کف سازی اتاق کابین آسانسور : 

1- یکی از عواملی که تزئینات ظاهری داخل کابین را تحت تاثیر قرار می دهد، نوع مصالح به کار رفته و رنگ آمیزی  کف آن است. در کف کابین از مصالح متنوعی استفاده می شود، از مصالح ارزان قیمتی چون کف پوش لاستیکی گرفته تا سنگ های مصنوعی با طرح متنوع گران تر که بستگی به سلیقه کارفرما یا معمار پروژه دارد. 

کف پوش لاستیکی و یا وینیلی عموما روی کف چوبی که قبلا با سمباده کشی صاف شده است، نصب می شود. زیر سازی کف چوبی باید کاملا تراز شده و کلیه روزنه های موجود در سطح آن با مواد پرکننده مانند چسب پر شود. نقاط اتصال (درز بین کف پوش ها) آنها نباید همپوشانی داشته باشند، احتمالادر صورت وجود حباب زیر کفپوش یا باد کردن آن از اتو غلطکی برای رفع آن استفاده می شود. 

 

در صورتی که بر اساس طرح شرکت سازنده لازم باشد با چیدمان کفپوش متنوع، نقشه ای در کف اتاق کابین ایجاد گردد بایدقبلا انواع کفپوش ها را از لحاظ رنگ و ابعاد مطالعه و بررسی نموده و آنها را در محل نصب روی کف اتاق مطابق نقشه طرح ریزی و نصب کرد. 

در صورت استفاده از نوارهای مرزی (برنز یا استیل) در محل اتصال کفپوش ها پس از اینکه طرح چیدمان مشخص شد و کفپوش ها اجرا گردیدند نوارهای فوق اجرا و و در محل محکم می شوند. 

 

یکی از امتیازات استفاده از این نوارها پوشاندن لبه های زشت محل اتصال کفپوش هاست. 

 

2 - روش استفاده از کاشی سرامیک در کف کابین همانند بکارگیری کفپوش لاستیکی است. برای محکم کردن کاشی سرامیک روی زیرسازی چوبی در کف کابین از چسب های مخصوص یا لایه سیمان نازکی استفاده می شود. دقت شود تا زیر سازی کف اتاق کابین کاملا تراز و محکم باشد. 

 

3 - امروزه استفاده از موازد مصنوعی مثل کف پوش وینیلی ضد خش با کیفیت عالی و بادوام زیاد در طیف وسیعی که امکانانتخاب متنوعی را به وجود آورد در کف اتاق های کابین آسانوسورهای حمل مسافر بسیار معمول شدهاست. 

 

برای نصب این کفپوش ها باید از دستورات تولید کننده در زیر سازی آن پیروی شود. برای تمیز کردن آنها از پاک کننده های خنثی که تاثیری بر آنها نگذارد بکار گرفته می شود. 

 

4 - در کف سازی اتاق کابین میتوان از نوعی سنگ طبیعی یا مصنوعی استفاده کرد. در کابین های کوچیک تر از سنگ یکپارچه بکار گرفته می شود. در کابین های بزرگ به دلیل عدم امکان استفاده از سنگ های یکپارچه بزرگ، سعی سازندگان بر این است که قطعات سنگ های کنار هم به اندازه ای باشند که کف کابین درز کمتری به خود ببیند. در فضاهای بهداشتی و بیمارستانی عموما از سنگ یکپارچه استفاده می شود که برای این منظور می توان از سنگ های مصنوعی استفاده کرد. 

 

اصولا در بیمارستان ها به دلیل مننترل موارد بهداشتی در هنگام نظافت کابین، سنگ مورد استفاده ترجیحا از رنگ یکدست سفید (روشن) میباشد. در صورت استفاده از سنگ در کابین ، دقت شود زیر سازی آن کاملا تراز و مکم باشد. 

 

5 - پس از تکمیل اتاق کابین و نصب دیوارهای آن، صفحه نگهدارنده مکانیزم سر درب کابین  در بالای ورودی روی دیوارهای جلویی (جلوبندی) از دو طرف نصب می شود. 

