آسانبر کٌرد صنعت

سرویس و نگهداری و آسانسور

آسانبر کٌرد صنعت

سرویس و نگهداری و آسانسور

آسانبر کٌرد صنعت

شرکت، تحت مدیریت جناب آقای عبدی پور، در زمینه ارائه خدمات سرویس و نگهداری، بازرسی و مشاوره فعالیت می‌نماید.

محدوده فعالیت: تهران و حومه

جهت کسب اطلاعات بیشتر، با شماره‌های ذیل تماس حاصل فرمایید:

دفتر: 02144652654
همراه: 09120276237

۷ مطلب با موضوع «تجهیزات داخل چاه آسانسور» ثبت شده است

نصب وزنه تعادل :

1 - پیشرفت ابزارهای نصب موجب تغییر روش های نصابان در نحوه نصب قاب وزنه تعادل و ایجاد روش های نو شده است. همانگونه که این تغییر تفکر باعث بروز پدیده های جدید در روش اجرایی دیگر آیتم های آسانسور نیز گردیده است. 

بسیاری از کهنه کاران آسانسور در مورد اینکه از وزنه تعادل یا کابین در بالا یا پایین چاه سر هم بندی شده و نصب گردد دیدگاه خاص خود را دارند که تغییر دادن این دیدگاه ها سخت است و به تجربه آنها در طول سالی کاری خود برمیگردد. 

 

2 - بر حسب شرایط کار، میتواند محل نصب وزنه تعادل و کابین در داخل چاه تعیین کننده باشد. در مکانی که چرثقیل الکتریکی و یا دستی در دسترس باشد و یا محل کار و چاه آسانسور ارتفاع کمی داشته باشد معمولا کابین و وزنه تعادل به آسانی در داخل چاه آسانسور و یا حتی کنار آن در خارج از چاه سر هم بندی و مونتاژ می شوند و سپس در مراحل اجرایی یکی از انها تکمیل و توسط سیم بکسل و تسمه بالابر به بالای چاه کشیده می شود. 

 

3 - درشرایط عادی اجرای کار فرض بر این میگیریم که قرار است پس از اتمام کار اجرایی کابین در داخل چاه و انتقال آن به بالا، وزنه تعادلدر داخل چاه و در کف چاهک سرهم بندی شده وسپس سیم بکسل های تعلیق به آن متصل شوند. 

 

پس از انتقال کابین به پایین چاه همراز طراز با آخرین توقف، آن را توسط تیرهای مقاوم (الوار یا تیرآهن) مهار کنید. بعضی از شرکت های سازنده در دستورالعمل خود پیشنهاد می کنند برای ایمنی بیشتر یوک بالای کابین را توسط زنجیر به براکت ریل کابین از دو طرف ببندید. تعدادی از نصابان آسانسور با درگیر کردن لقمه های ترمز ایمنی (پاراشوت) به ریل های کابین آن را در طراز آخرین طبقه قفل کرده و سپس سیم بکسل بالابر را از روی یوک آزاد می کنند. 

این عمل برای مهار کردن کابین غیر مجاز بوده و ممکن است در اثر وزنه کابین لقمه ها از روی سطح ریل ها آزاد شوند که در نهایت خطر سقوط کابین به داخل چاهک وجود دارد که محتملا خطر جانی برای نصاب یا نصابان وجود خواهد داشت. 

لذا در این مرحله از کار باید نقشه اولیه طرح را مطالعه کرده و نوع مواد به کار رفته و وزنه های پر کننده در آن را بررسی می کنیم. ستون های نگهدارنده (الوارها) را که در طول مناسبی قبلا آماده شده اند، در داخل کف چاه سرپا کرده و مستقر می کنیم. 

 

تیرهای نگهدارنده جرثقیل دستی (عموما از جنس چوب هستند) را در محل مناسبی از چاه (هماهنگ با طول قاب وزنه تعادل) به طول مناسب ( به اندازه دهانه ریل های وزنه تعادل به اضافه 30 سانتی متر از دو طرف) بهبراکت ریل ها با سیم بکسل یا زنجیر می بندیمبالابر را به تیر برق فوق می بندیم به طوریکه به سهولت امکان جابجایی قاب وزنه تعادل باشد

 

