تاریخچه تابلوی کنترل آسانسور

تاریخچه تابلوی کنترل آسانسور چیست؟

تابلوی کنترل آسانسور از اولین بخش‌هایی بود که در داخل کشور توسط متخصصین ایرانی ساخته، به بازار عرضه شد و در حال حاضر تولید کنندگان داخلی،  نه تنها نیازهای داخلی کشور را تامین می‌کنند بلکه به دنبال بازارهایی در کشورهای دیگر جهان هم میباشند. به دلیل که هر سیستم آسانسور بدون در نظر گرفتن این که کششی یا هیدرولیک باشد نیاز به یک تابلوی کنترل الکتریکی دارد. تابلوی کنترل آسانسور،  معمولا در نزدیکی موتور محرکه، در مکانی به نام موتورخانه قرار می‌گیرد.

 

انواع تابلوهای کنترل :

1.  رله ای
2. دیجیتالی
3. کنترل کننده برنامه پذیر یا PLC
4. میکروکنترلری

دسته بندی تابلوی کنترل آسانسور

 

تابلو کنترل دیجیتالی :

پس از مدارات رله ای، نوبت به مدارات دیجیتالی می‌رسد که دارای مزایایی نسبت به مدارات رله ای مانند مصرف برق کمتر ، اندازه ی کوچکتر ، سرعت عمل بیشتر، صدای کمتر و … و اما معایبی نسبت به مدارات میکروپروسسوری مانند انعطاف پذیری کمتر ، کارایی کمتر و … هستند. این مدارات مرحله ای میانی بین تابلوهای رله ای و تابلوهای میکروپروسسوری محسوب می‌شوند.

در اینگونه تابلوهای کنترل، منطق عملکرد آسانسور،  توسط IC های دیجیتالی ایجاد می‌شوند.  در واقع وظیفه کنترل آسانسور با بهره گیری از منطق تابلوهای رله ای اما با استفاده از گیت های دیجیتالی …. NOT , OR , AND اعم از حافظه  طبقات ، شمارنده مکان کابین ، انواع تایمرها و … انجام می‌گردد.

با توجه به ساختمان تابلوهای کنترل دیجیتالی ، هرگونه تغییر در عملکرد این تابلوها ، مستلزم تغییر در سخت افزار آنها میباشد ، در نتیجه انعطاف پذیری و کارایی مناسب نخواهد داشت.

 

تابلو با کنترل کننده برنامه پذیر یا PLC :

برخی از تولید کنندگان تابلوی کنترل آسانسور، از کنترل کننده های برنامه پذیر یا PLC. استفاده می‌کنند. از دیدگاه کنترل صنعتی ، یک سیستم آسانسور با سیستم‌های صنعتی دیگر تفاوت چندانی ندارد. هر دو دارای منطق عملکرد ، ورودی و خروجی ، حفاظت و … میباشند. پس بدیهی است که بتوان به کمک یک PLC، آسانسورها را هم کنترل نمود. اما از دیدگاه عملی کنترل یک آسانسور به کمک یک PLC هرگز توجیه اقتصادی ندارد.

 

به طور مثال یک تابلوی فرمان آسانسور ۶ طبقه ، مجهز به درب نیمه اتوماتیک بیش از پنجاه ورودی و خروجی  دیجیتالی دارد. راه اندازی چنین سیستمی با یک PLC رایج در بازار در بهترین شرایط دو تا سه برابر قیمت برآورد می‌شود. در نتیجه همانطور که گفته شد استفاده از یک PLC در صنعت آسانسور در حال حاضر توجیه اقتصادی ندارد.

تابلو های کنترل آسانسور به کمک PLC

 

تابلوی میکروکنترلی :

پس از این راه پر شیب و فرار ، به تابلوهای میکروکنترلی امروزی می‌رسیم.  واژه میکروکنترلر به قطعاتی گفته می‌شود که دارای بخش‌های متعدد بسیاری برای کنترل و هدایت فرایندهای صنعتی به طور یک جا و در یک بسته میباشند.

اگرچه این موضوع که میکروکنترلرهای چه مراحلی را برای رسیدن به این سطح پیشرفت خود، پشت سرگذاشته اند. موضوع بحث ما نیست، اما باید اشاره نمود که این قطعات نیز مانند همه قطعات الکترونیکی دیگر از روز نخست به این اندازه کارا و ارزان نبودند.

انها نیز به مرور زمان و به تدریج کامل تر شدند تا جایی که هم اکنون میکروکنترلرهای با توانمندی های اعجاب اور، با قیمت‌هایی بسیار کم به راحتی در اختیار ما قرار دارند.