پس از کنترل مجدد فواصل دیوارهای جلوی کابین نسبت به مرکز درب ورودی آن و شاقول بودن آن نسبت به کف، صفحه نگهدارنده فوق الذکر را به روی آنها پیچ و مهره کنید. لازم است به این نکته اشاره کرد در صورت نیاز، به هنگام نگهدارنده مکانیزم سر درب، پیچ و مهره های لرزه گیر ستون ها بین کابین ستون ها را شل کرده و مجددا پس از نصب نگهدارنده آنها را محکم کنید. 

 

6 - آستانه درب ورودی کابین به لبه خارجی کابین متصل می شود. 

آستانه درب ورودی به روی جلوبندی و پایه آستانه با پیچ و مهره های خاص خود متصل شده و در محل خود محکم می شود. جلوبندی توسط یک پایه ی نگهدارنده آن به زیر کفی کابین متصل شده و ساپورت می شود. 

جلوبندی آستانه درب ورودیباید کاملا به موازات محور ریل ها نصب شود و ارتفاع به گونه ای باشد که سطح روی استانه آن با سطح روی کف کابین همتراز باشد. در صورت نیاز از لاتون استفاده شود. 

 

7 - طبق استاندارد جهت حفاظت افراد کابین به هنگام خروج و تخلیه از آن، به هنگامی که کابین در بین طبقات قرار گیرد و امکان جابجایی و همطراز شدن آن با کف طبقه نباشد، صفحه ای با ارتفاع 75 سانتی متر زیر کابین پیش بینی شده است و در این وضعیت حداکثر لبه ان از کف 20 سانتی متر خواهد بود مانع از سقوط فرد به داخل چاه خواهد شد. 

 

 

 

8 - هنگام تکمیل کار نصب تجهیزات کابین و درب آن و همچنین میل های مهارکننده (بادبندها) و قرقره ضد پیچش در کف چاهک، باید یک بازرسی نهایی به عمل آورید تا مطمئن شوید که تمام پیچ و مهره ها و پین ها در محل خود نصب و محکم شده اند. 

 

نصب کفشک آسانسور

نصب کابین آسانسور :

قاب یوک کابین توسط کفشک هایی که در چهار گوشه آن سوار می شوند با ریل ها در تماس هستند و هدایت می شوند. 

 

 

پایه این کفشک ها به روی صفحه ای در انتهای یوک های بالا و پایین پیچ می شوند. 

کفشک ها صرف نظر از توزیع بار کابین به روی ریل ها، برای محفوظ ماندن یوک در امتداد آنها نیز مورزد استفاده قرا می گیرند. 

وظیفه ی دیگر یک کفشک مناسب که به طور صحیح نیز نصب شده است، حفظ موقعیت پاراشوت در وضعیت خود و جلوگیری از جابجایی آن در هنگام حرکت کابین خواهد بود. 

به طور کلی در هر یوک کابین از دو عدد کفشک در بالا و دو عدد در پایین در دو طرف هر یک از آنها استفاده می شود ولیکن در کابین آسانسور های پرسرعت می تواند این کفشک ها در هر یک از گوشه ها به صورت دوتایی بکار گرفته می شوند. 

 

در یوک کابین دو تایی ( double deck ) برای ایمنی و کنترل حرکت بیشتر از شش کفشک ( در میان ستون های عمودی یوک نیز از کفشک استفاده می شود) استفاده می شود. کفشم ها به هنگام نصب، دقیقا باید همراستا و شاقول با ستون های عمودی یوک قرار بگیرند. 

 

آها می توانند از نوع لغزشی یا غلطکی باشند. بدنه کفشک لفزشی از جنس چدنی است و توسط پایه اش به یوک پیچ و مهره می شود. این کفشک امکان حرکت نوسانی در محور خود را دارد. در محل تماس بین ریل و بدنه چدنی کفشک لغزشی از قطعات پلاستیکی که به صورت U شکل است، استفاده می شود. 

 

 

این قطعات از مواد پلاستیکی گوناگونی ساخته میشود . امروزه این قطعه ترکیبی از چند لایه پلاستیکی و سربی ساخته می شود تا بتواند ضربات را به راحتی خنثی کند. در کفشک لغزشی جهت کاهش اصطکاک از روغن کاری به روش موئینگی توسط فیلیته پارچه ای بهره گرفته می شود. 

