثانیه خواهد بود. این زمان در آسانسورها نباید بیش از ۲ تا. ۳ دقیقه شود.

زمان ۳۰ ثانیه تقریبا معادل زمانی است که یک مسافر در پایین ترین طبقه در حال انتظار خواهد بود تا آسانسور دوباره به طبقه اول برگشته و سرویس دهد. این مدت زمان را زمان انتظار در یک طبقه، طبقه اصلی می‌گویند.

حال فرض کنیم جریان ورود مسافر به طور دائم باشد در نتیجه متوسط زمان انتظار نصف زمان (R.T.T) برای این آسانسور خواهد بود. زیرا تعدادی از مسافرین که دیرتر به آسانسور رسیده اند زمان انتظارشان صفر خواهد بود و تعدادی نیز در همان زمان ۳۰ ثانیه را در پشت درب آسانسور در حال انتظار می‌باشند پس در نتیجه متوسط این زمان ۱۵ ثانیه خواهد بود.

حال اگر دو آسانسور مشابه مانند مثال قبل داشته باشیم زمان رفت و برگشت آنها ۳۰ ثانیه باشد در این حالت مدت زمان انتظار نصف زمان (R.T.T) یعنی معادل ۱۵ ثانیه خواهد شد و مدت زمان متوسط انتظار ۷.۵ ثانیه خواهد بود.

اصولا مهندس طراح آسانسور علاقه دارد تا سیستم آسانسوری طراحی شود که در مدت زمان انتظار مسافر در طبقات یا در حین طی مسیر آسانسور، اعصاب مسافرین خوب بوده و مدت زمان سفر تا حد ممکن کوتاه باشد.

در ساختمان های تجاری بی حوصلگی مسافرین بیشتر از ساختمان های مسکونی است و ساکنین ساختمان های مسکونی تحمل بیشتری جعت انتظار رسیدن آسانسور در طبقه ی اصلی دارند.

زمان واقعی انتظار مسافرین بهترین فاکتور است که نشانگر کیفیت سرویس آسانسور نصب شده است و هر چه زمان فوق کوتاه‌تر باشد سرویس بهتری خواهد داشت.

تعدادی از طراحان آسانسور مدت زمان انتظار در طبقه ی اصلی برای مسافرین که نشانگر کیفیت آسانسور است را به صورت زمان های خاص برای انواع ترافیک ساختمان و با توجه به نوع فضاهای مربوطه پیشنهاد داده اند که به هر حال بخشی از محاسبات آسانسور به کار برده شود.

مطالعات نشان داده است مدت زمان تحمل مسافرین آسانسور جهت انتظار در ساختمان های تجاری ۳۰ ثانیه میباشد. پس اولین فاکتور در طراحی آسانسور این است که مدت زمان متوسط کارکدک به گونه ای باشد که زمان انتظار در ساختمان های اداری کمتر از ۳۰ ثانیه و در ساختمان های مسکونی کمتر از ۶۰ ثانیه باشد.

یکی از مشکل ترین بخش محاسبات ترافیک آسانسور برآورد ساکنین و مراجعه کنندگان به آن است. برآورد ساکنین و مراجعه کنندگان بر اساس تجربیات و روش های آماری است که در صورتی که این برآورد دقیق نباشد، می‌تواند تاثیر زیادی در ضعیف بودن و از طرفی خوب بودن آسانسور داشته باشد.

این بحث همواره برای طراحان و معماران ساختمان ها مطرح بوده است که آیا در هنگام بروز آتش سوزی در ساختمان امکان استفاده از آسانسورها برای کمک به تخلیه ساکنین به خصوص افراد ناتوان و سالمند که توانایی استفاده از پله های فرار و خروج از ساختمان ندارند، وجود دارد یا خیر؟

 

با پیشرفت و توسعه ی آسانسور و به خصوص سیستم های کنترل در آن‌ها استانداردهای کارکرد ایمنی آسانسورها که قبلا با استفاده از آسانسورها در آتش سوزی مخالف بودند را نیز با پیش بینی تمهیداتی در آسانسور و ساختمان مجاب کرده و استفاده از آسانسورها را در این مواقع منتفی نمی‌دانند و حتی در نصب آسانسور آتشنشان را در ساختمان های بلند برای نجات ساکنین و کمک به تخلیه آنها به محلی امن که قبلا پیش بینی شده است را اجباری می‌دانند.