معمولا قاب وزنه تعادل (با جنس ناودانی) به صورت یکپارچه در کارخانه شرکت سازنده ساخته شده و به محل حمل می شود. پس از نصب قاب وزنه تعادل، کفشک ها و وزنه های پرکننده را به آن سوار می کنیم

 

4 - موقعیت و فواصل افقی قاب وزنه تعادل را نسبت به اتاق کابین قبل از شروع به سوار کردن و قرار دادن وزنه های پرکننده طبق طرح اولیه کنترل کنید

همانگونه که قبلا نیز بیان شده است و مطلع هستید در آسانسورهای امروزی وزنه تعادل باعث ایجاد کشش مورد نیاز در سیم بکسل های دو سوی فلکه کششی می شود تا موتور در حالت عادی کابین را جابجا کند. وزنه تعادل همچنین باعث ایجاد ایمنی می شود به نحوی که هنگام نشستن بر روی ضربه گیر در صورتی که کابین در جهت حرکت ره به بالا از کنترل خارج شده باشد، سیم بکسل های روی شیار فلکه کششی و سمت وزنه تعادل کشش خود را از دست داده و از آن سو مانع از ورود کابین به فضای بالاسری شده و از برخورد آن نیز به زیر سقف چاه جلوگیری می شود

 

5 - به علت اینکه در آسانسور کششی از سیم بکسل برای حرکت و ارتباط وزنه تعادل و کابین استفاده می شود، لذا هنگامی که کابین تراز سطح آخرین طبقه هم سطح می شود وزنه تعادل نیز در داخل چاه در حد فاصلی از روی ضربه گیر متوقف می گردد

 

6 - لدیهی ترین موضوع در آسانسور کششی این است که در صورت جمع نشتن وزنه تعادل به روی ضربه گیر خود و طی مسیر تا روی ضربه گیر و جمع شدگی آن (فنری یا روغنی) ، سیم بکسل های کابین (در بالاسری) کشش خود را از دست می دهند و کابین متوقف شده و به سقف چاه اصابت نمی کند

می توان به نوع دیگری بیان داشت که وزنه تعادل طی حرکت در این فاصله در چاهک باید همزمان با سیم بکسل های کابین کشش خود را از دست بدهد. این بدین معنی است که عمق چاهک صرف نظر از اینکه نوع ضربه گیر آن چه باشد ضمن رعایت فواصل لازم باید به گونه ای باشد که کابین به داخل فضای بالاسری چاه وارد نشود

همواره بایدعملیات سیم بکسل ریزی و همچنین نصب ضربه گیرها این موضوع را در ذهن خود داشته باشید که اندازه ها باید مطابق نقشه های طراحی شده باشند

 

7 - لازم است فاصله زیر وزنه تعادل تا کف چاهک توسط نصاب به طور دقیق محاسبه شود تا در شرایطی که از ستون های چوبی یا فلزی برای نگهداری قاب وزنه تعادل استفاده می شود، در زمان راه اندازی به هنگام برداشتن انها باعث شل شدن و یا کش آمدن سیم بکسل های سمت وزنه تعادل نشود

 

8 - شرکت عموما هنگام کار اجرایی، عملیات اجرایی خود را با نقشه هایی که توسط طراح تهیه می شود، دنبال می کنند. اصولا در نقشه اندازه فاصله قاب وزنه تعادل تا روی ضربه گیر در دو اندازه حداقل و حداکثر مشخث شده است. حداقل اندازه، بعدی است که طبق شرایط مندرج در مقررات محاسبه و بر اساس خصوصیات آسانسور تعیین می شود

حداکثر اندازه، بعدی است که مقدار افزایش طول سیم بکسل ها، این مقدار به ساختار سیم بکسل و طول آن در ساختمان بستگی دارد، در آن منظور شده است. پس از اطمینان از اینکه کار اجرایی قاب شاقول بوده و سیم بکسل ها بر روی آن متصل شد اند، نصاب اندازه ستون ها (الوار چوبی یا فلزی) را در زیر وزنه تعادل کوتاه می گیرد تا مقدار حداکثر فاصله تا روی ضربه گیر را تامین کند

 

9 - الوارهای نگهدارنده (ستون ها ) را به صورت عمودی روی کف چاه قرار دهید سپس قاب وزنه تعادل را روی آن قرار دهید. کنترل کنید که ستون ها تحمل وزن وزنه تعادل که به روی آنها قرار می گیرند را داشته باشند

 

10 - در صورتی که قاب وزنه تعادل در بیرون چاه سر هم بندی شده است، آن را به داخل چاهک منتقل کنید و سپس آن را در حد فاصل ریل ها قرار داده و روی ستون ها که در محل خود ثابت هستند، بنشانید

 

11 - کفشک ها را فورا نصب کنید این کار باعث ثابت شدن قاب وزنه تعادل شده و در این مرحله از کار می توان سیم بکسل یا تسمه بالابر را از روی قاب باز کرده و برداشتدر این بخش از کار گونیا بودن قاب وزنه تعادل مطمئن شوید.