سرعت بالا، حجم حافظه زیاد، حساسیت بسیار پایین به نویز، وجود بلوک های پرکاربرد مانند مبدلهای آنالوگ به دیجیتال و پورتهای ارتباطی سریال و … از دیگر عوامل رشد سریع مصرف میکروکنترلرهای در مدارات صنعتی امروزی ، از جمله تابلوهای کنترل اسانسور میباشد .

 

میکروکنترلر در روی برد

خط تولید درب های آسانسور

خط تولید درب آسانسور چگونه است؟

کلیپی از خط تولید درب آسانسور را مشاهده میکنید.

سرمایه لازم برای راه اندازی خط تولید درب آسانسور و تجهیزات آن :

با توجه به سرعت در بخش ساختمان سازی استفاده از آسانسور نیز این روزها بسیار پرتقاضا می باشد و افراد زیادی هستند که از این تجهیز برای آسان تر شدن حمل و نقل ساختمان های و برج های خود استفاده میکنند.

تولید تجهیزات آسانسور یکی از کارهایی است که افراد سرمایه گذار این روزها تمایل زیادی نشان می دهند و میخواهند جزء تامین کننده قطعات آسانسور باشند.

دریافت

انواع درب آسانسور :

درب آسانسور به دو گروه اصلی درب داخل کابین و درب داخل طبقه که مختصرا به آن‏ها درب کابین و درب طبقه گفته می‏ شود تقسیم می‏ شوند و خود درب طبقه به دو بخش درب اتوماتیک و درب دستی تقسیم می ‏شد.

 

درب لولایی

درب تمام اتوماتیک

آسانسور هتل

آسانسورهای هتل چگونه است؟

آسانسور در هتل ها از مهمترین وسیله جهت جابجایی مهمانان و کارمندان است که به طور کلی و سرانگشتی برای هتل هایی از نوع متوسط به ازای هر ۱۰۰ مهمان یک آسانسور در طرح آن در نظر گرفته می‌شود و به ازای هر دو آسانسور مسافربر نیز یک آسانسور پیش بینی می‌کنند.

پله برقی در بعضی هتل ها برای انتقال مسافرین در مسیرهای کوتاه آن ها مورد استفاده قرار می‌گیرد، جابجایی افراد و بار در هتل ها در زمان های مختلف صورت می‌گیرد و نمی‌توان آن را با نرخ جابجایی صبح یا بعد از ظهر در فضاهای اداری مقاسه کرد‌.

بیشترین حجم خروج مهمانان از هتل در ساعت صبح و بیشترین ورودی نیز در ساعات بعد از ظهر در طی روز است و در طول روز ترافیک از نوع دو طرفه خواهد بود که در این ساعات مهمانان بین اتاق ها ، رستوران و در خروج و ورود از هتل تردد می‌کنند. در محاسبات ظرفیت آسانسور، تعداد بالا و پایین شدن آسانسورها و توقف ها در طبقات طی روز در نظر گرفته می‌شود و بیشتر اوقات آسانسورها کمتر از ۵۰٪ بار واقعی خود در کار هستند‌.

حداقل ابعاد یک آسانسور هتل ۱۷ نفره در نظر گرفته می‌شود که این آسانسور به منظور جابجایی مهمانان هتل به همراه بارشان در نظر گرفته میشود‌.

البته در هتل های با ارتفاع کم این موضوع صادق نبوده زیرا ۳۰٪ اتاق های این نوع هتل ها در طبقات پایین و همطراز طبقه ورودی هستند و در هتل ها بستگی به موقعیت محل و سطح کیفیت خدمات آنها متفاوت است‌‌ مانند هتلی کا در کنار ایستگاه قطاری واقع باشد‌.

آسانسورهای مسافربر و یا باربر در هتل هایی که برای مسافرین و وسایل آنها مورد استفاده قرار می‌گیرد با آسانسورهایی که در بخش اداری هتل ها استفاده می‌شود، متفاوت است‌. یکی از اختلاف های اساسی آن در نحوه کارکرد درب های ورودی آسانسورهاست .

 

در آسانسورهای مسافربر که معمولا درب ورود آنها عریض تر است باید به هنگام بسته شدن درب به مسافر و یا بار همراه آن برخوردار نکنند. با به کارگیری درب های ورودی از نوع سرعت کم، راندمان کارکرد آسانسورها کاسته خواهد شد که لازم است در طراحی آسانسور و انتخاب سرعت ، تعداد و اندازه ی آسانسور دقت کافی به عمل آید. اندازه ی کابین آسانسورها باید به اندازه ای باشد که با توجه به حمل بار توسط مهمانان ، مسافرین داخل آن احساس راحتی کنند.

