نصب درب طبقه آسانسور

نصب درب طبقه 

1. نصب درب لولایی : 

پخش و حمل درب ها به طبقات باید با دقت انجام شود به طوری که ضربه نخورده و تاب برندارند. عموما برای قرار دادن چارچوب درب لولایی و محل نشیمن آنها در کف طبقات نبشی نمره 5 به کار گرفته می شود. در اجرا برای درب های سنگین تر متناسب با وزن آنها  از نبشی قوی تر یا از پروفیل ناودانی استفاده می شود. 

 

- ابتدا درب را روی نبشی قرار دهید و بعد از استقرار آن فواصل آن را با ریل های کابین و همچنین سیم شاقول هایی که در دو سمت از سقف در فاصله حدودا 2/5 سانتی متر از لبه درب (چارچوب) آویزان هستند کنترل کنید. 

 

پس از اطمینان از شاقول بودن چارچوب درب آن را توسط عملیات جوشکاری  (نقطه جوش) به نبشی جوش دهید. ( لنگه درب در این موقع باز باشد). 

 

تعدادی از نصابان، با انداختن سیم شاقول در داخل چارچوب با ریسمان کوتاه ان را کنترل کرده و در همین حین نبشی بالایی را نیز به همراه شاقول کردن درب در محل خود محکم می کنند. 

 

- برای کنترل بیشتر می توان فواصل چارچوب را در دو جهت بالا و پایین با ریل ها اندازه گیری کرده و ضمنا پس از جوشکاری قاب چارچوب را به صورت ضربدری کنترل و از عدم دویدگی آن مطمئن شد. 

 

 

- در این مرحله چارچوب درب از کنار به نبشی های بالا و پایین جوش شده و توسط دستک ها به سازه داخل دیوار محکم شود. 

 

- پس از تکمیل کارهای اجرایی ضمن بستن لنگه درب آن را با پوشش مناسبی محافظت کنید. 

 

- قفل درب آسانسور  باید به طور مطمئن درب ورودی را قفل کند، در صورتی که مدار برقی درب باز باشد، درب آسانسور  باز می شود و نیروی ضربه ثقل نباید باعث باز شدن قفل شود، در صورت ورود آب به داخل قفل ها اتصال کوتاه ایجاد نشده و عبور جریان زیاد باعث ایجاد جرقه و جوش خوردن محل اتصال ها می شود. 

درب تمام اتوماتیک آسانسور

 

درهای تمام اتوماتیک آسانسور، که به آن‌ها درهای کشویی یا اتوماتیک (درهای برقی) گفته می‌شود، نوعی درب پرکاربرد در آسانسورهای مدرن هستند. این درب‌ها به صورت خودکار با فشار دادن یک دکمه یا تشخیص حرکت باز و بسته می‌شوند، و نیازی به فشار یا کشیدن دستی ندارند.

 

یک درب طبقه تمام اتوماتیک آسانسور شمال قطعات عمده زیر است : 

 

1. آستانه (سیل) :

درب کشویی طبقه دارای یک آستانه (سیل) فلزی متناسب با آستانه درب کابین است که امروزه از جنس برنزی و یا آلومینیومی و در مواردی نیز فولادی بکار گرفته می شود. 

 

آستانه توسط پیچ و مهره به نبشی که به سازه ساختمان در کف مهار شده است متصل می گردد. آستانه کاملا با محور امتداد دو ریل های کابین در یک راستا قرار قرار گرفته و شاقول می شود و با مرکز ورودی کابین نیز هم مرکز است.  هر آستانه درب طبقات با سطح تمام شده کف همطراز و کف سازی می گردد. 

 

2. نگهدارنده های عمودی در دو طرف : 

در بعضی از تولیدات شرکت های سازنده درب، این ستون های نگهدارنده بکار گرفته و از بالا قطعات درب را به دو طرف ( بالا وطرفین ) سازه متصل می کنند و در انتها دو سر آستانه به آن وصل شده و در محل خود می نشیند. از طرفی این نگهدارنده ها سر درب افقی یک قاب کامل برای درب ورودی تشکیل می دهند. 

 

هر یک از این ستون های نگهدارنده در چند نقطه به دیوار اوسط بست متصل می شوند. انتهای آنها همچنین می تواند به سیل درب طبقه بعدی، به سازه ساختمان و یا توسط اهرم به ریل کابین وصل شود. بعضی از شرکت های تولید کننده درب فاقد نگهدارنده های فوق هستند و سر درب بر روی قاب ورودی محکم شده ومهار می گردد. 

 

 

3. سر درب و تجهیزات آن : 

سر درب شامل قاب سر درب، ریل های راهنمای لته های درب، سیستم قفل و اهرم کلاچ درگیر کننده درب طبقه با درب کابین ، کابل تک رشته مخصوص جابجا کننده لته درب ها، آویزهای لته های درب غلطک های خاص خود و موتور می گردد. 