 

حد فاصل کفشک لغزشی از روی سطح ریل حداکثر 2 میلی متر باشد. 

کفشک غلطکی دارای 3 چرخه است که بدنه این چرخ ها از جنس فولاد است . ر.ی آنها با روکش لاستیکی پوشیده است و هر یک از این چرخ ها به روی پایه چدنی سوار هستند. این کفشک ها همانند کفشک لغزشی به یوک بالا و پایین کابین نصب شده و توسط پیچ و مهره محکم می شوند. 

بسیاری از آنها به فنرهایی که به روی بازوهایی سوار هستند و قابلیت تنظیم فشار در هر یکح از چرخ ها را دارند، مجهزند. 

 

در آسانسورهای با ظرفیت زیاد کفشک های غلطکی که دارای 6 چرخ هستند مورد استفاده قرار می گیرند. 

این بازوها به توسط فنر فوق، فشار مناسب و مورد نیاز را به طور مداوم بین هر یک از چرخ ها و سطح ریل تامین می کنند به طوریکه به صورت خودکار مقدار مورد نیاز در (تماس ختصر) آن دائما حفظ شود. 

 

قطر چرخ کفشک غلطکی متناسب با سرعت و ظرفیت کابین انتخاب میشود. قابل توجه اینکه هر چقدر قطر چرخ بزرگ تر انتخاب شود حرکت کابین نرم تر خواهد بود. 

 

براکت های آسانسور

براکت ها : 

براکت ها به عنوان مهارکننده ریل های آسانسور و ارتباط آنها به سازه یا آهنکشی داخل چاه عمل میکنند. از طرفی میتوان آن ها را به عنوان تصححیح کننده ناشاقولی احتمالی چاه قلمداد کرد. 

حرکت نرم و بدون تکان و ارتعاش آسانسور تنها تابع نصب صحیح ریل هاست و از طرفی نصب آنها نیز بستگی زیاد به اجرای صحیح براکت ها دارد. 

شرکت های نصاب از انواع براکت ها استفاده می کنند و تعدادی از آنها نیز براکت های خاص خود را بکار می برند. 

همانطور که ریل ها باید مقاومت کافی داشته باشند، براکت های محکمی نیز برای ریل ها باید پیش بینی کند. طی عملیات اجرایی براکت ریل ها توسط پیمانکار آسانسور به سازه ساختمان متصل می شوند. محل های اتصال که ممکن است تیرفلزی ، دیوار اجری و یا بتنی باشند توسط پیمانکار ساختمانی بنا می شوند. در صورتی که دیوار یا سازه محل نصب براکت ها مشخص نباشند نصاب باید با هماهنگی مسئوا ساختمان ساختمانی موضوع را پیگیری کند. به طور کلی نصاب آسانسور مسئولیتی در قبال اجرا آهنکشی یا پیش بینی زیر ساخت محل نصب براکت ها به سازه ساختمان ندارد. 

 

در صورتی که نیاز به اجرا آهنکشی باشد باید حتما با هماهنگی افراد با صلاحیت صورت پذیرد. عموما نصاب باید ابعاد، نو و فاصله بین تیرها و یا سازه هایی که براکت ها به آن ها نصب می گردندرا قبل از نصب با نقشه نهایی که به تصویب رسیده اند کنترل کند. راحت ترین شرایط نصب و از طرفی بیشترین کنترل اجرایی هنگامی است که براکت ها به اسکله فلزی ساختمان یا آهنکشی متصل باشند. 

 

به هر حال آسانسورها در انواع ساختمان ها با سازه های مختلف نصب می گردند. با این حال از جمله موضوعاتی که در این ارتباط از اهمیت زیادب برخوردار است سازگاری نوع براکت به کار رفته با سازه ساختمان است. 

 

با توحه به این موضوع که براکت ها پس از نصب، تعیین کننده محل ریل ها در چاه آسانسور خواهند بود لذا باید آنها در محل دقیق خود نصب شوند. همانگونه که قبلا نیز اشاره گردید محل دقیق براکت ها در نقشه های ریل گذاری که توسط شرکت ها آسانسور به تصویب رسیده مشخص می گردد. لازم به تذکر است حداکثر فاصله دو براکت 4/5 متر می باشدو حداقل یک براکت برای هر یک از شاخه ریل ها باید پیش بینی شود. همچنین آنها باید در یک فاصله مناسبی از آستانه درب طبقه قرار گیرند و از طرفی باید به طور  دقیق نسبت به یکدیگر در طول جاه شاقول و گونیا باشند. 

