نصب کف کابین (بدون لرزه گیر) : 

1 - در این نوع از کابین کف به صورت یکپارچه در کارخانه ساخته شده و سپس به داخل چاه منتقل می شود و مستقیما به روی یوک پایین (بدون استفاده از لرزه گیر) قرار می گیرد و پیچ و مهره می شود. این روش عمدتا در آسانسورهای باربر کاربرد دارد. 

 

2 - کف کابین دارای بخش های مختلفی است، ورق آهنی ضخیم (حداقل بهضخامت 2/5 میلی متر) که روی یوک کابین قرار می گیرد و کاملا مهار می شود و یک لایه چوب از جنس نئوپان (MDF) برای زیرسازی و صداگیری بر روی آن به ضخامت حداقل 3 سانتی متر مورد استفاده قرار می گیرد. 

در کابین بابر، کف آن در نهایت از کف پوش فلزی آج دار پوشیده می شود. 

 

3 - در آسانسور باربر بزرگ و سنگین، در کف کابین همانطوری که ذکر شد از صفحه فولادی (عوما آجدار) استفاده می شود. کف آن به طور مستقیم به زیرسازی جوشکاری می شود. این روش توسط یعضی از سازندگان حتی برای کابین آسانسور مسافربر نیز به کار میرود. 

 

لازم به تذکر است که در آسانسورهای باری خاص که برای ظرفیت های سنگین مورد استفاده قرار می گیرند، کف کابین به طور خاصی طراحی شده و مطابث دستورالعمل های مربوطه ساخته می شوند. 

 

 

4 - در کابین هایی که فاقد لرزه گیر هستند، کف کابین مستقیم به روی یوک کابین می نشیند و توسط جوشکاری یا پیچ و مهره (قبلا محل نصب با مته کاری سوراخ شده است) قطعات به یکدیگر محکم می شوند. 

 

5 - پس از قرار گرفتن کف کابین در محل خود روی ناودانی های یوک پایین، قبل از محکم کردن در محل خود آن را نسبت به چارچوب و آستانه درب طبقه تنظیم کنید. در صورتیکه کف کابین سنگین باشد نیاز به بالابر زنجیر دستی است تا آن را به طور دقیق به محل خود منتقل کند. 

 

6 - پیچ و مهره های کف کابین را در داخل سوراخ های پیش بینی شده قرار دهید و به صورت کامل نبندید (شل ببندید). از پیچ و مهره های شش گوش به همراه واشر استفاده کنید. 

 

7 - کف را با یوک پایین قاب کابین تراز کنید و با خط تراز آستانه درب ورودی طبقه گونیا کنید. 

 

8 - میل مهارها (بادبند) را روی ستون های عمودی قاب یوک در محل پیش بینی ان قرار داده و ببندید و سپس به کف کابین پیچ و مهره کنید. 

 

9 - برای جلوگیری از خروج میل مهارها از موقعیت خود به کف کابین نیرو و ضربه وارد نکنید. 

 

10 - در هنگامی که میخواخید کالین را توسط بالابر به بالا بکشید، کفشک آن را نصب کنید که در این وضعیت مطمئن باشید تا کف کابین تراز باشد. در صورتی که کف کابین تراز نگردد با اضافه کرده ، لاتون ( ورق) در نزدیکی محل نصب میل مهارها ، کف کابین را تراز کنید. 

 

11 - تراز قرار گرفتن کف کابین در جهت عمق آن ( از سمت عقب به جلو و یا بلعکس) مهم است اما از آن مهم تر تراز شدن کابین در جهت محور عرضی ( امتداد محوردو ریل ) آن است. 

 

12 - فاصله هوایی بین آستانه درب وردی کابین و طبقه را کنترل کنید. در درب های تمام اتوماتیک این فاصله هوایی بین 30 تا 35 میلی متر می باشد. در صورتیکه مقدار آن در تمام طبقات یکسان نباشد با شل کردن پیچ و مهره های کابین و جابجایی آن روی یوک و سپس مجددا محکم کردن پیچ و مهره ها مشکل را حل کنید. 

 

14 - برای حفاظت از پوشش نهایی کف کابین ( در صورتی که از کف پوش یا سنگ استفاده شود) عملیات اجرایی آن را تا لحظه آخر به تاخیر بیاندازید و یا به توسط کف پوش مقاوم دیگری آن را محافظت کنید. 