 

موتورهایی در درب های کوچکتر و سبک توسط تسمه شیاردار درب ها را به حرکت در می آورند که معروف به موتورهای خطی هستند. درحالی که در درب های بزرگ تر و سنگین تر سایر مکانیزم ها مورد استفاده قرار می گیرد که می توان از اهرم و زنجیر نام برد. 

 

ریل های راهنمای لته های درب طبقه عموما از جنس آلومینیوم ( به دلیل سبکی آن ) با سطح مقطع تیغه ای است که در قسمت بالا به شکل محدب است. ریل ها در داخل سردرب به آن با پیچ و مهره متصل هستند. مجموعه آویز لته های درب دارای غالطک های خاص با لته های درب به آویزها آویخته شده و به متصل می شوند و در روی ریل های راهنما به سمت چپ یا راست حرکت کرده و در مسیر خطی هدایت می شوند. 

 

4. لته های (پنل ها) درب طبقه : 

لته های درب عموما از ورق فولادی حداقل به ضخامت 1/25 میلی متر و حداکثر تا 2/5 میلی متر به صورت یک جداره هستند. در درب های ضد حریق این لته ها دو جداره هستند و در مواردی حتی برای افزایش مقاومت آن در مقابل ضربات فیزیکی و حرارت ضخامت ورق بیشتر شده و حتی بین دو جدار از پشم سنگ پر می گردد. همانطوری که در مطرح گردید لته های درب توسط آویزهای مجهز به غلطک در روی ریل های راهنمای سردرب هدایت می شوند. 

 

لته ها در پایین قسمت توسط خارهایی در داخل شکاف یا شیار آستانه مستقر بوده و در مسیر افقی هدایت می شوند. معمولا این خارها دارای یک بخش پلاستیکی یا فلزی هستند که به لته متصل بوده و در شیار آستانه حرکت می کنند. ضمنا این خارها در هنگام حرکت از نوسانات درب جلوگیری می کنند. 

 

 

 

درب کنار بازشو دو لته (تلسکوپی)

درب طبقه

درب کنار بازشو دو لته (تلسکوپی) :

درهای کنار بازشو دو لته (تلسکوپی) برای آسانسورها، نوعی درب خاص است که در آن دو لته کناری به صورت تلسکوپی (داخل هم فرو رفته) حرکت می‌کنند و کنار هم جمع می‌شوند، بدون اینکه وسط درب باز شود. این نوع درب‌ها برای فضاهای محدود بسیار مناسب هستند چون حجم بازشو کم است و فضای کمتری اشغال می‌کنند.

مشخصات درب تلسکوپی (کنار بازشو دو لته):

• نوع حرکت: لته‌ها به صورت تلسکوپی یا جمع‌شونده کنار هم باز می‌شوند.
• پوشش: معمولاً در ساختمان‌های مدرن، هتل‌ها، و اماکن با فضای محدود استفاده می‌شود.

مزایا:

• صرفه‌جویی در فضا.
• ظاهر زیبا و مدرن.
• راحتی در استفاده و نصب.
• ابعاد: بر اساس نیاز آسانسور و رایج‌ترین اندازه‌ها، معمولاً عرض درب بین 90 تا 120 سانتی‌متر است و ارتفاع همانند سایر درب‌های آسانسور حدود 200 تا 220 سانتی‌متر.

 

درب کنار بازشو دو لته (دو سرعته) در واقع دارای دو لته باریک است که بازشو عریض را به هنگام باز شدن ایجاد می کند. یکی از لته ها با سرعت دو برابر دیگری حرکت می کند و به هنگام باز شدن یا بسته شدن در روی ان دیگری سر خورده و قرار می گیرد. 

 

لته ای که دارای سرعت بیشتر است توسط اهرم کلاچ به درب کابین  متصل می گردد و با سرعت آن حرکت می کند و لته ای که سرعت کمتری دارد حرکت خود را از سیم تک رشته به کار رفته در سر درب طبقه قرار می گیرد. در اینتهای مسیر حرکت هر دو پنل درب به یکدیگر می رسند. به هنگام بسته شدن درب سرعت پنل ها عکس این حالت خواهد بود. 

 

 

 

درب از وسط بازشو دو لته (سانترال)

درب طبقات 

درب از وسط بازشو دو لته (سانترال) : 

درهای سانترال (از وسط بازشو دو لته) معمولاً در آسانسورها برای ورود و خروج آسانسور استفاده می‌شوند. این نوع درب‌ها در آسانسورها طراحی شده‌اند تا به صورت مرکزی باز شوند و دو لته (قسمت‌های درب) در سمت چپ و راست باز می‌شوند.

مشخصات اصلی درهای آسانسور سانترال (دو لته):

• نوع بازشو: از وسط باز می‌شود، یعنی دو تکه که در وسط به هم می‌رسند و باز می‌شوند.

کاربرد:

 در آسانسورها، مخصوصاً در ساختمان‌های اداری و مسکونی مدرن.