همچنین آسانسورهای آتشنشان لابد بتوانند تجهیزات و مامورین آتشنشان را به طبقه ای که در آن آتش سوزی صورت گرفته منتقل نمایند.

امروزه اکثر استانداردهای معتبر آسانسوری بر این نظر هستند که تخلیه ی افراد توسط آسانسورهای آتشنشان شامل کلیه ی افراد ساکن ساختمان بوده که افراد مسن، ناتوان و معلولین حرکتی حبس شده در طبقات از اولویت بیشتری برخوردار هستند.

طبق استاندارد BS5588 به هنگام بروز آتش سوزی در طبقات ساختمان، کلیه ی آسانسورها با فرمانی که از مرکز کنترل اطفاء حریق و حسگر های موجود در ساختمان به تابلوهای فرمان آسانسورها صادر می‌گردد، در نزدیک ترین طبقه توقف کرده، پس از تخلیه مسافرین، آسانسورها خاموش می‌شوند.

 

 

 

قابل توجه اینکه آسانسورها از طریق سیستم های کنترل، طبقه ای که در آن آتش سوزی صورت گرفته را تشخیص داده، در آن طبقه متوقف نمی‌شوند.

طبق فرمان تابلوی کنترل، آسانسور آتش نشان به طور اتوماتیک به طبقه ی همکف (طبقه اصلی) مراجعه نموده، آماده سرویس دهی به مامورین آتشنشان می‌شود.

در این مرحله کلیه ی شستی های احضار طبقات از سرویس دهی خارج گردیده، کلیه ی فرامین آسانسور از داخل کابین تخت اختیار مامور آتشنشان قرار می برد و به طور دستی توسط مامورین آتشنشان آسانسور به طبقه ای که در آن احتمال خطر آتش سوزی وجود دارد مراجعه کرده، جهت تخلیه به فضای امن به کمک افراد ناتوان و یا معلول حرکتی می‌شتابد.

حداقل ابعاد آسانسور آتشنشان که بتواند معلولین که تنها با ویلچر قادر به جابجا شدت را دارند نیز تخلیه نماید، مطابق استاندارد EN81 آسانسور به طرفیت ۸ نفره با کابینی به عمق ۱۴۰ سانتی متر و عرض ۱۱۰ سانتی متر و حداقل عرض درب ورودی ۸۰ سانتی متر میباشد.

جهت دسترسی راحت تر به شستی های داخل کابین حتی برای معلولین روی صندلی چرخدار، ارتفاع پایین ترین شستی ها از کف کابین ۹۰ سانتی متر و بالاترین آن ۱۴۰ سانتی متر و فاصله ی افقی شستی ها از درب کابین ۴۰ سانتی متر میباشد.

 

 

باید حداقل فضای جلو درب ورودی آسانسور در طبقات و طبقه ی همکف جهت امکان چرخیدن صندلی چرخدار و تعییر جهت آن به ابعاد ۱/۵×۱/۵ متر در نظر گرفته شود.

مطابق با استاندارد BS5588 ساختمان های بلند به ارتفاع ۱۸ متر و یا به عمق ۱۰ متر سطح پیاده رو به تنهایی و یا ترکیبی از این دو ارتفاع، نیاز به آسانسور آتشنشان دارند.

 

برای جلوگیری از نفوذ دود به داخل مجموعه ی چاه و سطح فصای انتطار آسانسور آتشنشان باید داخل چاه آسانسور، پله های فرار و قضای انتظار مسافر در طبقات تحت فشار هوا بوده، این فشار مثبت ایجاد شده باید به گونه ای باشد که اختلاف فشاری بین محل انتظار ورودی و داخل چاه آسانسور ایجاد نگردد.

به هنگام بروز خطر، آگهی ساکنین و نحوه تخلیه در کاهش موت زمان آن تاثیر گذار بوده، نه تنها هشدار دهنده های تصویری و نوشتاری ور هدایت مردم در هنگام تخلیه ساختمان موثر خواهند بود.