 

چهت ساده کردن نصب ریل امکان بکارگیری وسیع از انواع ابعاد ریل های مختلف در چاه آسانسورها، شرکت های مختلف چندین نوع براکت قابل تنظیم برای ریل کابین ارائه داده اند. روش نصب براکت ها و رعایت فاصله آنها از دیوار چاه آسانسور یا اسکلت فلزی آن گوناگون است.

 

براکت های وزنه های تعادل به دلیل ثابت بودن در محل نصب خود نیاز به تنظیم نیستند. لذا در کار اجرایی باید خیلی دقیق بود. ریل های وزنه تعادل در صورت نیاز به جابجایی توسط ورق های پر کننده ( لاتون ) تنظیم میشوند. 

در نصب ریل ها اغلب از براکت های نبشب مانند ورق فلزی نورد شده دارای سوراخ های کشویی ارویب استفاده می گردد. 

 

 

 

همانطوریکه پیش از این مطرح گردید محل براکت های کابین و وزنه تعادل از طریق نقشه ها مشخص می شود. در نقشه ها نوع براکت و فاصله براکت از براکت بعدی و مقدار فاصله ی آنها از دیوار پشتی چاه نشان داده می شود. 

فاصله ی براکت ها در چاه آسانسور یکی از اندازه هایی است که از نقشه می توان برداشت کرد. به عنوان یک قاعده کلی فاصله براکت ها از یکدیگر  حداقل 1/50 و حداکثر 2/5 متر در نظر گرفته میشود  که بسته به ظرفیت و اندازه ی ریل های آسانسور متغیر خواهد بود. 

 

در صورتیکه حین اجرا براکتی در محل اتصال دو ریل قرار گیرد، بهتر است براکت به زیر محل اتصال منتقل شود که در این وضعیت هیچ گونه تداخلی با محل اتصال پشت بند  ریل پیش نخواهد آمد. اصولا نقشه ریل گذاری ( در صورت وجود ) به شما می گوید در کجا می توانید از ریل 5 متری استفاده کنید و یک یا دو عدد از ریل ها باید با طول کوتاه استفاده شوند. 

 

 

پارامترهای درایو

منحنی حرکت و پارامترهای مربوطه 

مجموعه پارامترها که در هر درایو موجود است را می توان به چند گروه کلی دسته بندی کرد. اگرچه نام آنها در درایوهای مختلف متفاوت است اما عملکردشان مشابه می باشد. 

 

پارامترهای اصلی 

پارامترهای اصلی شامل پارامترهای مشخصات پلاک موتور آسانسور  می باشد و باید قبل از از هر تنظیمی این مشخصات خوانده شده، در درایو تنظیم شوند. این پارامترها عبارتند از : 

 

1. ولتاژ نامی موتور (nominal voltage) 

با توجه به این که موتورهای آسانسور معمولا به صورت ستاره استفاده می شوند ولتاژ حالت ستاره وارد می شود. 

 

2. جریان نامی ( nominal current) 

با توحه به اتصال موتور جریان نامی در حالت ستاره و سرعت تند وارد می شود.

 

3. سرعت نامی  nomimnal speed) 

در صورت استفاده از موتور دو سرعته ، اتصال درایو به سرعت تند موتور انجام می گیردو 

سرعت نامی آسانسور که روی پلاک موتور نوشته می شود ممکن است مقدار مناسبی نباشد و لزومی ندارد که حتما سرعت نوشته شده روی پلاک وارد گردد، بلکه این سرعت باید به صورت تجربی و مقداری وارد شود که سرعت آسانسور در دو جهت بالا و پایین یکی بود آسانسور بدون لرزش حرکت نماید. 