 

مزایا:

• ظاهر زیبا و مدرن.
• دسترسی آسان و سریع.
• امنیت و استحکام بالا.
• ابعاد و اندازه: بر اساس نوع آسانسور و سایز درب‌ها متفاوت است (معمولاً 90 تا 120 سانتی‌متر عرض و 200 تا 220 سانتی‌متر ارتفاع).

 

نکته مهم :

اگر نیاز به نصب یا خرید درهای سانترال دارید، بهتر است با شرکت‌های تخصصی در زمینه آسانسور و درب‌های صنعتی تماس بگیرید تا بر اساس ابعاد و مشخصات ساختمان، مناسب‌ترین درب را پیشنهاد دهند.

 

این درب دارای دو لته (پنل) است، یکی از آنها به سمت چپ و دیگری به سمت راست باز می شوند و به دو طرف می لغزند. یکی از لته ها توسط مکانیزمی به درب طبقه متصل است و توسط  آن به حرکت در می آید و دیگری توسط سیم بکسل تک رشته بکار رفته در سر درب طبقه در جهت نخالف و بار سرعای یکسان به حرکا در می آید. این درب ها فضای وسیعی برای ورود و خروج مسافران در کابین ایجاد می کنند. ضمن اینکه زمان کمتری نیز در توقف های کابین در طبقات صرف می گردد. 

 

 

درب لولایی آسانسور

درب لولایی :

این نوع درب ها بیشتر در ساختمانی مسکونی با تردد کم مسافرین آسانسور و در آسانسورهای باربر مورد استفاده قرار می گیرند. 

درب های لولایی به عرض 70 تا 110 سانتی متر و با ارتفاع 180 تا 225 سانتی متر از نوع تکه لنگه و از عرض 110 تا 200 سانتی متر نیز از نوع دو لنگه مورد استفاده قرار می گیرند. کلیه این مدل ها دارای دو نوع چپ و راست بازشو هستند. 

 

عموما تولیدکنندگان محصولات خود را به صورت یک مجموعه کامل عرضه می کنند و این مجموعه پس از حمل به محل، نصب می گردد. در بعضی از موارد برای جلوگیری از صدمه دیدن لنگه درب، آنرا پس از نصب چارچ.ب درب و در انتهای کار نصب می کنند. 

 

یکی از حوادث و سقوط ساکنین به داخل چاه، باز شدن درب لولایی طبقه به هنگامی است که کابین در طراز طبقه نبود و در حال حرکت است. قفل درب آسانسور باید به صورت مطمئن درب ورودی را قفل کند و در صورت باز بودن ان مدار الکتریکی آسانسور قطع شود. دقت شود غلطک قفل لولایی به هنگام اجرا همراستا با کمان درب روی کابین یا درب کشویی  باشد و با تحریک آن توسط اهرم کمان درب و جابجایی ان به راحتی زبانه قفل (حداقل 7mm) داخل روزنه روی لنگ درب جابجا شود. 

 

 

درب طبقه آسانسور

درب طبقه :

امروزه درب ها نسبت به وضعیت ابتدایی و ناقص گذشته خود توسعه پیدا کرده و پیشرفت نموده اند. در گذشته درب چاه آسانسور فاقد هرگونه محافظ بود. این موضوع باعث بروز حوادث جانی برای مسافرین می گردید. امروزه مطابق با استانداردهای ملی ایمنی کلیه آسانسورها ملزم به کارگیری درب ورودی به چاه در طبقه در همه توقف ها هستند به طوری که ابعاد آن باید کاملا عرض وارتفاع ورودی کابین را پوشش دهد. 

 

بر اساس استاندارد، عملکرد درب آسانسور و تجهیزاتی که بر روی آن نصب می گردند از اهمیت بسزایی برخوردار است که ضمن رعایت اصول ایمنی باید کارایی خوبی نیز داشته باشند. 

 

لته های درب طبقات عموما از ورق فولادی است . روی درب میتواند از بازشوی شیشه ای جهت روئت کابین توسط مسافر بکار گرفته شود یا حتی می تواند کاملا شیشه ای باشد که باید حتما با مشخصات فنی موجود در استداندارد مطابقت داشته باشد. بیشترین نوع درب مورد استفاده از آسانسورهای مسافربر از نوع کشویی افقی و لولایی است. درب لولایی نیز توسط نیروی دست باز شده ولیکن با نیروی فنر که در ان تعبیه شده است بسته می شود. 

 

برای جلوگیری از ضربه شدید لنگه درب به چارجوب آن از دیکتاتور استفاده می گرددو در فضایی که امکان نصب دیکتاتور و تعویض آن نباشد می توان از آرام بند درب استفاده کرد. 

 

درب های کشویی با درب کابین هماهنگی کامل را دارند و به صورت کاملا خودکار با نیروی محرکه سردرب کابین کار می کنند.

درب لولایی در مواردی و با شرایطی خاص در اماکن خصوصی نیز استفاده می گردد. البته در بعضی از ساختمان های عمومی نیز در عمل این نوع درب مورد استفاده قرار می گیرد که از نظر ایمنی کاربران بهره برداری از آن مناسب نیست. 