در ساختمان ها جهت اعلم حریق از حسگرهایی که به دود و آنش حساس هستند مورد استفاده قرار می‌گیرد. این حسگر ها در موتورخانه آسانسور، انتهای چاه و در طبقات به فاصله ی ۱/۵ متری از درب ورودی آسانسور نیز پیش بینی می‌گردد که در صورت آتش سوزی فرامین لازم به سیستم کنترل آتش نشانی و از آنجا به آسانسور منتقل شود.

 

چگونه آسانسور با کیفیت را از آسانسور نامرغوب تشخیص دهیم؟

 

  • ایمنی :

عملکرد درب باید به طور نرم و ایمن بوده به طوری که به مسافر و بار برخورد نکند ضمنا درب هنگامی فعال شود که کابین دقیقا در تراز طبقه متوقف باشد. به خصوص مشکلی برای عبور صندلی چرخ دار و همچنین تخت بیمارستانی و یا مانعی برای مسافر هنگام سوار شدن به داخل کابین و پیاده شدن از آن نگردد.

  • راحتی حرکت :

شتاب گیری و تغییرات سرعت کابین به گونه ای باشد که باعث عدم آسایش مسافرین نشده و ارتعاشات کابین در حداقل ممکن باشد. صدای تولیدی هنگام حرکت کابین و باز و بسته شدن درب کابین و طبقات، بسیار مهم میباشد.

مدت زمان انتظار در طبقه اصلی، یکی از پارامترهای نشانگر آسانسور با کیفیت است که مرحله ی محاسبات زمان رفت و برگشت کابین و تعداد آسانسور و سرعت آن تاثیر می‌گذارد.

الف – ارتعاشات کابین :

ارتعاشات کابین به دو دسته عمده که شامل ارتعاشات عمودی و افقی کابین است تقسیم می‌شود.

ارتعاشات عمودی کابین که در حین حرکت آن به جهت بالا تولید می‌گردد می‌توان به دلیل مشکلات زیر باشد :

– ایراد در موتور و بلبرینگ های آن

– چرخ های حلزونی موتور گیربکس و ایراد در دنده های مربوطه

– ایراد در فلکه های کششی و شیارهای روی سطح آن

– نامتعادل بودن فلکه های کششی و هرزگرد

– تنظیم نادرست درایو در تابلوهای مجهز به کنترل سرعت

 

– ارتعاشات افقی :

– نصب غلط ریل ها

– نصب کفشک های غلتکی معیوب

– سبک بودن کابین

– فلکه ی کششی نصب شده روی کابین (اگر معیوب باشد)

– ارتعاشات و تاب خوردن سیم بکسلها در هنگام حرکت کابین

 

صدای تولیدی به وسیله ی فن داخل کابین و نیز جریان هوا بین چاه و کابین و نوسان های سبم بکسل ها باعث ناراحتی مسافران داخل کابین به خصوص در آسانسورهای پر سرعت می‌شود و برای همین برای جلوگیری از انتقال صدا در آسانسورهای پرسرعت معمولا بدنه ی کابین ها به صورت دو جداره ای و مقطع آن ها دوکی شکل طراحی می‌شود.

برای کاهش نوسانات ریل ها از کفشک های غلتکی به جای لغزشی استفاده می شود.

برای تهویه ی کابین از کولرهای ویژه که هوای داخل کابین را سرد و گرم کرده به جریان می اندازد، استفاده می گردد.

 

پاوریونیت آسانسور هیدرولیک چیست؟

– واحد تامین فشار

به طور کلی شامل دو نوع می باشد : 

– موتور در بیرون از سطح روغن

– موتور در داخل سطح روغن

در هر دو حالت، اصول عملکرد مشابه یکدیگر میباشد.

____________________

اجزای اصلی پاوریونیت آسانسور هیدرولیک شامل این موارد می‌شود :

– تانک یا مخزن روغن 

– پمپ

– موتور پمپ

– شیرهای کنترل کننده جریان

 

نوع موتور خارج از محفظه روغن به دلیل نصب آسان، این اجزا روی یک شاسی نصب می‌شوند. نوع دوم که پمپ و موتور در داخل مخزن روغن قرار می‌گیرند متداول تر است.