 حداقل ظرفیت آسانسور پیشنهادی ۱۲۷۵ کیلوگرم می باشد که ابعاد آن با توجه ظرفیت آن از جدول استاندارد استخراج و در طرح باید پیش بینی شود‌. ابعاد آن باید به‌طوری باشد که بتواند صندلی چرخ دار و برانکارد نیز به راحتی در آن داخل شود. اکثر مهمانان هتل هنگام ورود به آن آشنایی چندان با محل آسانسورها ندارند که لازم است با علائم هشداردهنده که کنار آسانسور در مسیر عبور مهمانان و یا کنار راه پله ها نصب می‌شود، راهنمایی لازم به مهمانان داده شود.

 

معمولا انتقال اسباب و اثاثیه و وسایل مهمانان در طبقات، نظافت و سرویس اتاق ها و دیگر خدمات با جابجایی مهمانان و آسانسورهای مربوطه به صورت جداگانه در طراحی هتل ها لحاظ می‌شود.

آسانسورهای باری نباید معمولا در کنار آسانسورهای مهمانان مستقر شوند و باید در فضای پشتی و خارج از محدوده دیگر آسانسورهای بخش اصلی پیش بینی شوند، و ابعاد آنها باید به اندازه ی کافی دز نظر گرفته سود تا بتواند برای جابجایی ترولی رخت چرکی و تمیز، ترولی مخصوص نظافت هتل ها و غیره مناسب باشند. حداقل ظرفیت این آسانسور ها تا ۱۶۰۰ کیلوگرم پیش بینی می‌شود.

 

در هتل هایی که ضیافت ها ، کنفرانس ها برگزار می‌شود لازم است به جز سرویس دهی به مهمانان هتل‌ها، سرویس دهی مطلوبی نیز به این نوع خدمات نیز صورت بپذیرد.

آسانسور مراکز تفریحی

آسانسور مراکز تفریحی چگونه است؟

این فضا در گروه ساختمان هایی است که ساکنین و مراجعه کنندگان زیادی دارند‌. تئاتر های بزرگ ممکن است در چند طبقه باشند که جریان ترافیک آنها به گونه ای طرح شود که مشتریان به سرعت و به طرز صحیح به محل خود هدایت شوند. معمولا ورودی به حد کافی بزرگ نیست ولی مشکل زیادی ایجاد نمی‌کند.  از دیگر ساختمان های این می‌توان به استادیوم اشاره کرد که تعداد طبقات آنها زیاد نیست ولی حجم جابجایی نفرات آنها زیاد است‌.

آسانسور مراکز تفریحی مانند سینما ، تئاتر و کنسرتها در این نوع ساختمان ها باید مطمئن بود که ورودی ها به حد کافی عریض باشند تا مشکلاتی در ورود و خروج نفرات به وجود نیاید. راهرو ها ، پله ها و وسایل انتقال عمودی به گونه ای باشند که ضمن انتقال صحیح نفرات امکان جابجایی نفرات ناتوان و معلولین نیز مد نظر باشد. تعدادی از این گروه ساختمان ها نیز می‌توانند به منظور یک نوع فعالیت یا برای بهره برداری چند منظوره پیش بینی شده باشند‌. در استادیوم ها ، معمولا از آسانسور استفاده نمی‌شود. در مراکز شهرها ممکن است سینما ها ، تئاترها و یا مراکز کنسرت در تعداد طبقات بیشتری ساخته شوند در این مجموعه ها از بله پرقی جهت جابجایی عمودی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

آسانسور و پله برقی در مراکز تفریحی مانند سینما ها، تئاترها و کنسرت ها

آسانسورها برای جابجایی مراجعه کنندگان پیش بینی می‌شوند و صرفا برای افراد معلول ناتوان و یا آتش نشان مد نظر قرار میگیرد‌. این فضاها ممکن است شامل بخش اداری ، رستوران ، اتاق های تعویض لباس و غیره باشد که برای همه آنان باید آسانسور باری پیش بینی شود‌. در بعصی موارد ممکن است صرفا آسانسور باری نباشد‌. باید آسانسور نفر بر – باری مد نظر قرار می‌گیرد. آسانسورهای سرویس (مون شارژ) باید برای سرویس دهی رستوران و آشپرخانه و موارد دیگر مد نظر قرار گیرد.

