مبانی محاسبات ترافیکی آسانسور چگونه است؟
اساس حرکت آسانسور که شامل زمان بسته شدن درب شروع به حرکت کابین و رسیدن به مقصد (Running Time) ، باز شدن درب کابین و انتقال مسافر به طبقه که به این زمان باید احضار ناموفق کابین که باعث تاخیر آسانسور میشود نیز باید اضافه کرد. همچنین زمان های تاخیر در باز و بسته شدن که تابعی از کیفیت آسانسور است را باید به این زمان اضافه نمود.
البته زمان انتقال مسافرین از کابین یا به داخل کابین که تابعی از سطح مفید کابین و تعداد ظرفیت پنجایش نفرات است را نیز باید منظور نمود.
همانطور که مشاهده میشود زمان مسافرت (طی مسیر) یک آسانسور از مقادیر کوچکتری تشکیل میگردد. کابین آسانسور در پایین ترین طبقه آماده سوار کردن مسافر میباشد. در این حالت پس از اعمال شستی آسانسور دررب باز شده و با توجه به نوع عرض آن مدت زمان باز شدن درب ۲ یا ۳ ثانیه خواهد بود و حدودا ۲ ثانیه نیز برای داخل شدن نفر به داخل کابین حذف خواهد شد. حدودا زمان بسته شدن درب ۳ ثانیه میباشد و زمان حرکت کابین به طبقه ی بعد ۱۰ ثانیه خواهد بود، در صورتیه زمان باز شدن مجدد درب در طبقه ی فوقانی حدودا ۲ ثانیه و زمان خروج نفر از کابین ۲ ثانیه باشد مجموعه این زمان ۱۹.۴ ثانیه محاسبه میشود، درب مجددا باید بسته شود که این زمان نزدیگ به ۳ ثانیه و مدت زمان برگشت به طبقه پایین ۷.۵ ثاینه خواهد بود. در مجموع زمان مستقل رفت و برگشت (R.T.T) 30 ثانیه خواهد بود. این زمان در آسانسورها نباید بیش از ۲ تا. ۳ دقیقه شود.
زمان ۳۰ ثانیه تقریبا معادل زمانی است که یک مسافر در پایین ترین طبقه در حال انتظار خواهد بود تا آسانسور دوباره به طبقه اول برگشته و سرویس دهد. این مدت زمان را زمان انتظار در یک طبقه، طبقه اصلی میگویند.
حال فرض کنیم جریان ورود مسافر به طور دائم باشد در نتیجه متوسط زمان انتظار نصف زمان (R.T.T) برای این آسانسور خواهد بود. زیرا تعدادی از مسافرین که دیرتر به آسانسور رسیده اند زمان انتظارشان صفر خواهد بود و تعدادی نیز در همان زمان ۳۰ ثانیه را در پشت درب آسانسور در حال انتظار میباشند پس در نتیجه متوسط این زمان ۱۵ ثانیه خواهد بود.
حال اگر دو آسانسور مشابه مانند مثال قبل داشته باشیم زمان رفت و برگشت آنها ۳۰ ثانیه باشد در این حالت مدت زمان انتظار نصف زمان (R.T.T) یعنی معادل ۱۵ ثانیه خواهد شد و مدت زمان متوسط انتظار ۷.۵ ثانیه خواهد بود.
اصولا مهندس طراح آسانسور علاقه دارد تا سیستم آسانسوری طراحی شود که در مدت زمان انتظار مسافر در طبقات یا در حین طی مسیر آسانسور، اعصاب مسافرین خوب بوده و مدت زمان سفر تا حد ممکن کوتاه باشد.
در ساختمان های تجاری بی حوصلگی مسافرین بیشتر از ساختمان های مسکونی است و ساکنین ساختمان های مسکونی تحمل بیشتری جعت انتظار رسیدن آسانسور در طبقه ی اصلی دارند.
زمان واقعی انتظار مسافرین بهترین فاکتور است که نشانگر کیفیت سرویس آسانسور نصب شده است و هر چه زمان فوق کوتاهتر باشد سرویس بهتری خواهد داشت.
تعدادی از طراحان آسانسور مدت زمان انتظار در طبقه ی اصلی برای مسافرین که نشانگر کیفیت آسانسور است را به صورت زمان های خاص برای انواع ترافیک ساختمان و با توجه به نوع فضاهای مربوطه پیشنهاد داده اند که به هر حال بخشی از محاسبات آسانسور به کار برده شود.
مطالعات نشان داده است مدت زمان تحمل مسافرین آسانسور جهت انتظار در ساختمان های تجاری ۳۰ ثانیه میباشد. پس اولین فاکتور در طراحی آسانسور این است که مدت زمان متوسط کارکدک به گونه ای باشد که زمان انتظار در ساختمان های اداری کمتر از ۳۰ ثانیه و در ساختمان های مسکونی کمتر از ۶۰ ثانیه باشد.
یکی از مشکل ترین بخش محاسبات ترافیک آسانسور برآورد ساکنین و مراجعه کنندگان به آن است. برآورد ساکنین و مراجعه کنندگان بر اساس تجربیات و روش های آماری است که در صورتی که این برآورد دقیق نباشد، میتواند تاثیر زیادی در ضعیف بودن و از طرفی خوب بودن آسانسور داشته باشد.