 

امروزه در ایران ترکیب درب کشویی (درب کابین) و لولایی (درب طبقه) در آسانسور ساختمان های مسکونی بیشترین استفاده را دارد ( اصطلاحا آسانسور با درب نیمه اتوماتیک) لیکن از عملکرد مطلوبی برخوردار نیست. 

 

درب از وسط بازشو (سانترال) به دلیل سرعت زیاد در باز و بسته شدن و تخلیه مسافران به طبقات و بلعکس سوار شدن آنان در کابین و نیز طرح نما و ظاهر زیبای آن بیشترین طرفدار را در بین معمارانو طراحان آسانسور دارد. 

 

 

 

نوع حرکت لته های درب کشوی آسانسورهای مسافربر افقی است. از بعضی از موارد جمله در آسانسورهای باری به علت نیاز به سطح بازشو مفید درب های گیوتنی (حرکل لته ها عمودی است) بیشترین کاربرد را دارند. 

 

نحوه کار قفل درب لولایی  به گونه ای است که در چارچوب درب جاسازی می شود . به هنگام هم سطح شدن کف کابین با طبقه، با نیروی کمان درب بازکن ، زبانه ی قفل از لته درب خارج شده و مسافر می تواند از داخل یا بیرون توسط نیروی دست آن را باز کند. 

 

نحوه کار درب تمام اتوماتیک آسانسور طوری است که به هنگام  رسیدن کابین به سطح تراز درب طبقه، مکانیزم قفل توسط اهرمی (کلاچ یا کمان در بازکن مکانیکی) که سر درب کابین تعبیه شده است درگیر شده و همزمان با برق دار شدن نیروی محرکه سر درب کابین، درب کابین شروع به حرکت کرده و درب طبقه را که به ان چفت شده است نیز همزمان به همراه خود حرکت داده و درب ها شروع به باز شدن می کنند. 

 

بیشترین نوع درب تمام اتوماتیک که در آسانسورها بکار گرفته می شوند، عبارتند:  از درب از وسط بازشو دو لته  و درب کنار بازشو دولته . 

 

 

سوار و نصب ریل ها 

1. صفحه پشت بند ریل را به یک سر آن با 3 عدد پیچ و مهره توسط دست ببندید و سپس از یک سوراخ باقی مانده برای بالا کشیدن آن در داخل چاه توسط قلاب و چرثقیل استفده کنید. 

برای اولین ریل نیازی به بستن صفحه پشت بند ریل نیست ولی در صورت استفاده از براکت پایه آن را به ریل ببندید.

 

 

در این جا باید متذکر شد که هرگونه جوشکاری در محل اتصال دو شاخه ریل مجاز نیست و حتما باید از پشت بند ریل برای ارتباط دو شاخه ریل استفاده شود. 

ریل ها را به ترتیب به داخل چاه آسانسور هدایت کرده و آن هارا بر پاکنید. قابل توجه اینکه به هنگام بالا کشیدن ریل ها (توسط جرثقیل) پشت بند ریل به سمت پایین باشد.

 

 

 

در حالت عادی شروع به کار نصب هر یک از ریل ها میتواند از یک سمت با اتهای زبانه آن و در ریل مقابل با انتهای شکاف (فاق) باشد. با این روش در هنگامی که انتهای یک ریل (آخرین شاخه ریل در فضای بالاسری چاه) نیاز به برش داشته باشد مقدار ریل اضافی در انتهای دیگر مصرف می شود و در نتیجه مقدار ریل به هدر رفته کمتر خواهد شد. 

از جدول ریل گذاری میتوان دقیق مقدار طول ریل آغازگر (ریل شاقول) را تعیین کرد و در این صورت هیچ گونه تداخلی بین محل اتصال آنها با براکت نخواهد بود. صرف نظر از روش اجرایی بکار گرفته برای نصب ریل و براکت های داخل چاه، صفحات پشت بند هر شاخه از ریل باید همان طوری که ذکر شد قبل از انتقال به داخل چاه نصب شده باشند. 

 

نوجه داشته باشید در هنگام ریل گذازی به هیچ عنوان پیچ های پشت بند ریل ها ، تا قبل از شاقول کردن و فیلر گیری نهایی کاملا سفت نگردند. 

این مرحله از کار (نصب ریل یا حتی نصب براکت ها) متناسب با ارتفاع ساختمان می تواند با استفاده از بالابر خاص، کابین مجازی، اجرای داربست و تخته های الوار که در داخل چاه قرار می گیرند، صورت می گیرد. 