 

- نصب کف کابین ( به همراه لرزه گیر ) : 

1- در این نوع از کابین در نصب سکوی کف آن به یوک پایین ار لرزه گیرها استفاده می شود و عموما به همراه قاب مخصوص خود به کار می رود. 

معمولا با پیچ و مهره کردن لرزه گیرهای لاستیکی یا فنری به روی یکقاب ( قاب از نبشب فلزی است که سطح آن به سمت پایین قرار می گیرئ) برای مستهلک کردن تکان خای کابین استفاده می شود. 

 

 

در آسانسورهای پرسرعت (V>4m/s) بالانس استاکیکی کابین و ایجاد نرمی حرکت بخصوص به دلیل استفاده از کفشک های غلطکی و جلوگیری از تحت فشار قرار گرفتن آنها در هنگام حرکت کابین از اهمیت خاصی برخوردار است. 

برای این منظور از قطعات (وزنه) تعادل در قاب سکویی در کف کابین جاسازی می شوند و در داخل قاب مخصوص قرار می گیرند، استفاده میش ود. این وزنه ها از قطعاتی ساخته می شوند که به مقدار قرار می گیرند. 

وزن این قاب ها ( در کابین های با عمق زیاد) تا حد 150 کیلوگرم نیز می رسد. با توجه به ارتفاع قاب وزنه تعادل کابین در زیر سکوی کف ان و برخورد ان به با کف چاهک و قطعات موجود در آن، عموما قطعات کوچکتر برای این منظور به کار می رود و یا وزنه ها به صورت افقی در داخل قاب سکوی کابین جاسازی می شوند و در پشت کابین قرار دارد. 

 

پس از تکمیل کار قاب لرزه گیر، کف کابین رویاین لرزه گیرها قرار می گیرد/ 

 

2 - در این نوع از کابین تمام قطعات از جمله دیوارهای اتاق کابین و ورودی های آن از یوک توسط لرزه گیرها جدا شده و ایزوله می شوند. 

 

3 - کلیه مراحل اجرایی بعدی همانند بخش قبلی است. در مرحله نصب کف کابین و محکم کردن آن به یوک ابتدا تنظیم آن در محل نصب روی یوک صورت گیرد و سپس میله های بادبند و مهار کننده نصب می شوند. در این مرحله باید دقت شود که بادبندها یوک پایین را در محل نصب تحت فشار قرار نده و کج نکندد. 

 

4 - همانطوری که ذکر شد، قاب لرزه گیرها روی یوک پایین کابین قرار می گیرند و کف کابین روی این مجموعه مینشیند و سپس مجموعه قطعات کف سازی که شامل تخته های چوبی هستند روی صفحه کف سازی که از روق فلزی است قرار می گیرند. در صورت نیاز با لاتون برای تراز کردن بین قطعات لرزه گیرها و سکوی کف کابین مورد استفاده قرار می گیرند تا کف کابین تراز شود. 

 

 

5 - در صورت استفاده از کفشک های غلطکی، گونیای دقیق ستون های عمودی با یوک پایین و چرخ های کفشک با ریل ها اهمیت زیادی دارد و این موضوع در کاهش زمان تنظیم کفشک ها با ریل موثر است. 

 

6 - برای جلوگیری از ورود گرد و خاک و آشغال به فضای ما بین یوک پایین و کف کابین، این فاصله باید با نوار پوشیده و با تخته موقتا پر شود. چنین آشغالهایی ایجاد صدا کرده و باعث عدم کارایی در امر کاهش صدا خواهد شد. 

 

7 - فاصله هوایی بین آستانه درب طبقه و کابین همانند بخشقبلی کنترل شده و در صورت نیاز اصلاح شود. 

 

 

 

نصب کفشک آسانسور

نصب کابین آسانسور :

قاب یوک کابین توسط کفشک هایی که در چهار گوشه آن سوار می شوند با ریل ها در تماس هستند و هدایت می شوند. 

 

 

پایه این کفشک ها به روی صفحه ای در انتهای یوک های بالا و پایین پیچ می شوند. 

کفشک ها صرف نظر از توزیع بار کابین به روی ریل ها، برای محفوظ ماندن یوک در امتداد آنها نیز مورزد استفاده قرا می گیرند. 