کاربرد مناسب آسانسورهای هیدرولیکی :

• دفاتر اداری دو – سه یا چهار طبقه 

• ساختمان های مسکونی دو، سه، چهار و پنج طبقه

• بیمارستان های کوچک، کلینیک هه تا سه طبقه

• کارخانه ها و مراکز صنعتی کوتاه که نیاز به انتقال بارهایی از ۴۵۰ کیلوگرم الی ۵۵ تن دارند

• ساختمان های دولتی تا ۴ طبقه و سطح مفید ۱۵ هزار متر مربع

• آسانسورهای مسافری – باری در فروشگاه

• آسانسورهای معلول بر که به عنوان مکمل پله برقی عمل می‌کنند.

• آسانسورهای شیک پانورامیک در لابی هتل ها و طبقات اولیه مراکز خرید و پاساژها

 

 

کاربرد نامناسب از آسانسورهای هیدرولیکی :

• اغلب فروشگاه های بزرگ

• بیمارستان های بیش از ۴ طبقه

• ساختمان هایی که بیش از ۱۴ متر مسیر حرکتی دارند.

• در محل هایی که ایجاد و کندن چاله در آن‌ها همراه با خطرات فوق العاده است.

 

کیفیت حرکت در آسانسورهای هیدرولیک :

حرکت نرم و بدون شوک آسانسور هنگام استارت، افزایش و کاهش سرعت و. توقف و هم‌تراز طبقه شدن به طور دقیق عوامل اصلی کیفی این نوع آسانسور می‌باشند که همواره دغدغه ی طراحان بوده است.

هر چقدر سرعت ظرفیت آسانسور افزایش می یابد دست یافتن به موارد فوق مهم تر و پیچیده تر میشود.

برای دستیابی به این اهداف باید تغییرات شتاب نسبت به زمان از حد معین تجاوز نکرده، همواره کابین در حداکثر یا حداقل ظرفیت با کمترین خطا دقیقا سر طبقه توقف نماید.

برای دستیابی به یک منحنی حرکت نرم و بدون تکان در آسانسورهای هیدرولیک، ضروری است که جریان روغن، تحت کنترل و بتدریج وارد و از سیلندر خارج گردد و این امر به روش های مختلفی امکان پذیر باشد.

• روش های کنترل شوک در آسانسورهای هیدرولیکی :

– استفاده از شیرهای مختلف و متعدد الکتریکی و هیدرولیکی که هنگام افزایش سرعت و کاهش آن به ترتیب باز و بسته شده موجب می‌گردند روغن به یکباره به سیلندر وارد نشده، یا از آن تخلیه نشود و در نهایت شوک کمتری به مسافر وارد گردد.

– بکارگیری از انباره یا اکومولاتور هیدرولیکی هنگام استارت آسانسور بخشی از روغن را ره تانک برگردانده، طی یک زمان ثابتی تمام روغن را به داخل سیلندر هدایت شود. در هنگام توقف نیز روغن برگشتی از سیلندر به تدریج قطع می‌گردد.

– استفاده از درایو در سیستم کنترل آسانسور که دور موتور اصلی و در نتیجه ی پمپ هیدرولیکی را به تدریج افزایش یا کاهش می‌دهد و نهایتا جریان روغن به مرور افزایش یا کاهش یافته، حرکت آسانسور به طور محسوسی نرم و فاقد شوک و تکان های ناگهانی می‌گردد.

 

• فضای مورد نیاز برای آسانسورهای هیدرولیکی :

به طور معمول آسانسورهای خودروبر دارای ظرفیت ۳ تا ۴ تن هستند که تا ارتفاع ۸/۵ متر طول با یک جک تک مرحله ای و تا ارتفاع ۱۷ متر با جک دو مرحله ای (stage2) ساخته می‌شوند. ابعاد کابین در آسانسورهای خودروبر معمولا به عرض ۲/۵ تا ۳ متر و عمق ۵/۵ تا ۶  متر ساخته می‌شود.