مراحل نصب لته های درب آسانسور : 

1. هر یک از لته ها را روی ریل آویزان کنید. 

2. غلطک (قرقره) بالایی را به نحوی تنظیم کنید که لقی آن از روی ریل راهنما 0/05 میلی متر بیشتر نگردد. 

3. درب ها را به یک سمت حرکت دهید سپس خار زیر لته را طوری ببندید که در محل خود قرار گیرد. 

4. حرکت نرم هر یک از لته ها کنترل شود به طوریکه بدون هیچ اشکالی و نیاز به نیروی زیاد حرکت کند. 

 

مجددا مجموعه های غلطک های آویز بالای سردرب و خارهای کشویی زیر لته ضرذبه گیر

ا را در صورت نیاز تنظیم کنید. 

 

 5. ضربه گیرهای درب را روی هر یک از ستون های نگهدارنده در قسمت بالای آن نصب کنید. مقدار لقی مورد نیاز بین لته و ضربه گیر بر اساس دستور العمل سازنده رعایت شود. 

 

نصب آستانه (سیل) درب طبقات :

در طی مراحل اجرایی نصب آستانه (سیل) فرض بر این است که عملیات اجرایی توسط سطح متحرک صورت می پذیرد و کلیه اندازه گیری ها دقیق است و می تواند در اجرا ممورد استفاده قرار گیرد. در صورتی که نصب آستانه درب های طبقات  با استفاده از داربست و تخته های زیرپا در طول چاه آسانسور  ادامه پیدا کند باید کلیه مراحل نصب توسط شابلون ساخته شده با توجه به ابعاد آسانسور پیگیری و اجرا شوند. 

 

- آستانه درب توسط بست و نگهدارنده های خاص خود که به شکل های مختلف توسط سازندگان درب ها طراحی و ساخته می شوند به نبشی فلزی که توسط جوشکاری یا انکربولت به سازه قبلا اتصال و محکم شده است، سوار و نصب می گردد. 

 

 

در این روش سوراخ های آستانه در امتداد سوراخ هایی که در نبشی پیش بینی شده است قرار گرفته و پیچ و مهره میشوند. لازم است در ابتدای کارز پیچ و مهره ها آزادنه و شل بسته شوند تا در صورت لزوم قابلیت تنظیم داشته باشند. در برخی از اوقات برای شاقول و تراز آستانه از ورق های تنظیم کننده (لاتون) استفاده می گردد. 

در  بعضی از درب های طبقه، آستانه روی کف طبقه قرار می گیرد که در این حالت دیگر نیاز به نبشی فلزی نخواهد بود و نگهدارنده استانه به سازه متصل می گردد.

 

از نکات مهم در نصب درب ها، رقوم کف تمام شده ظبقات است که ارائه این اندازه ها و فاصله کف تا کف طبقات از وظایف کارفرما است. 

از نکته های مهم در نصب درب ها ، هماهنگی با ریل هاست که بر این اساس نصب درب ها با اشکالات کمتری مواجه خواهد شد. 

لازم به تذکر است که پیچ های نگهدارنده سیل درب طبقات با ملات و مصالح ساختمانی درگیر نشده زیرا باعث خوردگی شده و ضمن اینکه در صورت نیاز به باز کردن انها ممکن است با مشکلاتی مواجه گردد. 

 

- قبل از اجرا و نصب آستانه، شابلون نصب باید ساخته شده و اماده باشد. سپس در محل خود در مقابل ریل ها قرار گرفته و با گذاشتن علامت روی لبه کف مرکز آستانه و مرکز بازشو درب و تخته افقی شابلون نشان گذاری می شود. با گذاشتن نشاه مرکز آستانه روی نبشی نگهدارنده علامت مرکز آستانه را مرکز بازشو درب مطابقت داده، و شپش آنها را به پیچ و مهره به یکدیگر ببندید. 

قابل توجه اینکه در درب های کنار بازشو (تلسکوپی) لازم است مقدار خارج از مرکزی دهانه ریل کابین با درب طبق محاسبه  و در اجرا و نصب درب رعایت گردد. 

 

لازم به توضیح است که : 

سوراخ های روی نبشی زیر آستانه و خود آستانه به صورت شکاف های باریکی هستند که اجازه می دهند آستانه به راحتی جلو و عقب حرکت کرده و قابلیت تنظیم داشته باشد. در این بخش از کارز کنترل طراز بودن سطح آستانه از دو طرف آن و فاصله آن از ریل های کابین باید صورت بگیرد. این کنترل ها برای کارکد مطلوب درب کابین با درب طبقه و هماهنگی آنها با یکدیگر از اهمیت زیادی برخوردار است. 