وظیفه ی دیگر یک کفشک مناسب که به طور صحیح نیز نصب شده است، حفظ موقعیت پاراشوت در وضعیت خود و جلوگیری از جابجایی آن در هنگام حرکت کابین خواهد بود. 

به طور کلی در هر یوک کابین از دو عدد کفشک در بالا و دو عدد در پایین در دو طرف هر یک از آنها استفاده می شود ولیکن در کابین آسانسور های پرسرعت می تواند این کفشک ها در هر یک از گوشه ها به صورت دوتایی بکار گرفته می شوند. 

 

در یوک کابین دو تایی ( double deck ) برای ایمنی و کنترل حرکت بیشتر از شش کفشک ( در میان ستون های عمودی یوک نیز از کفشک استفاده می شود) استفاده می شود. کفشم ها به هنگام نصب، دقیقا باید همراستا و شاقول با ستون های عمودی یوک قرار بگیرند. 

 

آها می توانند از نوع لغزشی یا غلطکی باشند. بدنه کفشک لفزشی از جنس چدنی است و توسط پایه اش به یوک پیچ و مهره می شود. این کفشک امکان حرکت نوسانی در محور خود را دارد. در محل تماس بین ریل و بدنه چدنی کفشک لغزشی از قطعات پلاستیکی که به صورت U شکل است، استفاده می شود. 

 

 

این قطعات از مواد پلاستیکی گوناگونی ساخته میشود . امروزه این قطعه ترکیبی از چند لایه پلاستیکی و سربی ساخته می شود تا بتواند ضربات را به راحتی خنثی کند. در کفشک لغزشی جهت کاهش اصطکاک از روغن کاری به روش موئینگی توسط فیلیته پارچه ای بهره گرفته می شود. 

 

حد فاصل کفشک لغزشی از روی سطح ریل حداکثر 2 میلی متر باشد. 

کفشک غلطکی دارای 3 چرخه است که بدنه این چرخ ها از جنس فولاد است . ر.ی آنها با روکش لاستیکی پوشیده است و هر یک از این چرخ ها به روی پایه چدنی سوار هستند. این کفشک ها همانند کفشک لغزشی به یوک بالا و پایین کابین نصب شده و توسط پیچ و مهره محکم می شوند. 

بسیاری از آنها به فنرهایی که به روی بازوهایی سوار هستند و قابلیت تنظیم فشار در هر یکح از چرخ ها را دارند، مجهزند. 

 

در آسانسورهای با ظرفیت زیاد کفشک های غلطکی که دارای 6 چرخ هستند مورد استفاده قرار می گیرند. 

این بازوها به توسط فنر فوق، فشار مناسب و مورد نیاز را به طور مداوم بین هر یک از چرخ ها و سطح ریل تامین می کنند به طوریکه به صورت خودکار مقدار مورد نیاز در (تماس ختصر) آن دائما حفظ شود. 

 

قطر چرخ کفشک غلطکی متناسب با سرعت و ظرفیت کابین انتخاب میشود. قابل توجه اینکه هر چقدر قطر چرخ بزرگ تر انتخاب شود حرکت کابین نرم تر خواهد بود. 

 

نصب کابین و وزنه تعادل

1 - مقدمه 

کابین و وزنه تعادل از قطعات مهم انواع آسانسورها هستند که انتخاب آن ها بر حسب کاربری آسانسور و نصب دقیق آنها تاثیر زیادی در حرکت مطمئن و نیز کیفیت بهره برداری می گذارد و از نظر ایمنی مسافرین و نیز مصرف انرژی موثر خواهد بود. 

 

2 - کابین :

بخشی از آسانسور است که بار توسط آن جابجا می شود. 

کابین آسانسورها به دو دسته عمده مسافربر و باربر تقسیم می شوند. هر یک از آنها دارای انواعی عستند که از کابین لوکس مسافربر شروع و به کابین های باربر مجهز به مونوریل و قلاب گوشت و خاص می رسد. 

 

2.1 - کابین آسانسور دارای قاب فولادی است که از تیر افقی فولادی بالا (یوک بالا) و تیر افقی (یوک پایین) که بر روی آن تجهیزات ترمز ایمنی (پاراشوت) در دو طرف قاب کابین نصب می گردند و ستون های عمودی که تیرهای پایین و بالای قاب را به هم مرتبط می سازند و قاب کابین را تکمیل می کنند، تشکیل میشودند. 

