در برخی از ساختمان ها بنا بر الزامات امنیتی لازم است که بر رفت و آمد افراد از طریق آسانسورها نظارت شود. برای این منظور روش های متعددی طراحی و ساخته شده است. در ساده ترین روش از یک کلید سویچی ( سوئیچ آلفا) استفاده می شود. در این روش کنتاکت کلید به صورت سری در مسیر مشترک شستی خاص یا همه شستی های احضار کابین یا طبقه قرار گرفته در نتیجه باعث کنترل انها می گردد.
از مزایای این روش سادگی ان است اما از معایب ان ، نخست اینکه امکان گم شدن یا در دسترس نبود کلید وجود دارد ، دوم آن که به راحتی با باز کردن کلید و اتصال بین کنتاکت های آن از مدار خارج شده عملا امنیت از بین می رود.
برای رفع مشکلات فوق میتوان از سیستم های پیشرفته تری به نام access control اتسفاده نمود. این سیستم ها دارای انواع مختلفی بوده ، در برخی رمز مربوطه از طریق کارت ویژه ای که در اختیار افراد خاص می باشد عمل رمز گشایی انجام پذیرد.
در نمونه های کارتی نیز باید گفت برخی به صورت تماسی contact و برخی به صورت بدون تماس contactless می باشد. در نمونه ی تماسی فرد باید کارت را به نزدیکی 5 تا 20 سانتی متری دستگاه برده تا عمل شناسایی انجام شود اما در نمونه بدون تماسی کارت با آن که در جیب فرد قرارد دارد از فاصله 10 متری با دستگاه ارتباط رادیویی برقرار کرده ، عمل رمز گشایی انجام میپذیرد.
در روش های دقیق تر میتوان از بیومتریک برای این منظور استفاده نمود. ویژگی های بعضی از اعضا مانند اثر انگشتان ، شکل هندسی دست ، الگوهای عنبیه و تصویر رگ های دست یا شبکیه چشم در مورد هر شخص منحصر به فرد بوده ، به این علت با ارزیابی انها به کمک حسگرهای ویژه میتوان از آن ها به عنوان رمز عبور شخص مورد نظر استفاده نمود.
اثر انگشت یکی از مطمئن ترین روش های تعیین هویت است البته یاد آوری می شود که هنگام استفاده از این سیستم های نسبتا پیشرفته به مسائلی مانند عدم خطا در باز شناسایی نمونه صحیح و همینطور عدم اشتباه در شناسایی نمونه غلط توجه شود. به عبارت ساده سیستم به نمونه درست ( به طور مثال انگشت آشنا) به درستی پاسخ تایید دهد و آن را رد نکند، و یا اثر انگشت غیر آشنا درست تشخیص داده به اشتباه به آن پاسخ تایید ندهد.
این دو مورد از متداول ترین دغدغه های طراحان سیستم های امنیتی بر پایه روش های بیومتریک می باشد.
در نمونه پیشرفته نظارت بر دسترسی با تکیه بر فناوری های نوین، امکان تنظیمات خصوصی آسانسور، امکان استفاده از نظارت بر درسترسی مجتمع شده ، امکان ایجاد مسافرت های شخصی با آسانسور وجود دارد، البته گفتنی است که با این کارت تمامی امکانات ساختمان در دسترس دارنده ی آن قرار می گیرد. این کارت علاوه بر همه ی این امکانات میتواند در یک ساختمان بزرگ و چند طبقه فرد مورد نظر مراجعه کننده را پیدا نموده ، آسانسوری را برای انتقال مراجعه کننده به او اعزام نماید.
کاربرد این فناوری میتواند در اختصاص فضای مورد نیاز به کاربردهای باربری ، حمل تخت بیمار در بیمارستان ها ، سبد سروبس در هتل ها و سبدهای فروشگاه ها به کار رود.
در این روش به هر فرد یک کد شناسایی اختصاص یافته ، با نزدیک شدن به ترمینال شناسایی کد او تشخیص داده می شود. این اختصاص با توجه به معیارهای زیر استخراج میشود :
1. ترافیک آسانسورها
2. زمان سفرهای منفرد
3. فضای مورد نیاز در کابین به طور مثال برای تخت بیمار و یا معلول نشسته بر ویلچر
این کد شناسایی می تواند در وسایلی مانند کارت، ساعت مچی و یا حتی جا سوئیچی جاسازی شود تا در هنگام نیاز در دسترس باشند.
برخی دیگر از سیستم ها دارای ویژگی ها هستند:
1. فعال شدن با مگنتف بارکد ، حسگرهای مجاورتی و کارت هوشمند
2. امکان ارائه دسترسی فقط به افراد خاص در ساختمان
3. ارتباط بین چند آسانسور در یک ساختمان با کابل شبکه و شبکه بی سیم
4. امکان تعریف تا 1000 استفاده کننده جداگانه
5. قابلیت ذخیره سازی اطلاعات روی حاظه فلش
6. امکان تعریف کارت، کد، کارت + کد
7. امکان باز ماندن قفل تا 99 ثانیه