 

12 - وزنه های پرکننده را به داخل قاب (ناودانی یا سپری) قرار دهید. در صورتی که قطعاتی مانند زنحیر جبران به قاب وزنه تعادل باید متصل شوند پس از قرار گرفتن وزنه های پر کننده این کارباید صورت بگیرد

 

13 - پس از آنکه نصب قاب (یوک) وزنه تعادل کاملا به اتمام رسید، برای سیم بکسل ریزی آماده خواهد بود. کابین آسانسور قبلا به طبقه آخر منتقل شده است. سیم بکسل ها می توانند به روی آن همراستا با شیارهای فلکه کششی موتور محرکه در موتورخانه سیم بکسل ریزی و اجرا شوند

 

نصب کف کابین (بدون لرزه گیر) : 

1 - در این نوع از کابین کف به صورت یکپارچه در کارخانه ساخته شده و سپس به داخل چاه منتقل می شود و مستقیما به روی یوک پایین (بدون استفاده از لرزه گیر) قرار می گیرد و پیچ و مهره می شود. این روش عمدتا در آسانسورهای باربر کاربرد دارد. 

 

2 - کف کابین دارای بخش های مختلفی است، ورق آهنی ضخیم (حداقل بهضخامت 2/5 میلی متر) که روی یوک کابین قرار می گیرد و کاملا مهار می شود و یک لایه چوب از جنس نئوپان (MDF) برای زیرسازی و صداگیری بر روی آن به ضخامت حداقل 3 سانتی متر مورد استفاده قرار می گیرد. 

در کابین بابر، کف آن در نهایت از کف پوش فلزی آج دار پوشیده می شود. 

 

3 - در آسانسور باربر بزرگ و سنگین، در کف کابین همانطوری که ذکر شد از صفحه فولادی (عوما آجدار) استفاده می شود. کف آن به طور مستقیم به زیرسازی جوشکاری می شود. این روش توسط یعضی از سازندگان حتی برای کابین آسانسور مسافربر نیز به کار میرود. 

 

لازم به تذکر است که در آسانسورهای باری خاص که برای ظرفیت های سنگین مورد استفاده قرار می گیرند، کف کابین به طور خاصی طراحی شده و مطابث دستورالعمل های مربوطه ساخته می شوند. 

 

 

4 - در کابین هایی که فاقد لرزه گیر هستند، کف کابین مستقیم به روی یوک کابین می نشیند و توسط جوشکاری یا پیچ و مهره (قبلا محل نصب با مته کاری سوراخ شده است) قطعات به یکدیگر محکم می شوند. 

 

5 - پس از قرار گرفتن کف کابین در محل خود روی ناودانی های یوک پایین، قبل از محکم کردن در محل خود آن را نسبت به چارچوب و آستانه درب طبقه تنظیم کنید. در صورتیکه کف کابین سنگین باشد نیاز به بالابر زنجیر دستی است تا آن را به طور دقیق به محل خود منتقل کند. 

 

6 - پیچ و مهره های کف کابین را در داخل سوراخ های پیش بینی شده قرار دهید و به صورت کامل نبندید (شل ببندید). از پیچ و مهره های شش گوش به همراه واشر استفاده کنید. 

 

7 - کف را با یوک پایین قاب کابین تراز کنید و با خط تراز آستانه درب ورودی طبقه گونیا کنید. 

 

8 - میل مهارها (بادبند) را روی ستون های عمودی قاب یوک در محل پیش بینی ان قرار داده و ببندید و سپس به کف کابین پیچ و مهره کنید. 

 

9 - برای جلوگیری از خروج میل مهارها از موقعیت خود به کف کابین نیرو و ضربه وارد نکنید. 