 

 

 

در کابین هایی که از ظرفیت زیادی برخوردار هستند، جهت توزیع بار و کاهش مقطع ریل های آسانسور ، تولیدکنندگان در بعضی از مدل های تولیدی خود از دو قاب فولادی در کابین استفاده می کنند. نکته خیلی مهم و اساسی در ساخت این نوع کابین حد فاصل بین این قاب ها ( دو ریل مجاور) از مرکز ثقل و از یکدیگر است.

عموما سعی بر این است فاصله دو قاب کنار هم بیش از یک متر نگردد. در غیر این صورت هنگام بارگیری یا تخلیه عدم توزیع یکنواخت بار باعث درگیری و قفل شدن کفشک کابین با ریل ها شده و کابین نمی تواند به طور صحیحی حرکت کند. 

 

به عنوان یک دستورالعملکلی قاب کابین در محل پروژه سرهم بندی می شود، هر چند بعضی از شرکت های آسانسوری آن را به صورت آماده از کارخانه به محل حمل می کنند. 

 

کابین همچنین دارای کف است که غالبا به روی تیر (یوک) پایین به همراه لرزه گیر درون آن قرار گرفته و سوار می شود. 

 

 

صفحات دیوار اتاق کابین به روی کف و به یکدیگر نصب می شوند و پس از تنظیم نهایی و شاقول کردن آنها با ستو های عمودی قاب یوک کابین به همراه لرزه گیر آنها پیچ و مهره شده و در نهایت در محل خود محکم و ثابت می شوند. 

 

 

در انتهای عملیات اجرایی و سرهم بندی اتاق کابین، سقف آن در محل خود قرار گرفته و نصب می شود و مکانیزم درب نیز به آن سوار می گردد. 

 

 

هنگامی که کابین در حال ساخت و تکمیل شدن است در صورتی که نیاز به جایجایی آن در داخل چاه باشد ورودی آن باید توسط درب کابین مسدود شود. 

چراغ های روشنایی ، تهویه ، صفحه شستی ها ، دستگیره و بقیه تجهیزات پس از تکمیل کار دیواره ها و تزئینات روی آن ها نصب می شوند. 

لازم به ذکر است اخیرا تعدادی از شرکت های آسانسور جهت زیبایی بیشتر محل شستی های داخل کابین را مستقیما روی صفحه تمام شده آن پانچ کرده و جاسازی می کنند و در کابین ها صفحه شستی ها حذف شده است. 

 

هر چند این روش زمان زیادی را در ساخت کابین به خود اختصاص می دهد ولیکن کابین از زیبایی بیشتری برخوردار شده چرا که صفحه جداگانه از جنس و طرح دیگری برای شستی نخواهد بود.

 

 

2.2 -  در آسانسورهای کششی، سیم بکسل ها توسط سربکسل ها یابه واسطه فلکه هرزگرد که به تیر یوک بالای کابین متصل می شوند و آن را به تعلیق در می آورد، کابین را به حرکت می اندازند. 

 

سربکسل ها به صفحه ای که ضخیم که در آن سوراخ هایی به تعداد سیم بکسل ها تعبیه شده است به تیر یوک بالا متصل می شوند. در سیستم تعلیق 2:1 سیم بکسل ها با فلکه های هرزگرد ( یا فلکه های هرزگرد) که روی یوک بالا سوار شده است به کابین متصل می شوند. سیم بکسل گاورنر به اهرم ترمز ایمنی که روی یوک بالا سوار است، بسته می شوند. 

 

 

محل اهرم فوق ، بسته به نوع قاب یوک کابین می تواند در حل دیگری پیش بینی شود. سیم بکسل یا زنجیر جبران به تیر افقی یوک کابین پایین متصل می شود. 

 

 

 

تراول کابل  و کمان تحریک کننده میکروسوویچ های حد داخل چاه طبق جزئیات نقشه ساخت آن نیز به روی قاب کابین متصل می شوند. 

 

 

 

لازم به یادآوری است که بخشی از تجهیزات به یک پایین کابین سوار می شوند و به طور مستقیم به دیواره اتاق کابین متصل نیستند زیرا ضمن اینکهخ در این روش محل اتصال از استحکام لازم برخوردار  خواهد بود از طرفی باعث تولید صدا در کابین نشده و در حین حرکت ، کابین شرایط بی صداتری خواهد داشت.