 

بعضی از نصابان جهت جلوگیری از حرکت آستانه درب طبقه به هنگام اجرای کارهای ساختمانی به کمک نگهدارنده های افقی که در محل ساخته می شوند انها را به ریل ها متصل می کنند. 

نصب درب تمام اتوماتیک آسانسور

نصب درب تمام اتوماتیک : 

روش های کختلفی توسط نصابان آسانسور برای نصب درب ارائه شده است و عملیات اجرایی می تواند به روش های متفاوت دنبال شود. لیکن کالیه روش ها باید با این اصل برسند که محور آستانه (سیل) نصب شده در درب های تمام اتوماتیک (زیر قاب چارچوب درب در درب های لولایی) هم محور با امتداد ریل های کابین برابر با مقادر موجود در نقشه طراحی شده باشد و لذا این موضوع از اهمیت زیادی برخوردار است، بخصوص در آسانسورهایی که درب طبقه و کابین توسط یک نیروی محرکه مشترک باز و بسته می شوند. (درب تمام اتوماتیک).

 

در بعضی از روش های نصب درب طبقه از کابین آسانسور یا سطح متحرک (کابین مجازی) که هنگام اجرای کار فعال هستند، برای نصب و کنترل آن استفاده می گردد. 

روش یاد شده بیشتر در ساختمان های بلند مرتبه  و برج های مخابراتی مورد استفاده قرار می گیرد. در تعدادی از روش ها شابلون های خاص که فواصل سیل درب طبقه با ریل ها  ذر آن تنظیم می شود برای همراستا سیل درب با ریل مورد استقاده قرار می گیرد. 

 

همانطوریکه در شکل زیر نشان می دهد فاصله دو سیل درب طبقه و کابین مجازی با یک قطعه به صفحات 35 میلی متری به صورت سرتاسری کنترل می گردد. در این روش حتما ریل ها باید شاقول و همراستا اجرا شده باشند و از شلقول بودن آنها قبل از اجرا درب های طبقه مطمئن شویم . 

 

 

همانطوریکه اشاره شد، عموما برای نصب آستانه (سیل) درب های طبقات بعد از نصب ریل ها  و شاقول کردن آنها شابلون های خاصکه به موازات امتداد محور ریل ها نصب می شوند و مورد استفاده قرار می گیرند.  در بعضی از ساختمان ها ممکن است کارهای اجرایی ساختمان باعث گردند درب های طبقات زودتر از موعد نصب شوند که اجرای دقیق این کار مستلزم هماهنگی بیشتر نصابان با معمار ، کارفرما و پیمان کار ساختمانی است. 

 

در این صورت آستانه (سیل) درب اولین توقف و آخرین توقف  نصب شده و بقیه درب های طبقات را توسط شاقول نسبت به یکدیگر همراستا کرده و نصب می کنند. در این حالت حتی ممکن است ریل های کابین نیز دیرتر از آستانه ها (سیل) نصب گردند. 

 

در حالت عادی نصب در طبقه آسانسور از آستانه (سیل) آغاز می گردد.

معمولا ترتیب مراحل اجرایی کار به شرح زیر است : 

1. نصب آستانه (سیل) 

2. نصب نگهدارنده های عمودی (Trust) ، سردرب (Header) و قاب دور درب ( Buck) 

3. نصب درب یا درب های طبقه 

4. نصب قفل (اینترلاک) و نیروی محرکه 

5. نصب قفل فولادی محافظ زیر سیل درب طبقه (Facica) 

6. موقعیت آستانه (سیل) 

 

 

- روش تنظیم موقعیت دقیق سیل هر طبقه : 

1. سیل را موازی لبه جلوی صفحه متحرک قرار دهید. ( در صورتیکه صفحه متحرک در دسترس نباشد شابلون چوبی بکار ببرید)

 

- شابلون چوبی سیل دربب را می توان به روش زیر ساخت : 

ابتدا چوبی که صاف، تمیز و سبک است را فراهم می کنیم . البته به دلیل سبمی توصیه می شود از تخته چوبی برای ساخت شابلون استفاده کرد ولی امروزه حتی نبشی فلزی برای ساخت شابلون استفاده می شود. 

یک تکه از چوب تقریبا هم اندازه آستانه (سیل) درب که دارای یک لبه صاف باشد، ببرید. لبه آن باید بعدا با آستانه (سیل) درب کاملا در تماس قرا گیرد.  دو عدد تیر چوبی به طول 5 سانتی بیشتر از فاصله طولی مرکز ریل های کابین از لبه آستانه بسازید. 