 

امروزه بیشتر نصابان از روشی که کمترین زمان را نیاز داشته باشد که عموما اجرای داربست یا سکوی متحرک است استفاده می کنند. در ساختمان های بلند مرتبه  ( به ارتفاع بیش از 60 متر ) کار اجرایی به کمک سکوی متحرک و یا کابین های مجازی صورت می گیرد. قابل توجه است کابین مجازی هنگامی مورد استفاده قرار می گیرد که همزمان اجرا براکت ها با ریل گذاری باشد و اولین ریل با طول 5 متر با براکت های مربوطه اجرا می شود. 

 

همانطور که قبلا نیز اشاره شد کابیم مجازی در واقع همان کابین آسانسور ساختمان است که موقتا برای جابجایی و محل کالا و نصب ریل ها مورد استفاده نصابان قرار می گیرد. برای ایمنی سیستم ذر این صورت باید سیستم ترمز ایمنی و پاراشوت آن نیز در این مرحله از کارنصب شده تکمیل گردد. 

 

با استفاده از سکوی متحرک توسط چرثقیل سقفی یا جرقیل هایی که دارای پاراشوت هستند در طول چاه جابجایی صورت می گیرد. در این روش ریل ها همزمان با نصب با یکدیگر نیز شاقول می گردند. با شاقول شدن یک ریل با استفاده از شابلون های خاص اندازه گیری دهانه ریل ها، ریل های مقابل نیز شاقول و به طور موازی و عمودا اجرا می شوند. 

 

 

- شاقول کردن ریل ها : 

بعد از برپا کردن و نصب ریل ها آنها باید بگونه ای شاقول باشند تا شرایط زیر تامین شوند : 

 

1. محور امتداد دهانه دو ریل به موازات محور آستانه (سیل) درب طبقه باشد. 

 

2. ضمنا هر ریل خود باید : 

 

- شاقول و ساعت باشد

- گونیا و همراستا با دیگری باشد. 

- هم قد و هم اندازه با ریل مقابل باشد. 

 

یکی از روش های کنترل شاقول بودن ریل های اجرا شده، استفاده از بست های خاص ریل (گیره ریل) است که در بالاترین نقطه از یک مجموعه ریل نصب شده سپس سیم شاقول از آن بلافاصله یک یا دو سانتی متر نوک ریل آویزان می گردد. سپس در محل اتصال ریل ها به یکدیگر ( پشت بند ریل) توسط یک شاخص (گیج) فواصل کنترل می شود. 

 

در صورت نیاز به تنظیم امتداد ریل ها در صورتی که براکت ها به سازه ساختمان توسط پیچ و مهره متصل شده باشند با جابجا کردن انها و یا در صورت عدم امکان جابجایی براکت ها با اضافه کردن ورق های پر کننده ( لاتون) بین براکت و پشت ریل انحراف افقی آنها را نسبت به سیم شاقول تصحیح می کنیم . 

ورق های پر کننده که برای تصحیح در پشت ریل قرار می گیرند در ضخامت های مختلف در دسترس هستند. حتی میتوان با زیاد یا کم کردن تعداد این ورقه های پر کننده، امتداد و فاصله دهانه ریل ها و نیز قرار گرفتن دقیق ریل ها رو به روی هم (ساعت کردن ریل ها) را تامین کرد. 

 

ورق های پر کننده را می توان حتی از وسط دو نیم کرده و برای جابجایی و پیچیدگی ریل ها استفاده نمود. البته با این روش حتی در صورت خطای زیاد زیل ها میتوان کاملا آنها را شاقول کرد. در صورت اینکه خطای هم راستای ریل ها بیش از اندازه باشد به جای به کارگیری از ورق های پر کننده لازم است براکت های پایین و بالای چاه را مجددا کنترل کرد. در صورت نیاز به جابجایی براکت ها باید نسبت به رفع نقص اقدام نمودو یا حتی الامکان ریل ها را نسبت به موقعیتشان جاجا کرد. 

 

در صورت نیاز به جابجایی براکت ها می توان از چکش لاستیکی استفاده کرد. قابل توجه اینکه در صورتی که فشردگی و جابجایی ریل (در ساختمان های بلند مرتبه) باعث شکستن و جابجایی لقمه ها شود باید آنها را تعویض و در محل خود تنطیم کرد. برای تصحیح موقعیت لقمه ها هیچگاه از ضربات چکش استفاده نشود. 

 

به این نکته مهم باید توجه کرد که نصب صحیح و دقیق براکت ها تاثیر زیادی بر نصب دقیق ریل خواهد گذاشت. در صورت نیاز به جابجایی بیش از اندازه ریل و ایجاد فاصله زیاد بین ریل و براکت در هنگام نصب ریل ها از لاتون تسمه های ضخیم تر نیز استفاده می شود. 

 

 

- اندازه گیری فاصله دهانه ریل ها : 

وسیله اندازه گیری فاصله دهانه ریلها اختصارا به (DBG) یا ساعت ریل معروف است و ضمن کنترل اندازه دهانه ریل در طول چاه با این وسیله میتوان در یک راستا بودن ریل های مقابل (که اصطلاحا ساعت کردن می نامند) را نیز نسبت به هم کنترل نمود. این وسیله اندازه گیری یا به صورت آماده استفاده می شود و یا در محل با مجموعه ای از قطعات (عموما از جنس آلومینومی) متنایب با طول دهانه ریل به روش ها و شکل های مختلف ساخته می شود. 