آسانسور پارکینگ عمومی

آسانسور پارکینگ های عمومی چگونه است؟

پارکینگ طبقاتی در فروشگاه های بزرگ ، فرودگاه های قطار و یا ساختمان مسکونی در شهرهای بزرگ پیش بینی می‌شود. اصولا ورود اتومبیل به پارکینگ و یا خروج از آن توسط رمپ صورت می‌گیرد. در ساختمان های اداری هنگام بعد از ظهر و زمان خروج کارمندان از ساختمان توسط خودروی شخصی با اوج ترافیک پارکینگ مواجه خواهیم شد، لذا در بعضی از ساختمان ها که توسط آسانسور به پارکینگ ساختمان نیز سرویس دهی می‌گردد در خروجی ساختمان اداری تجمع اتومبیل دیده می‌شود،  این بدین معنی است که ظرفیت آسانسورهایی که به پارکینگ مراجعه می‌کنند به صورت تکمیل و پر بوده و کلیه آنها در پارکینگ تخلیه می‌شوند و ساکنین پس از رسیدن به اتومبیل خود، ممکن است مقدار زمانی در خارح شدن از ساختمان معطل شوند.

آسانسور پارکینگ های عمومی

در ساختمان اداری و تجاری به ازای هر دستگاه اتومبیل ۲ نفر استفاده کنند ، در شبانه روز پیش بینی می‌گردد، که باید آسانسور پارکینگ بتواند این نفرات را به طور صحیح جابجا نماید.

آسانسورهای فروشگاه ها را معمولا بزرگ پیش بینی و نصب می‌کنند زیرا فروشگاه های مواد و بار باید سرویس دهی بهتر به مسافرین داشته باشند.

 

فروشگاه های زنجیره ای :

این فروشگاه ها معمولا ورودی های مختلف دارند که تعدادی از آنها به خیابان اصلی باز می‌شوند و ممکن است تعدادی از آن ها نیز به فروشگاه های دیگر راه داشته باشند در این فروشگاه ها جهت جابجایی مراجعه کنندگان و فروشندگان ، آسانسور و پله برقی مورد استفاده قرار می گیرد.

آسانسور فروشگاه های زنجیره ای

آسانسور فرودگاه

 ترولی حمل می‌کنند،  لذا وزن دو نفر به همراه ترولی و بارهای در دستشان حدودا ۲۲۵ کیلوگرم (۳×۷۵+۱۰) کیلوگرم خواهد بود.

سطح اشغال فوق توسط ترولی در طراحی آسانسور فرودگاه باید مد نظر قرار گیرد. این اشتباه خواهد که فرض کینم کلیه فضای داخل کابین آسانسور در جریان جابجایی مسافرین در فرودگاه مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای مثال فرض کنید یککابین ۵۰ نفره در فرودگاه پیش بینی شده باشد، در جدول ظرفیت کابین مطابق استاندارد EN81 سطح کابین این تعداد نفرات ۶،۱۸ متر مربع خواهد بود. در صورتی که مقدار سطحی که هر نفر اشغال می‌کند ۰/۲۸ متر مربع فرض کنیم ، تعداد نفرات گنجایش اسن کابین ۲۳/۵ نفر خواهد بود که معادل ۱۷۶۶/۵ کیلوگرم که حدودا ۴۷٪ سطح و مقدار ظرفیت آسانسور فرض شده ، خواهد بود. در صورتی که دو نفر مسافر با ترولی همراه آن ۰/۹۸ متر مربع (معادل ۵ نفر) فضا اشغال کنند. آسانسور ۵ نفره فوق ۱۳/۸۵ نفر ۶/۹ ترولی تکمیل خواهد شد. بنابراین می‌بینید که آسانسور هیچگاه به ظرفیت کافی خود نمیسرد و لذا همواره باید آسانسورها را در فرودگاه بزرگتر و یا تعداد آنها را بیشتر گرفت‌.

 

یکی از راه حل های جابجایی مسافرین در فرودگاه استفاده از سطح شیب دار بین طبقات است. در هر صورت از عمده وسایلی که برای جابجایی مسافران فرودگاه ها پیش بینی می‌شوند آسانسور خواهد بود، آسانسورها باید توانایی سرویس دهی خوبی را داشته باشند و برای انتقال اسباب و اثاثیه در طبقات فعال باشند‌. حداقل آسانسور پیش بینی شده در فرواه ها جهت گنجایش تحولی بیشتر ۲۰۰۰ کیلوگرم است‌.