 

4. فرکانس نامی (nominal frequency) 

درایوها اکثر قابلیت راه اندازی موتورها را تا چند برابر فرکانس نامی دارند، و باید دقت شود وارد نمودن اطلاعات اشتباه در این قسمت موجب چرخاندن موتور به شکل خطرناک میشود، البته درایو ها به صورت پیش فرض ماکزیمم فرکانس خروجی را روی 50 یا 60 هرتز تنظیم می کنند. این مقدار در این 50 هرتز است. 

 

5. ضریب توان (power factor)

 

6. تعداد قطب های موتور (motor poles) 

تعداد قطب که به صورت زوج نوشته میش ود بیشتر در موتورهای سنکرون اهمیت دارد. 

 

7. توان موتور ( power) 

توان موتور الکتروموتور مهم است و با توجه به ضریب قدرت و توان ورودی محاسبه می شود. در مثال زیر هر دو توان بر روی پلاک ثبت شده است ولی معمولا فقط توان خروجی ( توان مکانیکی ) بر روی پلاک درج می گردد. 

 

نکته مهم : در هنگام سیم کشی درایو دقت شود که به هیچ وجه برق تغذیه شبکه ، به خروجی درایو متصل نگردد، زیرا این کار قطعا باعث صدمه دیدن درایو می گردد. 

 

 

 

پارامترهای کنترل سرعت 

این پارمترها مقادیر سرعت آسانسور است که در برخی درایوها به صورت فرکانس HZ و در برخی دیگر به صورت متر بر ثانیه وارد می شوند. هر درایو ، ورودی هایی برای انتخاب سرعت به صورت دیجیتالی دارد، این امکان اجازه انتخاب چندین سرعت طبق مطالب زیر را می دهد. معمولا در کاربرد آسانسوری از 3 سرعت استفاده می شود که شامل سرعت تند، سرعت دور اندازی یا سرعت کند و سرعت رویزیون می باشد. 

 

1. سرعت نامی ( full speed) 

این پارامتر سرعت نامی کابین را تعربف می کند و بر حسب متر بر ثانیه و یا هرتز می باشد و برابر است با حداکثر سرعت موتور در فرکانس نامی آن به عنوان مثال در یک آسانسور معمولی ، حداکثر مقدار قابل انتخاب یک متر بر ثانیه است و اگر این مقدار کمتر انتخاب شود درایو حداکثر سرعت موتور را به آن مقدار محدود می کند. 

 

2. سرعت کند 

این سرعت پس از رسیدن به مکان دوراندازی انتخاب می شود و تا زمان رسیدن به تراز طبقه ادامه پیدا میکند. 

 

3. سرعت رویزیون 

سرعتی است که برای حرکت در حالت رویزیون انتخاب می گردد، حداکثر سرعتی که استاندارد مجاز دانسته، 0/63 متر بر ثانیه می باشد. ولی معمولا برابر 0/25 متر بر ثانیه تنظیم می گردد. 

 

4. سرعت های میانی 

این سرعتها ، برای فواصل کوتاه مانند یک طبقه ، در آسانسورهای پرسرعت استفاده می گردد. برای مثال در یک آسانسور با سرعت 2/5 متر بر ثانیه برای پیمودن یک طبقه 3 متری این سرعت ( حدود 1 متر بر ثانیه ) انتخاب می شود. 

 

5. ورودی های انتخاب جهت 

معمولا درایوها ، یک یا دو ورودی دیجیتال برای انتخاب جهت حرکت موتور وجود دارد، با انتخاب هر کدام از آنها، درایو جهت حرکت خود ذا انتخاب می کند. توضیح این  که انتخاب جهت حرکت به تنهایی منجر به حرکت نشده، بلکه باید هماره انتخاب یکی از سرعت ها باشد. 

 

 

حوادث آسانسور

آسانسور گرچه وسیله ای بسیار کارآمد و مفید می باشد اما در صورت رعایت نشدن اصول ایمنی میتواند بسیار خطرناک باشد. اسانسور نیز مانند هر دستگاه دیگری نیاز به بازرسی دوره ای توسط افراد متخصص و خبره دارد. 

یکی از مهمترین دلایل بروز حادثه در آسانسور می تواند ترس افراد از این دستگاه باشد. 

