ترافیک آسانسور در ساختمان های دارای زیر زمین چگونه است ؟
آسانسور در ساختمانهایی که دارای زیرزمین هستند نسبت به ساختمان های بدون آن مشابه خود، از مشکلات بیشتری در سرویس بین طبقات و همکف دارند و از طرفی دسترسی آسانسور به زیرزمین صرف نظر کرد.
مسافر باید با یک سرویس مناسب به زیر زمین مراجعه کند که عموما برای رسیدن خودرو در پارکینگ ساختمان یا فضاهای خاص که در طبقات زیرزمین از ابتدای طرح پیش بینی شده است ، آسانسور مناسب سرویس دهد ، از جمله این فضا ها می توان به رستوران، فضاهای تفریحی ، باشگاه های سلامت و مجتمع های رفاهی و غیره اشاره کرد. تعداد مراجعه کننده به زیر زمین توسط آسانسور به عوامل مختلفی بستگی دارد. از جمله آن ها می‌توان از تعداد خودروهایی که پارک شده اند و تعداد طبقات زیر زمین نام برد.
طراح معمار عموما محدود به فضای قابل پارک خودرو در سطح موجود ساختمان است. غالبا تنها ۱۰٪ مجموع ساکنین کل طبقات مشمول ساکنین و مراجعه کنندگان به زیرزمین هستند. تاثیر دیگر تعداد طبقات زیر زمین در زمان انتظار و افزایش آن و در نتیجه کاهش مقدار ظرفیت جانمایی آسانسور در طبقات بالای همکف است . البته تاثیر این موضوع در ترافیک هایی در جهت بالا نسبت به ترافیک از نوع دو طرفه بیشتر است و در ترافیک دو طرفه تاثیر قابل توجهی دیده نمی‌شود.
سرویس دهی آسانسور در طبقات بالایی طبقه همکف از اهمیت خاصی برخوردار است . زیرا تقریبا همه ساکنین بالای طبقه همکف هستند. زیرزمین ها معمولا تعداد جمعیت کمی را به خود اختصاص می‌دهند و لیکن زمان انتظار مسافرین را افزایش می‌دهند.
در بعضی ساختمان ها برای کاهش هزینه های ساخت تنها بخشی از کل آسانسورها به طبقات زیر زمین دسترسی دارند و مراجعه می‌کنند که در صورتی که مسافری به اشتباه به آسانسور دیگری به غیر از آسانسور مربوطه به زیر زمین سوار شود در این حالت باعث مشکلاتی از جمله جابجایی و تعویض آسانسور و افزایش زمان آسانسور میشود که در انتها باعث افزایش زمان انتظار می‌گردد.
برای کاهش زمان انتظار پیشنهاد میشود کلیه آسانسورها در یک ساختمان به طبقات زیرزمین نیز سرویس دهند و یا در غیر این صورت هیچکدام یک از آنها به زیرزمین مراجعه نکنند و در این حالت برای مراجعه به زیرزمین بایددیک آسانسور ویژه در طبقه اصلی پیش بینی شود.
البته در صورتی که کلیه آسانسور به زمین مراجعه کنند باعث افزایش هزینه های ساخت خواهد که امروزه با استفاده از سیستم های کنترل فرمان آسانسور می‌توان در ساعات خاص مراجعه به زیرزمین را در تعدادی از آسانسورهای محدود کرد. به طور مثال در ساعات میانی روز در یک اداره اوج ترافیک سبک است و مراجعه به زیرزمین نیز کمتر از اوایل صبح یا ساعات آخر تعطیلی آن میباشد .
در ساختمانهایی که تعداد آسانسورها زیاد هستند و به صورت گروهی فعالند و کلیه آنها به زیرزمین نیر مراجعه کنند باعث گرانی سیستم می‌گردد و در این حالت می‌توان آسانسور جداگانه ای برای مراجعه مسافرین به زیرزمین پیش بینی کرد.
مقدار زمان RTT در ابن نوع ساختمانها بدین ترتیب است که زمان رفت و برگشت آسانسورها به طبقات بالای همکف را همانند بخش های قبل که بیان گردید . قابل توجه اینکه به ازای هر خودرو در ساختمان های مسکونی ۱/۲ نفر و در ساختمان های اداری ۲ نفر و به ازای هر دوچرخه یک نفر برای برآورد ساکنین در طبقات پارکینگ یا زیرزمین منظور میشود .