سیستم های کنترلی آسانسور فرودگاه باید به نحوی انتخاب شوند که مدت زمان بسته شدن درب کابین به نحوی باشد که درب به روی مسافر یا ترابی بسته نشود ، این موضوع در ترافیک آسانسور تاثیر خواهد داشت که با توجه به این نکته باید تعداد ، اندازه کابین و سرعت آسانسور به صورت مناسب انتخاب گردد. مراجعه کنندگان به فرودگاه ممکن است با محل استقرار آسانسور آشنایی نداشته باشند لازم است که از علائم هشداردهنده و راهنما برای هدایت مسافرین در محل های مناسب استفاده شود.

 

سیستم کنترلی آسانسور

ملاحظات خاص ترافیکی با توجه به نوع ساختمان

ملاحظات خاص ترافیکی با توجه به نوع ساختمان چیست؟

۱. ساختمان های مسکونی :

ترافیک آسانسور با توجه به نوع ساختمان محاسبه میشود‌ . ظرفیت و تعداد آسانسورها ، یک تصمیم اساسی در طراحی ساختمان است‌ و هر گونه اشتباه ممکن است منجر به کاهش رضایت مسافرین و تعداد زمان های طولانی انتظار شود و یا فضای مفید ساختمان را کاهش دهد که نتیجه ی هر دو ، ضرر اقتصادی است.

مسئولیت تعیین ظرفیت و تعداد آسانسورها با مهندس طراح (معمار) است و طراح شخصا و یا توسط مشاوران باید آسانسور مناسب را طراحی کند. میزان در خواست برای جابجایی عمودی در آپارتمان ها ، تابع رفت و آمد روزانه ساکن است، خروج در صبح برای شروع به کار، ورود در بعد اظهر پس از پایان کار، جابجایی سنگین برای آسانسورها ایجاد می‌کند. اوایل و اواخر شب نیز این جابجایی بسیار سنگین است‌.

در پروژه های آپارتمانی که ساکنان آن را خانواده ها تشکیل می‌دهند،  رفع نیاز های بچه ها و خریدهای روزانه در جابجایی نفرات موثر است. جابجایی عمودی قبل از ظهر که افراد و برای خرید از خانه خارج می‌شوند و همچنین بعد از ظهر که بچه ها از مدرسه برمی‌گردند و برای بازی از آپارتمان خارج می‌شوند،  جابجایی سنگینی پیش بینی می‌شود.  بر اساس بررسی های آماری ، آسانسور باید قادر به جابجایی ۵ تا ۷ درصد جمعیت کل ساختمان در آپارتمان های گران قیمت و ۶ تا ۷ درصد جمعیت آپارتمان ارزان قیمت دز مدت ۵ دقیقه بحرانی باشد‌.

با مشخص شدن نوع آسانسور و با تعیین افراد آن، متعاقبا دیگر ابعاد مورد لزوم تعیین می‌شود.  تعیین ابعاد و مساحت کابین آسانسورها به ترتیبی که مسافران به راحتی در داخل آن قرار می‌گیرند بسیار حائز اهمیت است‌.

هزینه های سرمایه گذاری مستقیم و غیر مستقیم بستگی تام به انتحاب محل و شکل و مساحت کابین آسانسور دارد. انتخاب نادرست انها باعث خسارت مالی و اتلاف وقت ساکنان شده و به ارزش و اعتبار ساختمان خدشه وارد می‌کند. در ساختمان های مسکونی حهت جلوگیری از اتلاف وقت مسافران پیشنهاد می‌گردد کلیه آسانسورها تا طبقات پارکینگ مراجعه کند. جهت برآورد مسافرین مراجعه کننده به آسانسور در پارکینگ به ازای هر خودرو ۱/۲ نفر در نظر گرفته می‌شود.

 

۲. بیمارستان ها :

بیمارستان ها عموما در ۲ تا ۳ طبقه و بیشتر بنا می‌شوند . در مراکز شهرها با شطح بنای کم و در ارتفاع زیاد طراحی و ساخته می‌شوند. از اهم مواردی که باید در طراحی بیمارستان مد نظر قرار گیرد ، عرض راهروهای که باید با ابعاد تخت ها و تحولی های حمل مواد و وسایل متناسب باشد که به هنگام فعالیت آنها مشکلاتی با تردد نفرات به وجود نیاید‌.

