چگونه آسانسور با کیفیت را از آسانسور نامرغوب تشخیص دهیم؟
ایمنی :
عملکرد درب باید به طور نرم و ایمن بوده به طوری که به مسافر و بار برخورد نکند ضمنا درب هنگامی فعال شود که کابین دقیقا در تراز طبقه متوقف باشد. به خصوص مشکلی برای عبور صندلی چرخ دار و همچنین تخت بیمارستانی و یا مانعی برای مسافر هنگام سوار شدن به داخل کابین و پیاده شدن از آن نگردد.
راحتی حرکت :
شتاب گیری و تغییرات سرعت کابین به گونه ای باشد که باعث عدم آسایش مسافرین نشده و ارتعاشات کابین در حداقل ممکن باشد. صدای تولیدی هنگام حرکت کابین و باز و بسته شدن درب کابین و طبقات، بسیار مهم میباشد.
سرویس مناسب :
مدت زمان انتظار در طبقه اصلی، یکی از پارامترهای نشانگر آسانسور با کیفیت است که مرحله ی محاسبات زمان رفت و برگشت کابین و تعداد آسانسور و سرعت آن تاثیر میگذارد.
الف – ارتعاشات کابین :
ارتعاشات کابین به دو دسته عمده که شامل ارتعاشات عمودی و افقی کابین است تقسیم میشود.
ارتعاشات عمودی کابین که در حین حرکت آن به جهت بالا تولید میگردد میتوان به دلیل مشکلات زیر باشد :
– ایراد در موتور و بلبرینگ های آن
– چرخ های حلزونی موتور گیربکس و ایراد در دنده های مربوطه
– ایراد در فلکه های کششی و شیارهای روی سطح آن
– نامتعادل بودن فلکه های کششی و هرزگرد
– تنظیم نادرست درایو در تابلوهای مجهز به کنترل سرعت
– ارتعاشات افقی :
– نصب غلط ریل ها
– نصب کفشک های غلتکی معیوب
– سبک بودن کابین
– فلکه ی کششی نصب شده روی کابین (اگر معیوب باشد)
– ارتعاشات و تاب خوردن سیم بکسلها در هنگام حرکت کابین
صدای تولیدی به وسیله ی فن داخل کابین و نیز جریان هوا بین چاه و کابین و نوسان های سبم بکسل ها باعث ناراحتی مسافران داخل کابین به خصوص در آسانسورهای پر سرعت میشود و برای همین برای جلوگیری از انتقال صدا در آسانسورهای پرسرعت معمولا بدنه ی کابین ها به صورت دو جداره ای و مقطع آن ها دوکی شکل طراحی میشود.
برای کاهش نوسانات ریل ها از کفشک های غلتکی به جای لغزشی استفاده می شود.
برای تهویه ی کابین از کولرهای ویژه که هوای داخل کابین را سرد و گرم کرده به جریان می اندازد، استفاده می گردد.