 

با این روش همراستایی و در یک خط بودن ریل ها کنترل می شو. در صورت نیاز به جابجایی براکت ها جهت رفع نقص احتمالی و یا در وصرت عدم امکان جابجایی به دلیل جوشکاری یا پیچ و مهره شدن انها به سازه چاه یا اهن کشی آسانسور از ورق های پر کننده استفاده می گردد. به شکل زیر که نحوه کنترل دهانه ریل های کابین توسط DBG ساخته شده در محل را به صورت نمونه نشان می دهد توجه کنید. 

 

 

عموما نصابان در ایران با استفاده از ساعت ریل که در محل نصب ساخته می شود و سیم شاقول که به فاصله یک سانتی متری از جلوی ریل یا از کنار به موازات نوک آن آویزان می شود و نیز با کمک گونیا و تراز، زیل ها را بدون خطا و کاملا موازی به طور عمودی نصب می کنند. 

روش نصب براکت ها : 

هر دو براکت کابین و وزنه تعادل شبیه هم نصب می شوند. پیش از انکه براکت ها شروع به نصب شوند، محل سیم های شاقول را باید مطابق با اندازه ها و ابعاد موجود در نقشه مجددا کنترل کنید. 

 

- مراحل اجرایی کار : 

1. اولین براکت ها در محل خود به طوری تنظیم کنید که سیم شاقول عبوری از مرکز هر یک از براکت ها ( محل علامت گذاری شده روی براکت ) با محور دهانه ریل ها تلاقی کند. فاصله افقی دو براکت از یکدیگر خواهد : DBG = 2H و H = ارتفاع ریل .

قابل توجه این که اولین براکت در دو ریل دو طرف در داخل چاهک عموما در 45 سانتی متری از سطح تراز کف چاه آسانسور ( حداقل 50 و حداکثر 70 سانتی متر ) نصب می شوند. 

 

2. قبل از اینکه براکت ها در محل خود محکم کنید ( پیچ و مهره یا جوشکاری ) از شاقول و گونیا بودن آن ها مطمئن شوید.  در صورت نیاز از لاتون استفاده کنید. 

 

3. بالاترین براکت را نیز همانند براکت پاینی ( ردیف های یک و دو ) نصب کنید. برای سهولت کار تعدادی از نصابان به صورت بالعکس از برکت های بالا توسط سیم شاقول کار را آغاز و سپس براکت های داخلی چاهک را با این سیم شاقول تنظیم و نصب می کنند. 

 

در صورتی که از کف متحرک ( کابین مجازی ) برای نصب براکت ها استفاده میکنید عمل دقیق تر این است که همزمان با نصب براکت ، ریل نیز تنظیم و نصب شود. فاصله آخرین براکت از انتهای چاه نباید بیش از 20 سانتی متر بیشتر شود. ضمنا هنگامی که وزنه تعادل روی ضربه گیر خود بنشیند کفشک های بالای کابین از آخرین براکت ها نگذرند. 

 

4. براکت های میانی را با سیم های شاقول تنظیم و گونیا کنید و در انتهای کار در صورت مطمئن شدن از شاقول بودن کلیه براکت ها به اسکلت فلزی جوشکاری و یا پیچ و مهره نموده و یا به دیوار بتنی چاه بولت کنید. طول درز جوش و تعداد پاس های جوشکاری متناسب با ضخامت و حنس براکت و ظرفیت آسانسور خواهد بود. 

پیشنهاد می شود کلیه انکربولت ها پس از نصب توسط ضربه چکش کنترل شده و در صورت شل بودن محکم شوند.  همه انکربولت ها در داخل خود ساچمه مخروطی شکل دارند که پس از نصب انها توسط سمبه مخصوص  و چکش محکم می شوند. 

 

 - آماده سازی ریل ها برای نصب 

با توجه به اهمیت اجرا صحیح ریل آسانسور و جلوگیری از مشکلات بعدی در کار انها که عموما شرایط نامساعد محل و نگهداری غیر اصولی انها که باعث تاب خوردن ریل ها می شود، باید نکاتی را مد نظر قرار داد.  در هنگام بلند کردن ریل ویا دسته ریل ها باید فاصله محل اتصال بالابر به دقت تعیین شود و یا ریل ها توسط کفی های مناسب جابجا شوند.

در دپو کردن ریل ها ، از قطعات الوار چوبی به عنوان پایه و زیر سری در فواصل مناسب استفاده می شود. 