آسانسورها در بیمارستان های مرتفع از ابزار حیاتی در جریان جابجایی مناسب عمومی هستند و باید به طور مناسب انتخاب و در محل صحیحی مستقر شوند. آسانسورها به جز جابجایی مناسب مسافرین باید بتواند در ساختمان تخت بیمار را از طبقه ای به طبقه ای دیگر جابجا کنند‌. یک طراح آسانسور (کارشناس ترافیک اسانسور) باید از نحوه و طرز کار یک بیمارستان و همچنین حرکت و ارتباط بخش های آن با یکدیگر اطلاع کافی داشته باشد.

آسانسورها در بیمارستان ها دارای دو نوع کارکرد عمده هستند :

۱. آسانسورهای حمل بیمار که در این آسانسور ها و تحولی های مواد یا وسایل جابجا می‌شوند

۲. آسانسورهای حمل کارکنان و عیادت کنندگان

 

این دو جریان جابجایی نباید با یکدیگر تداخل کنند و آسانسور آنها از هم مجزا باشد زیرا به هنگام احضار آسانسور توسط کارکنان و یا عیادت کنندگانممکن است برای بیمار اورژانسی که در داخل کابین در حال جابجایی است مشکلاتی پیش آید. ضمنا بیمارانی که از بیرون برای مداوا (غیر اوژانسی) به بیمارستان مراجعه می‌کنند جهت عدم تداخل ترافیک و مسیر تردد آنها آسانسورهای آنها باید از دیگر آسانسورها که عموما در مجمعه درمانگاه‌است جداگانه باشد‌‌. انتقال بیمار در یک آسانسور باید به صورت آرام و حرکت آن در توقف و شروع به حرکت مجدد به صورت نرم بوده و شتاب گیری و تکان های کابین (تغییرات شتاب) تا به کمترین حد خود برسد‌. معمولا حداکثر سرعت کابین بیمار بر ۱ متر بر ثانیه و مقدار شتاب ۰/۵ متر بر مجذور ثانیه میباشد . حرکت درب ها باید به گونه ای باشد که امکان خروج آرام و ایمن مسافرین از داخل کابین به بیرون و یا به داخل فراهم آید. سیستم ایمنی مانع بسته شدن درب هنگام وجود مانع در بین چارچوب و درب کابین از نوع الکتریکی باشد حتی آ برخورد درب به صورت ضعیف به بیمار و تخت آن و به ترولی های حمل بار جلوگیری گردد.

آسانسور بیمارستان

آسانسور های زیر زمین

ترافیک آسانسور در ساختمان های دارای زیر زمین چگونه است ؟

آسانسور در ساختمانهایی که دارای زیرزمین هستند نسبت به ساختمان های بدون آن مشابه خود، از مشکلات بیشتری در سرویس بین طبقات و همکف دارند و از طرفی دسترسی آسانسور به زیرزمین صرف نظر کرد‌.

مسافر باید با یک سرویس مناسب به زیر زمین مراجعه کند که عموما برای رسیدن خودرو در پارکینگ ساختمان یا فضاهای خاص که در طبقات زیرزمین از ابتدای طرح پیش بینی شده است ، آسانسور مناسب سرویس دهد ، از جمله این فضا ها  می‌ توان به رستوران، فضاهای تفریحی ، باشگاه های سلامت و مجتمع های  رفاهی و غیره اشاره کرد. تعداد مراجعه کننده به زیر زمین توسط آسانسور به عوامل مختلفی بستگی دارد. از جمله آن ها می‌توان از تعداد خودروهایی که پارک شده اند و تعداد طبقات زیر زمین نام برد.

طراح معمار عموما محدود به فضای قابل پارک خودرو در سطح موجود ساختمان است‌. غالبا تنها ۱۰٪ مجموع ساکنین کل طبقات مشمول ساکنین و مراجعه کنندگان به زیرزمین هستند. تاثیر دیگر تعداد طبقات زیر زمین در زمان انتظار و افزایش آن و در نتیجه کاهش مقدار ظرفیت جانمایی آسانسور در طبقات بالای همکف است‌ . البته تاثیر این موضوع در ترافیک هایی در جهت بالا نسبت به ترافیک از نوع دو طرفه بیشتر است و در ترافیک دو طرفه تاثیر قابل توجهی دیده نمی‌شود.

سرویس دهی آسانسور در طبقات بالایی طبقه همکف از اهمیت خاصی برخوردار است . زیرا تقریبا همه ساکنین بالای طبقه همکف هستند. زیرزمین ها معمولا تعداد جمعیت کمی را به خود اختصاص می‌دهند و لیکن زمان انتظار مسافرین را افزایش می‌دهند.