شپس به اندازه عمق تیغه ریل ، عرض تخته چوبی را بریده و سطح لبه آن را به سطح ریل بچسبانید ، به طوریکه با سطح ریل زاویه 90 درجه بسازد. 

شپس دو تیر فوق را به موازات هم به فاصله دهانه ریل با کسر 1 سانتی متر از طول آنها توسط یک تخته به یکدیگر اتصال دهید. تخته ها را به یکدیگر اوسط میخ بند و بست محکم کنید. با توجه به علامت گذاری مرکز درب ورودی درب کابین به روی تخته افقی مجاور آستانه، باید با مرکز آستانه درب طبقه پس از نصب آن مطابقت نماید. 

 

در آسانوسرهای گروهی برای هر یک از آسانسورها شابلونی همانند روش شرح داده شده بسازید و برای جلوگیری خطا هر یک را شماره گذاری کنید. 

نصب  آستانه درب طبقه به صورت دقیق و صحیح توسط شابلون از اهمیت زیادی برخوردار است. 

ضروری است که کلیه روقوم سطح کف طبقات در دسترس باشند و آنها قبل از شروع به کار از ناظران یا سازندگان ساختمان اخذ شوند. در غیر این صورت نصب سیل و دوغاب ریزی و کف سازی اطران آن با مشکلاتی همراه خواهد بود و تغییرات جابجایی  گران و پر هزینه خواهد شد. 

 

 

نحوه چیدمان آهنرباهای دورانداز و توقف آسانسور

نحوه چیدمان آهنرباهای دورانداز و توقف آسانسور

سنسور طبقات : 

سنسور طبقات آسانسور از یک سنسور مغناطیسی تشکیل شده است. سنسور مغناطیسی این قطعه علاوه بر موارد ذکر شده دارای یک نوع آهنربای دیگر نیز می باشد. این آهنربا می تواند از نوع گرد، تخت و یا دورانداز باشد.

آهنربای دورانداز بایستی سرعت حرکت اتاقک را کنترل کند. در صورتی که سنسور مغناطیسی از آهنربای گرد تشکیل شده باشد، در هنگام گذر از هریک از قطب های آهنربا تغییر وضعیت می دهد. این آهنربا تا زمان گذر آهنربای بعدی وضعیت خود را حفظ کرده و تغییری در آن ایجاد نمی کند.

در این نوع آهنربا طرفی که دارای رنگ مشکی است، قطب S و طرفی که دارای رنگ قرمز است قطب N قرار گرفته است. ساختار سنسور مغناطیسی‌ای که دارای آهنربای تخت است به گونه‌ای است که در هنگام عبور از کنار آهنربا بار اول کنتاکت باز می شود. پس از عبور دوباره از مجاورت آهنربا کنتاکت بسته خواهد شد.

 

 

روش تشخیص مکان کابین - روش جدید

روش تشخیص مکان کابین 

روش های جدید

1. روش مگنت سوئیچ :

در این روش دو مگنت سوئیچ حساس به صفحات آهنی یکی برای تغییر سرعت و دیگری برای توقف سر طبقه مورد استفاده قرار می گیرد. صفحات آهنی موسوم به پرچم در طول مسیر حرکت کابین در چاه، در محل های معین نصب شده، از فاصله داخلی مگننت سوئیچ عبور کرده آن را تحریک می کن، در نتیجه پالس های مرود نیاز برای تشخیص مکان و کاهش سرعت و همچنین مکان دقیق توقف سر طبقه ایجاد می گردد. از معایب این روش میتوان به لختی عملکرد آن در سرعت های بالا، نا زیبا شدن چاه در آسانسورهای شیشه ای و خطر زیاد برای فرد ایستاده رو کابین به ویژه در مواردی که ایجاد چاه کوچک است ، اشاره نمود. 

2. روش حسگر مدادی :

همانطور که در بالا اشاره شد معمولا از دو حسگر یکی برای تشخیص مکان کابین و دیگری برای توقف استفاده می شود. پالس های ایجاد شده توسط این حسگرها یز به وسیله تراول کابل به تابلو منتقل می گردد. روش دیگر به کمک دو حسگر آن است که هر دو برای دور اندازی و توقف عمل می کنند. بدین ترتیتب که اگر هر کدام ار حسگرها به تنهایی تحریک شوند به عنوان دور انداز عمل کرده، اگر باهم تریک شوند به عنوان توقف. این حسگرها میتوانند از نوع مدادی حساس به آهنربا یا از نوع حسگر نوری و ... باشند. 