 

الف) تمیز کاری و کنترل چشمی :

در صورتی که سطح ریل زنگ زده و یا کثیف باشد (خاکی یا چربی) باعث افت عملکرد ترمز پاراشوت می گردد. تمیزی سطح ریل ها باعث کارکرد بهینه ترمز اضطراری و کیفیت حرکت کابین خواهد شد. برای این کار ابتدا سطح ریل را با کاردک تمیز کرده و سپس با قلم مو به روی سطح ریل روغن سبکی مالیده می شود. مواد اضافی روی ان خیس خورده و حل می شود. سپس بعد از گذشت 10 دقیقه روغن یا مواد حلال با پارچه ای تمیز می شود. انتهای کار مجددا سطح ریل با پارچه ای آغشته به روغن چرب می شود.

 

1. سطح ماشین کار شده و صفحه پشت بند ریل را تمیز کنید. قبل از اجرا و بستن پشت بند ریل ها، انها را از نظر ضربه خوردگی کنترل کنید. 

 

2. فاق و زبانه هر یک شاخه های ریل را کنترل کنید. 

 

3. در صورت وجود هرگونه برآمدگی در فاق وزبانه که باعث جلوگیری از اتصال ریل ها به یکدیگر می شود این برآمدگی را با فرچه سیمی و یا سوهان کاری رفع کنید. 

 

4. انحنا و خم ریل ها را توسط نخی که کشیده شده است در طول هر یک از شاخه های ریل کنترل کنید. طول و عرض ریل را از نظر هرگونه صدمه دیدگی در هنگام حمل و نقل یا انبارداری بازدید و کنترل کنید. 

 

نصب براکت ها

1 - نصب براکت ها بر روی سازه آهنی :  

عموما برای نصب براکت بر روی تیر افقی آهن کشی که داخل چاه آسانسور صرفا برای آن در نظر گرفته می شود مستقیما از طریق جوشکاری به سازه فلزی یل پیچ و مهره کردن آن استفاده می گردد. 

به کار گیری از روش جوشکاری در اتصال براکت به تیرهای فلزی افقی یا دیگر سط.ح فلزی یک روش عملی و مناسب است. در جوشکاری همواره باید جوشکاران حرفه ای که در این کار مجوزهای معتبر دارند استفاده می شود و عملیات جوشکاری باید به صورت صحیح و دقیق صورت گیرد. 

 

لازم به تذکر است طبق استاندارد DIN8560 جوشکار باید دارای مجور جوشکاری اسکلت باشد. برای انجام عملیات جوشکاری اسکلت و سایر قطعات فلزی در کارگاه آسانسور، به کارگیری جوشکار لوله و مخازن تحت فشار مجاز نیست. 

در سازه های بزرگ قبل از اجرا اسکلت فلزی محل سوراخ در اسکلت تعبیه شده و براکت ها تنها با پیچ و مهره محکم می شوند. 

 

سوراخ کاری جان تیر فلزی توسط ابزار مخصوص و ریل کاری صورت می گیرد و استفاده از روش های  حرارتی به دلیل تخریب فلز در محل حرارت ئهی آن و ایجاد سوراخ که کاملا دایره نخواهد بود، ممنوع است. 

 

در صورت استفاده از تیرهای افقی در بین دو آسانسور مجاور در چاه مشترک برای نصب براکت مستقل هر یک از آنها یا نصب براکت مشترک ( شکل U ) باید از نظر سازه بررسی های لازم ر صورت گیرد تا در اثر  نیروی زیاد و بیش از اندازه در محل اتصال خم نگردد. 

 

در صورت جوشکاری این براکت ها در تیرهای افقی حتما دقت شود براکت روی سطح بالای تیر ( فلنچ ) بشیند و در هر صورت براکت در زیر تیر افقی محکم ( جوشکاری یا پیچ و مهره ) نشود. 

 

 

2 - نصب براکت بر روی سازه بتنی : 

نصب براکت ها بر روی سازه بتنی به روش های متفاوتی صورت می گیرد. اصولا نصب براکت ها به سازه های ساختمانی به خصوص دیوار بتنی باید تحت نظر مهندس ساختمان صورت بگیرد و هرگونه تغییر در محوه نصب و یا روش ان مورد تایید او قرار بگیرد. 

 

- یکی از روش ها برای نصب براکت بر روی دیوارهای بتنی چاه آسانسور  استفاده از انکربولت و مهار آنها با پیچ و مهره است. ابتدا سوراخ کاری دیوار بتنی و تخلیه پودر بتن از محل سوراخ کاری شده انجام می شود، سپس انکربولت بر روی آن کار گذاشته شده و پس از آن براکت در محل نصب می شود و به ساختمان متصل می گردد. البته انکربولت در آسانسور با بار متوسط و سنگین بدون ملاحظات خاص مورد استفاده قرار نمی گیرد.

 

در هنگام نصب براکت توسط انکربولت ممکن است در حین سوراخ کاری دیوار بتنی در محل نصب ، انکربولت به میلگردهای دیوار مسلح برخورد نماید. در این صورت براکت را میتوان حداکثر 10 سانتی متر به سمت بالا یا پایین در امتداد ریل و یا حداکثر 1 تا 2 سانتی متر به چپ یا راست جابجا کرد. 