در بعضی ساختمان ها برای کاهش هزینه های ساخت تنها بخشی از کل آسانسورها به طبقات زیر زمین دسترسی دارند و مراجعه می‌کنند که در صورتی که مسافری به اشتباه به آسانسور دیگری به غیر از آسانسور مربوطه به زیر زمین سوار شود در این حالت باعث مشکلاتی از جمله جابجایی و تعویض آسانسور و افزایش زمان آسانسور می‌شود که در انتها باعث افزایش زمان انتظار می‌گردد.

برای کاهش زمان انتظار پیشنهاد می‌شود کلیه آسانسورها در یک ساختمان به طبقات زیرزمین نیز سرویس دهند و یا در غیر این صورت هیچکدام یک از آنها به زیرزمین مراجعه نکنند و در این حالت برای مراجعه به زیرزمین بایددیک آسانسور ویژه در طبقه اصلی پیش بینی شود‌.

البته در صورتی که کلیه آسانسور به زمین مراجعه کنند باعث افزایش هزینه های ساخت خواهد که امروزه با استفاده از سیستم های کنترل فرمان آسانسور می‌توان در ساعات خاص مراجعه به زیرزمین را در تعدادی از آسانسورهای محدود کرد. به طور مثال در ساعات میانی روز در یک اداره اوج ترافیک سبک است و مراجعه به زیرزمین نیز کمتر از اوایل صبح یا ساعات آخر تعطیلی آن میباشد .

در ساختمانهایی که تعداد آسانسورها زیاد هستند و به صورت گروهی فعالند و کلیه آنها به زیرزمین نیر مراجعه کنند باعث گرانی سیستم می‌گردد و در این حالت می‌توان آسانسور جداگانه ای برای مراجعه مسافرین به زیرزمین پیش بینی کرد.

مقدار زمان RTT در ابن نوع ساختمانها بدین ترتیب است که زمان رفت و برگشت آسانسورها به طبقات بالای همکف را همانند بخش های قبل که بیان گردید . قابل توجه اینکه به ازای هر خودرو در ساختمان های مسکونی ۱/۲ نفر و در ساختمان های اداری ۲ نفر و به ازای هر دوچرخه یک نفر برای برآورد ساکنین در طبقات پارکینگ یا زیرزمین منظور میشود‌ .

آسانسورهای معلولین

آسانسورهای ویژه افراد ناتوان جسمی و حرکتی چگونه است؟

در ساختمان های چند طبقه ، آسانسورهای ویژه برای معلولین برای جابجایی افراد ناتوان و سایر کسانی که دارای مشکلات حرکتی هستند نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند.

به طور کلی استاندارد EN81 سه سطح دسترسی را برای آسانسورهای فوق تعریف می‌کند که مهمترین تفاوت آنها در ارتباط با ابعاد کابین و عرض مورد نیاز برای ورودی آسانسور می باشد.

حداقل ابعاد لازم کابین برای استفاده یک ویلچر سوار عبارت است از ۱۰۰۰×۱۲۵۰ میلیمتر (عمق ضرب در عرض) با ورودی حداقل ۸۰۰mm .

 

در ساختمان های عمومی لازم است فضای کافی برای فرد همراه ویلچر سوار نیز وجود داشته باشد، بنابراین ابعاد آن عبارت است از ۱۰۰X۱۴۰۰ میلی متر (عمق ضرب در عرض) با ورودی حداقل ۹۰۰ میلی متر .

ابعاد کابین در ساختمان های ویژه باید به نحوی در نظر گرفته شود که امکان نگهداری ویلچر سوار به همراه افراد دیگر نیز وجود داشته باشد و ویلچر سوار بتواند در آن تغییر جهت بدهد‌.

حداقل ابعاد مورد نیاز کابین در این حالت عبارت است از ۱۴۰۰×۲۰۰۰ میلی متر (عمق ضرب در عرض) با ورودی حداقل ۱۰۰۰ میلی متر.

 

کابین آسانسور باید دقیقا به هنگام توقف با سطح پاگرد راه پله هم تراز شود. دقت توقف در محدوده کمتر یا بیشتر از ۱۰ میلی متر و دقت در هنگام سوار یا پیاده شدن مسافر کمتر یا بیشتر از ۲۰ میلی متر باشد‌. درب ها باید به آرامی بسته شوند، سرعت بسته شدن درب در منازل مسکونی ۰/۳ متر بر ثانیه میباشد. در آسانسورهایی که برای استفاده یک ویلچر سوار و یک شخص همراه آن استفاده می‌شود،  لازم است یک آینه در جلوی درب ورودی (دو درب تونلی بر روی دیوار کناری) نصب گردد.