 

ترس از آسانسور : 

هر انسانی به دلیل شرایط مختلف زندگی دچار ترس ها و هراس های مختلفی می شود، برخی از افراد به دلیل همین ترس سال هاست که سوار آسانسور نشده اند، تا جایی که برای رسیدن به طبقات بالا در یک ساختمان حاضر هستند که راه پله استفاده کنند. 

واقعا به این افراد باید کمک نمود تا در دید و باورشان تجدید نظر کنند. یکی از عوامل ترس از آسانسور این است که نمی دانیم که سازندگان و نصابان آسانسور چگونه این وسیله را نصب می کنند، آیا خود آنها داخل کابین گیر می افتند؟ آیا امکان سقط کابین وجود دارد؟ آیا برای جلوگیری از سقوط کابین تجهیزاتی فرهم شده است؟ 

 

همانطور که گفته شد این ترس از عدم آگاهی حاصل شده که درباره آن بزرگ نمایی نیز شده است. در بسیاری از ساختمان ها هر 10 تا 15 دقیقه یک نفر به به سراغ آسانسور تا از آن استفاده کند، در صورت گیر افتادن شما در کابین حداکثر در این مدت زمان کسی متوجه خواهد شد . برای شما کمک می آورد. علاوه بر این در بسیاری از ساختمان فرد خبره ای به طور شبانه روز برای سرویس  و نگهداری آسانسور در ساختمان حضور دارد. در نتیجه هیچ دلیلی برای عصبی شدن و نگرانی وجود ندارد. 

 

 

گاه پیش می آید افرادی که دچار حادثه ای شده اند، توسط مامورین یا مردم عادی نجات داده شوند، اما در اثر رعایت نکردن اصول ایمنی دچار حوادث بعدی می گردند. به طور مثال هنگام خارج ساختن افراد گیر افتاده در یک کابین اگر فضای زیر کابین توسط وسایل لازم بسته نشود، احتمال سقوط به داخل چاه بسیار زیاد خواهد بود. 

 

یاد آوری این نکته مهم است که هرگز هوای داخل کابین دز اثز نفس یک یا چند نفر تمام نشده، همیشه راه ورود هوای تازه داخل کابین وجود دارد، پس ترس از به پایان رسیدن هوای داخل کابین، ترسی بی مورد خواهد بود. 

 

معمولا برای کاهش ترس از آسانسور می توان از تلفن همراه استفاده نمود، به این روش که مطمئن شوبد که تلفن همراهتان در جیب یا کیفتان استف گاه به همراه داشتن یک کتاب کوچک و یا گوش کردن به یک موسیقی میتواند در کاهش ترس و اضطراب مفید باشد. کشیدن نفس عمیق و حفظ خونسردی پیش از  سوار شدن به آسانسور نیز بسیار مفید خواهد بود. 

 

در این مورد تلقین مثبت به خود بسیار خوب است. برای ان که حواستان پرت شود میتوانید با دیگران نیز صحبت کنید.  افراد معمولا از بهانه هایی مانند آسانسور سقوط می کند یا در آسانسور گیر می افتند و یا از مکان شلوغ خوششان نمی آیند استفاده می کنند و سوار آسانسور نمی شوند. همچنین همراهی اینگونه افراد با افرادی که از آسانسور نمی ترسند بسیار موثر خواهد بود. 

 

البته از لحاظ روانشناسی، ترس عامل مثبتی است که باعث می شود انسان یا حیوانات از خطر دوری کنند و مغر به طور طبیعی دارای قوه تشخیص انواع خطرات است تا صاحب خود را حفاظت کند و این به کمک یک مکانیزم بسیار قوی بیولوژیکی انجام می پذیرد. 

 

آسانسور و کودکان

استفاده کودکان از آسانسور را نمیتوان محدود کرد، پس لازم است که برای این منظور آموز های لازم ارائه شود. در طول یک سال ده ها حادثه برای کودکان در رابطه با آسانسور رخ می دهد. این آسیب دیدگی ها بسته به سن کودکان شامل ضرب دیدگی، کوفتگی، پارگی، خراشیدگی در قسمت بازو، دست، آرنج، مچ و انگشتان می باشد. 