 

- روش دیگر به کارگیری بولت و یا ملیه تمام رزوه شده در بتن است. در این روش از دو عدد صفحه در دو طرف دیوار استفاده می شود، صفحات به یکدیگر پیچ و مهره شده و مهار می گردند و سپس براکتبه این صفحات جوشکاری یا پیچ و مهره می شود. البته می توان از میله تمام رزوه شده نیز برای پایه های براکت استفاده کرد که در این صورت براکت نیازی به لاتون گیری نخواهد داشت. 

 

 

- از روش های دیگر پیش بینی دقیق صفحه فلزی در بتن در محل عبور ریل و محل نصب براکت قبل از بتن ریزی دیوار اطراف چاه آسانسور است. در این روش صفحه و میل مهار ان تابع ضخامت دیوار بتنی است که در بتن کار گذاشته می شود. طول میل مهار حداقل باید 10 سانتی متر باشد. در صورت امکان اجرای میل مهار با طول بیشتر حداقل از میل مهار 12/5 سانتی متر استفاده می شود. 

بر اساس مقررات حداقل یک براکت در طول هر شاه از ریل برای محکم شدن به ساختمان و یا آهنکشی آسانسور در نظر گرفه می شود. 

 

لقمه ریل

( بست ) لقمه ریل : 

بست یا لقمه های ریل کابین و وزنه تعادل تابع نوع آسانسور و طول ریل هستند. پس از گذشت سال ها از نصب ریل ها و اجرای آسانسور حتی در صورت نشست ساختمان و تحت خمش قرار گرفتن ریل ها ، بست ریل کماکان باید ثابت و در جای خ.د باقی بماند و صدمه نبیند. خمش ریل می تواند حتی در اثر تغییر درجه حرارت و انبساط طولی صورت بگیرد که در این وضعیت نیز نباید بست ریل تحت تاثیر نیروهای وارده بر آن در اثر حرکت ریل قرار گیرد. 

 

کاملا سطح لقمه باید روی براکت بنشیند و در غیر این صورت باید نسبت به کنترل و اصلاح وضعیت اجرایی براکت یا ریل اقدام کرد. جوشکاری کناره های لقمه به سطح براکت ممنوع است. عموما در ریل های با طول کمتر از 40 متر بست از نوع ریختگی و در طول های بیش از 40 متر از نوع فنری استفاده میشود. 

 

 

 

گشتاور مهره های اتصال لقمه های نگهدارنده ی ریل 

مقدار گشتاور	نوع ریل	نوع لقمه
25	Τ50/Α , Τ70 - 1/Α	Α11
50	Τ90/Β	Α13
120	Τ12/Β , Τ127-2/Β , Τ140-1/Β	Α17

 

در ساختمان های بیش از 40 متر برای اینکه ریل در معرض جریان های باد داخل ساختمان ( اثر دودکشی ) یا حرکت ان در اثر نشست مصالح و بتن و یا در معرض نیروهایی که به دلیل جابجایی بار سنگین کابین یا تغییر درجه حرارت محیط به آن وارد می شود، قرار نگیرد و در داخل بست خود سر خورده و به صورت عمودی جابجا شود باید از  بست خاص که عموما به آنها بست فنری گفته می شود، استفاده شود. 

این نوع بست ها توسط سازندگان اسانسور در نوع و شکل های مختلفی تولید و به بازار عرضه میشود. 

 

ساختمان های بلند مرتبه که در زمان های زلزله خیز بنا میشود و نیز برج های مخابراتی که حرکت افقی شافت آنها ( اسانسورها را داخل آنها جابجا و حرکت می کنند ) در حال نوسان و ارتعاشات مداوم هستند، و از طرفی به دلیل  ویژگی کاهش مدام حجم بتن در آنها ( در آغاز بیشترین مقدار و سپس به مرور این کاهش یافته از کمتریم مقدار برخوردار است ) و احتمال تحت خمش قرار گرفتن ریل ها ( به دلیل آزاد بودن سر و ته ریل در داخل چاه حداکثر فشار نیروی اصطکاکی در براکت های میانی چاه صورت می گیرد) برای کاهش اثر نیروی اصطکاکی باید از لقمه های در آسانسور مورد استفاده قرار گیرد که از اصطکاک کمتری برخوردار باشند. 

 

امروزه از مجموعه براکت های خاصی مورد استفاده قرار می گیرد و شامل قطعاتی است که سطح تماس پشت ریل با براکت و لبه های لقمه های براکت کمترین مقدار تماس را دارند و کمترین اصطکاک را دارند. 

 

 

در نوعی از این براکت ها در محل تماس با پشت ریل از قطعه که سطح مقطع آن بخشی از دایره است، استفاده می شود و به دلیل سطح تماس کم آن با پشت ریل و شکل انحنا ان ریل به راحتی در محور طولی حرکت کرده و ضمنا در روی آن امکان چرهش و تاب خوردن ( همانند لولا ) را دارد.