 

 

 

در مورد معیب حسگرهای مغناطیسی نیز میتوان به 3 نکته اشاره نمود : 

1. به دلیل ساختمان آنها ، دارای سرعت عملکرد پایینی بوده ، در هنگام استفاده در آسانسورهای با سرعت بالا ( بیش از متر بر ثانیه ) دچار مشکل شده، باید از نوع دیگری که پر سرعت تر است استفاده شود. 

 

2. در صورت وجود ترک در آهنرباها ، امکان ایجاد پالس های اضافی وجود دارد، که خود موجب ایجاد اختلال شمارش پالس های طبقات می شوند. 

 

3. این حسگرها نسبت به شدت میدان حساس بوده در صورت کممتر یا بیشتر شدن فاصله هاشان تا سطح آهنربا، امکان عمل نکردن آن ها نیز وجود دارد. 

 

3. روش حسگر نوری : 

در این روش از تابش نور مادون قرمز توسط فرستنده و دریافت آن توسط گیرنده استفاده می شود. 

یکی از معایب حسگرهای نوری ، حساسیت آن به نور محیط می باشد، به طوری که در برخی از پروژه ها که نورهای بازتابی در چاه آسانسور خیلی زیاد است، عملکرد این حسگرهای نوری دچار اختلال شده و به مرور زمان ضعیف می شوند.  در مورد حسگرهای نوری باید از صفحه ای فلزی یا پلاستیکی که مانع عبور از فرستنده به گیرنده شود، استفاده گردد. 

 

حسگرها قفل شونده (Latch) دارای این ویژگی است که یا مجاورت در برابر یکی از قطب های مغناطیسی به طور مثال S وصل شده، در صورت مجاورت با قطب مخالف N دوباره قطع میشود ، در نتیجه در صورت عدم مجاورت برابر قطب مخالف همواره در حالت قبلی باقی می ماند. 

 

 

نحوه چیدن آهنرباهای دورانداز و توقف 

 

روش های تشخیص مکان کابین - روش قدیم

روش های تشخیص مکان کابین :

همواره یکی از قسمت های مهم کنترل آسانسور، تشخیص مکان کابین و توقف دقیق سر طبقه بوده و است که به شکل های متفاوتی امکان پذیر می باشد، هر چند که هم اکنون تعداد زیادی از این وسایل به طور کامل از یادها رفته است.

 

به طور کلی در دو دسته قرار می گیرند : 

1. روش های مقایسه ای یا ن

2. روش های مطلق 

 

در روش مقایسه ای عمل تشخیص مکان کابین به کمک یک یا چند موقعیت مبنا انجام می پذیرد. به عبارت دیگر به کمک حسگرهای مختلف، تفاوت فاصله بین مکان فعلی و یک موقعیت ثابت محاسبه شده، مکان هر لحظه سوژه (کابین) به دست می آید. 

به طور مثال در روش حسگرهای مغناطیسی روی کابین، پس از شناسایی مکان که در ابتدای کار انجام می شود، هر لحظه با شمارش پالس های دریافتی از چاه ، مکان کابین اصلاح می گردد. در این روش صحت عر عدد به صحت عدد به دست آمده قبلی بستگی دارد. 

 

در روش دوم  تشخیض مکان هر لحظه به کمک تعدادی موقعیت های ثابتدر طول مسیر حرکت کابین انجام می شود که در برخی از موارد این موقعیت ها محدود و در برخی نامحدود ( تعداد بسیار زیاد) می باشد. 

به طور مثال در روش لیمیت سوئیچ طبقات برای هر طبقه یک لیمیت سوئیچ د نظر گرفته می شود که در محل طبقه قرار گرفته، مربوط به همان یک طبقه است. در این روش اعداد به دست آمده استقلال داشته، در صورت بروز خطا، با خواندن عدد بعدی خطا حذف می شود. 

 

 

انواع روش های تشخیص مکان

ردیف	نوع روش	مطلق	مقایسه ای
1	انواع سلکتور
2	لیمیت سوئیچ و سوئیچ آدمکی
3	مگنت سوئیچ و حسگر مدادی
4	ماورای صوت
5	شفت انکودر
6	نوار

 

- در صورت نصب تجهیزات ردیف 3 بر روی کابین ، روش مقایسه ای و در صورت نصب بر روی کابین روش مطلق ایجاد می شود. 

 

 

- اهمیت توقف دقیق سر طبقه 

همواره در کنار روش های مختلف دوراندازی، توقف سر طبقه یا LEVELING از اهمیت زیادی برخوردار بوده است، زیرا پس از هر بار توقف کابین در  سر طبقه مسافرینیا بار داخل کابین شده، یا از آن خارج می شوند. 