ارتفاع شستی ها حداقل ۹۰ سانتی متر و حداکثر ۱۲۰ سانتی متر انتخاب می‌شود. در ساختمان هایی که ویلچر سوار بدون همراه زندگی می‌کند، ارتفاع شستی ها نباید بیشتر از ۱۲۰ سانتی متر باشد. شماره طبقات باید به طور واضح در پاگردها مشخص باشد . لازم است فضای کافی به ابعاد حداقل ۱۵۰۰×۱۵۰۰ میلیمتر در مقابل هر کدام از درب های آسانسور برای چرخش ویلچر میسر باشد و از گذاشتن موانع در جلوی درب آسانسور خودداری شو‌د. شستی احضار طبقات در کنار درب آسانسور در ارتفاع ۹۰۰ تا ۱۱۰۰ میلی متر ی از کف طبقه نصب شوند‌.

ارتفاع شستی احضار در کابین

حداقل یک دستگیره در یکی از دیواره های کناری کابین نصب شود، حداقل فضای خالی بین دستگیره و دیواره کابین ۳۵ میلی متر می باشد و فاصله لبه بالای دستگیره نسبت به کف کابین بر روی آن نصب شده است باید قسمتی از این دستگیره بریده شود.

دستگیره در یکی از دیواره های کابین

آسانسورهای پانورامیک (نماباز) چیست؟

آسانسورهای پانورامیک ، نماسازی و یا نمایشی به آسانسورهایی اطلاق می‌شود که همواره سهمی در سیستم جابجایی عمودی نفرات در ساختمان ها داشته اند.

آسانسورهای پانورامیک ، نماباز به آسانسورهای اطلاق می‌شود که همواره سهمی در سیستم جابجایی عمودی نفرات در ساختمان ها داشته اند.

عمدتا این نوع آسانسورها در اداره ها، هتل‌ها و فروشگاه ها جهت جابجایی مسافرین مورد استفاده قرار می‌گیرنده بخش عمده ای از آن ها در ساختمان های با تعداد طبقات کم به عنوان ایجاد تنوع در انها به کار گرفته می‌شوند.  در ساختمان های اداری آنها بخشی از یک مجموعه از آسانسورهای گروهی را شمال می‌شوند. در تعدادی از ساختمان های بلند ، آسانسورهای سریع السیر (shuttle lift) نیز از این نوع مورد استفاده قرار گرفته شده است‌.

آسانسورهای سریع السیر پانورامیک نماباز

در مرکز فروشگاها به طور عموم در صورت امکان یک یا کلیه آسانسورها از نوع پانورامیک مورد استفاده قرار می‌گیرد،  عموما این آسانسورها دارای سرعت کمی بوده و لذا زمانی که در حین حرکت صرف می‌کنند زیاد باشد و همجنین مدت زمان باز و بسته شدن درب ها با توجه به نوع شیشه ای (full glass) آنها جهت ایمنی بالا زیاد است و از سرعت کمتری برخوردار هستند.

آسانسورهای شیشه ای، آسانسورهای پانورامیک نماباز

 

عموما کابین این آسانسورها به دلیل تزئینات داخلی آن ها که توسط معمار طراح ساختمان طراحی می‌شود و به شکل های خاص می باشد و ورودی آنها نسبت به سایر فضای کابین باریک تر میباشد که در نتیجه باعث مشکلاتی در انتفال مسافران شده و ناکارایی آسانسور را بالا ببرد. همه این عوامل که از آنها نام برده شده می‌تواند باعث کاهش کیفیت جابجایی مسافرین تا حد ۵۰٪ نسبت به آسانسورهای معمولی بگذارد در فروشگاه های مرکزی اصولا آسانسورهای پانورامیک جز مجموعه ی اصلی آسانسورهایی که مسافرین را منتقل می‌کنند نیستند و این مراکز عموما جهت جابجایی عمودی مسافرین از پله های برقی مورد استفاده قرار گرفته و این آسانسورها جهت جابجایی افراد ناتوان یا معلولین یا افرادی که به همراه خود نزولی دارند به کار گرفته می‌شوند.

در صورتی که آسانسورهای پانورامیک در مجموعه آسانسورهای پیش بینی شده باشد، مشخصات فنی همانند دیگر آسانسورها نیست.