آیا روغن کاری ریل مهم است یا نه ؟

یکی از پارامترهای مهم موثر در ترمز، روغن کاری ریل یا عدم روغن کاری آن است. تحقیقات به عمل به آمده روغن ماری حدود 20 درصد در کاهش عملکرد ترمز تاثیر خواهد گذاشت. 

از طرفی همانگونه که شکل ذیل نشان می دهند عدم حرکت ریل در محل اتصال با لقمه ها به هنگام پاراشوت باعث خم شدن کفشک ریل و نیز خطر خارج شدن کفشک کابین از مسیر خود خواهد شد. در صورتی که ضریب اصطکاک بین لقمه ها و ریل ها بیش از اندازه بوده و حین عملکرد ترمز ایمنی امکان حرکت طولی به ریل ندهند، حرکت ریل به سختی صورت میگیرد و در محل هایی که طول براکت بیش از اندازه باشد ( فاصله ریل از دیوار) و براکت نتواند نیروی های وارده بر آن را تحمل کند، ممکن است خم شده و یا حتی بشکند که در نهایت احتمال خارج شدن کابین و ترمز ایمنی از ریل وجود خواهد داشت. 

بدیهی است در صورت عدم وجود ترمز ایمنی نظیر آسانسورهای هیدرولیکی با جک مستقیم این نیروها در محاسبات و انتخاب ریل تاثیر گذار نیستند. در انتها لازم به یاد آوری است مقدار نیروهای افقی وارد بر براکتها و انکربولت ها به هنگام عملکرد ترمز ایمنی کمتر از مقدار نیروی خستگی قابل تحمل انهاست و در انتخاب نوع آن ها مدنظر قرار نمیگیرند و تاثیری ندارند. 

نقاط برجسته و ناهمواری های سطح در محل تماس با یکدیگر برخورده باعث تغییر شکل پلاستیکی این برجستگی ها می شوند تا اینکه اصطکاک مورد نظر را با توجه به سرعت و بار وارده را ایجاد کنند. 

طبق آزمایش های به عمل آمده نقدار ضریب اصطکاک در ریل های خشک 0/45 و در ریل های روغن کاری شده حدودا 0/25 می باشد. در صورت اختلاف ضریب اصطکاک سطح تماس در طول ریل باعث ایجاد شتاب منفی گوناگونی خواهد شد که هنگام ترمز ایمنی میتواند ایمنی مسافر را به خطر اندازد. 

از سوی نا متعادل بون و اختلاف در ضریب اصطکاک در سطح دو ریل کابین نیز موجب تولید نیروهای متفاوت در دو طرف آن شده و باعث خارج شدن ترمز ایمنی در مسیر حرکت خود گردند.

در محاسبات و انتخاب ریل ها مطابق با استاندارد EN81 فرض بر این است که ریل ها دارای مشخصات فنی و شکل ظاهری همسان و از یک جنس مشابه هستند. در محل اتصال ریل ها نیز باید دقت کافی به طرز دقیقی آنها نصب شوند تا مشکلاتی در هنگام ترمز ایمنی صورت نگیرد.