درصورت بروز هر گونه مشکل، که از توقف دقیق کابیم در سر طبقه جلوگیری کند، این ورود و خروج دچار اختلال شده و موجب نارضایتی و در مواردی آسیب رسیدن به مسافرین یا بار خواهد شد.

 

 

روش های قدیمی 

 1. روش سلکتور رله ای :

از قدیمی ترین روش های تشخیص مکان کابین، سلکتور رله ای می باشد. 

در این روش به کمک پالش هایی که از یک حسگر (سوئیچ) نصب شده بر روی کابین (درحال حرکت در دو جهت) دریافت می شود، یک سلکتور به جرخش در می آِید و مکان کابین را در حاظه ی خود نگهداری می کند. این روش با خاموش و روشن شدن برق تابلوی کنترل، حافظه مکان کابین پاک نمی شود. قابل ذکر است در این روش اگر کابین در حالت خاموش بودن تابلوی کنترل، حرکت داده شود (در شزایظ نجات اضطراری) موقعیت خود را گم می کند. 

 

2. روش سلکتور ایستاده :

روش دیگر بدین ترتیب است که حرکت کابین توسط سیم بکسل و یا زنجیر به گیربکس کوچکی در موتورخانه منتقل شده، باعث به حرکت در آمدن یک محور عمودی می شود. این محور دارای دنده بوده، یک مهره بر روی آن قرار دارد که باعث چرخش در آمدن محور به سمت بالا و پایین حرکت می کند. 

بر روی مهره و همچنین بر روی بدنه این وسیله ، تعدادی کنتاکت قرار دارد که با به حرکت در آمدن مهره مزبور، به هم برخورد کرده، پالس هایی را برای تحریک تابلوی فرمان ایجاد می نماید. 

3. روش بادامکی

در این روش نیز مانند روش های قبلی، حرکت کابین توسط زنجیر به یک فلکه کوچک در موتورخانه منتقل شده، با چرخش فلکه یک محور طولانی در پشت تابلوی کنترل به چرخش در می آید. با به چرخش در آمدن محور، بادامک های متصل به آن چرخیده در نهایت میکروسوئیچ های طبقات را قطع و وصل می نماید. 

 

4. روش فلکه ای 

در این روش یک فلکه به قطر تقریبی 60 سانتی متر در موتورخانه نصب می شود. قسمت گردنده این فلکه توسط سیم بکسل یا زنجیر به کابین متصل شده حرکت کابین زا به آن منتقل می کند. در محیط این فلکه میکروسوئیچ های کوچکی نصب و بر روی قسمت متحرک فلکه بادامک های قابل تنظیم نصب میشود. 

 

شرایط محاسبات ریل های راهنما چیست؟

محاسبات انتخاب ریل راهنما باید به گونه ای باشد که بتواند مقاومت ریل های راهنما ، اتصالات . متعلقات آنها مقابل نیروهایی که به آن وارد می آید را به اندازه کافی لحاظ کند تا از کارکردن ایمن آسانسور اطمینان حاصل شود. 

توزیع بار اسمی Q ، بر روی سطح کابین صورت یکنواخت در نظر گرفته می شود. و نیز فرض میشود که وسایل ایمنی به طور همزمان بر روی ریل های راهنما عمل میکنند و نیروی ترمز به طور یکسان توزیه شده است. 

در انتخاب ریل ابتدا یک ریل استاندارد از جدول و کاتالوگ های سازنده انتخاب میگردد و سپس یررسی میشود زیل های مورد نظر در هر 3 حالت بیان شده شرایط تنش و خیز را ارضا میکند یا نه . 

شرایط محاسبات ریل : 

1. به هنگام بارگذاری و تخلیه آن (سوار و پیاده شدن مسافر کابین) 

2. در شرایط کار عادی با فرض اینکه بار داخل کابین با ظرفیت کامل در سطح آن غیر متقارن توزیع شده باشد. 

3. در شرایطی که مکانیزم ترمز ایمنی فعال شود. 

فرض بر این است که ریل راهنما رفتاری مانند یک تیر مستقیم با دو تکیه گاه لولایی دارد و در امتداد محور طولی تحت تاثیر یکی از نیروهای ترمز ایمنی، بارگیزی کابیم و تخلیه آن و یا در حال حرکت قرار گرفته است و در ریل تحت تاثیر نیرو، کمانش و خمش ایجاد می شوند. 

نیروی استاتیکی معادل نیروی زلزله نیز باید مطابق با ضوابط مقررات ملی ساختمان محاسبه و در ریل بررسی شود و مقدار تنس های ایجاد شده در محل اتصالات و قطعات تازه و تغییر شکل آنها حدود معینی که برای آسانسورها تعیین شده است تجاوز ننماید.