برای کودکان کوچکتر آسیب دیدگی میتواند مربوط به سر آنها باشد. البته اکثر آسیب دیدگان در همان مراحل اولیه درمان از بیمارستان مرخص می شوند، اما 2% انها نیز به دلیل عمیق بودن جراحات مجبور به بستری شدن در بیمارستان می گردد. بیشترین خطر تهدید کودکانی را تهدید می کند که در ابندای راه رفتن یا کشیدن خود روی زمین هستند و این موضوع اربتاط بسیار زیادی به فرهنگ خانوار دارد. 

 

برای جلوگیری از وقوع حوادث برای کودکان در آسانسور موارد زیر پیشهاد می شود : 

 

1. از کودکان در نزدیکی یا داخل آسانسور با دقت بیشتری محافظت شود. 

 

2. مسافرین (با هر سنی) باید هنگام سوار و پیاده شدن از آسانسور کاملا به مسائل ایمنی دقت کنند. 

 

3. والدین باید نوعی به کودکانشان نشان دهند که نباید هنگام بسته شدن درب آسانسور جلوی آنها را بگیرند. 

 

4. درب آسانسور به سیستمی مجهز می شود که با حس نمودن وجود یک کودک در بین درب وسرعت ان را باز کند. 

 

5. سیستم آسانسور دارای امکانی شود که در صورت حس کردن وزن کم در کابین از پذیرفتن شستی داخل کابین با فرض این کودکی این شستی را فشار داده خودداری کند. 

 

6. مسافران باید حتما یک به یک به کابین وارد یا از آن خارج شوند. 

حسگر انحراف سنج - آسانسور کشتی ها - شرکت آسانبر کٌرد صنعت

حسگر انحراف سنج ( Rolling/Pitching) ، میکروسوئیچی است که کنتاکت آن ذر اثر بروز انحراف از سطح افق قطع یا وصل می شود. این میکروسوئیچ دارای کاربردهای فراوانی در صنایع مختلف می باشد. یکی از کاربردهای آن در صنعت آسانسور در آسانسورهای ویژه کشتی ها ( Marine Elevator ) است . 

 

کشتی شناور بر روی آب ، همواره در حال بالاو پایین رفتن و تکان خوردن است ، آسانسوری  که در این سازه شناور نصب میشود باید دارای سیستمی باشد که در صورت انحراف بیش از حد آن توقف کرده ، پس از برگشتن کشتی به وضعیت مناسب دوباره به حرکت در بیاید. وسیله ای که انحراف کشتی از خط افق را تشخیص می دهد همان انحراف سنج است که علاوه بر کشتی های مسافر بری در کشتی های بازری نیز از آن استفاده میشود. 

 

شاید در ابتدا تصور کنیم که در یک کشتی مسافربری یا باری باید حداکثر دو آسانسور وجود داشته باشد، اما گفتنی است که در برخی از کشتی ها بنابه کاربری آن بیش از 20 آسانسور در انواع و اندازه های گوناگون وجود دارد. 

 

 

فتوسل نقطه ای - شرکت آسانبر کٌرد صنعت

فتوسل نقطه ای با ایجاد یک شعاع نوری در مسیر ورودی کابین وجود هر مانعی اعم از انسان، اتوموبیل و ... را تشخیص داده ، کابین را از حرکت باز می دارد و یا مانع بسته شدن درب اتوماتیک کابین را می شود. 

در برخی از ککابین های تمام استیل ، انعکاس نور مادون قرمز ارسالی از طرف فرستنده ، گیرنده را در تشخیص صحیح وجود مانع دچار مشکل می کند که باید به این مسئله توجه نمود. 

یادآوری : همانطور که در بخش سری استپ از نظر گذشت در درب های ساهد ، کنتاکت رله خروجی فتوسل در مسیر سری استپ قرار دارد اما در درب های تمام اتوماتیک این کنتاکت در مسیر ورودی درب بازکن تابلوی فرمان قرار می گیرد.  

 

 نکته : در آسانسورهای مجهز به درب نیمه اتوماتیک فتوسل در حین حرکت کار نمی کند. 

کانال واتساپ شرکت آسانبر کرد صنعت

کانال واتساپ شرکت آسانسور آسانبر کُرد صنعت - اسلام عبدی پور

 

کانال واتساپ شرکت آسانسور آسانبر کُرد صنعت

 

سینی استیل طلایی‌ پاخور کابین آسانسور