 

10 - در هنگامی که میخواخید کالین را توسط بالابر به بالا بکشید، کفشک آن را نصب کنید که در این وضعیت مطمئن باشید تا کف کابین تراز باشد. در صورتی که کف کابین تراز نگردد با اضافه کرده ، لاتون ( ورق) در نزدیکی محل نصب میل مهارها ، کف کابین را تراز کنید. 

 

11 - تراز قرار گرفتن کف کابین در جهت عمق آن ( از سمت عقب به جلو و یا بلعکس) مهم است اما از آن مهم تر تراز شدن کابین در جهت محور عرضی ( امتداد محوردو ریل ) آن است. 

 

12 - فاصله هوایی بین آستانه درب وردی کابین و طبقه را کنترل کنید. در درب های تمام اتوماتیک این فاصله هوایی بین 30 تا 35 میلی متر می باشد. در صورتیکه مقدار آن در تمام طبقات یکسان نباشد با شل کردن پیچ و مهره های کابین و جابجایی آن روی یوک و سپس مجددا محکم کردن پیچ و مهره ها مشکل را حل کنید. 

 

14 - برای حفاظت از پوشش نهایی کف کابین ( در صورتی که از کف پوش یا سنگ استفاده شود) عملیات اجرایی آن را تا لحظه آخر به تاخیر بیاندازید و یا به توسط کف پوش مقاوم دیگری آن را محافظت کنید. 

 

- نصب کف کابین ( به همراه لرزه گیر ) : 

1- در این نوع از کابین در نصب سکوی کف آن به یوک پایین ار لرزه گیرها استفاده می شود و عموما به همراه قاب مخصوص خود به کار می رود. 

معمولا با پیچ و مهره کردن لرزه گیرهای لاستیکی یا فنری به روی یکقاب ( قاب از نبشب فلزی است که سطح آن به سمت پایین قرار می گیرئ) برای مستهلک کردن تکان خای کابین استفاده می شود. 

 

 

در آسانسورهای پرسرعت (V>4m/s) بالانس استاکیکی کابین و ایجاد نرمی حرکت بخصوص به دلیل استفاده از کفشک های غلطکی و جلوگیری از تحت فشار قرار گرفتن آنها در هنگام حرکت کابین از اهمیت خاصی برخوردار است. 

برای این منظور از قطعات (وزنه) تعادل در قاب سکویی در کف کابین جاسازی می شوند و در داخل قاب مخصوص قرار می گیرند، استفاده میش ود. این وزنه ها از قطعاتی ساخته می شوند که به مقدار قرار می گیرند. 

وزن این قاب ها ( در کابین های با عمق زیاد) تا حد 150 کیلوگرم نیز می رسد. با توجه به ارتفاع قاب وزنه تعادل کابین در زیر سکوی کف ان و برخورد ان به با کف چاهک و قطعات موجود در آن، عموما قطعات کوچکتر برای این منظور به کار می رود و یا وزنه ها به صورت افقی در داخل قاب سکوی کابین جاسازی می شوند و در پشت کابین قرار دارد. 

 

پس از تکمیل کار قاب لرزه گیر، کف کابین رویاین لرزه گیرها قرار می گیرد/ 

 

2 - در این نوع از کابین تمام قطعات از جمله دیوارهای اتاق کابین و ورودی های آن از یوک توسط لرزه گیرها جدا شده و ایزوله می شوند. 

 

3 - کلیه مراحل اجرایی بعدی همانند بخش قبلی است. در مرحله نصب کف کابین و محکم کردن آن به یوک ابتدا تنظیم آن در محل نصب روی یوک صورت گیرد و سپس میله های بادبند و مهار کننده نصب می شوند. در این مرحله باید دقت شود که بادبندها یوک پایین را در محل نصب تحت فشار قرار نده و کج نکندد. 

 

4 - همانطوری که ذکر شد، قاب لرزه گیرها روی یوک پایین کابین قرار می گیرند و کف کابین روی این مجموعه مینشیند و سپس مجموعه قطعات کف سازی که شامل تخته های چوبی هستند روی صفحه کف سازی که از روق فلزی است قرار می گیرند. در صورت نیاز با لاتون برای تراز کردن بین قطعات لرزه گیرها و سکوی کف کابین مورد استفاده قرار می گیرند تا کف کابین تراز شود. 

 

 

5 - در صورت استفاده از کفشک های غلطکی، گونیای دقیق ستون های عمودی با یوک پایین و چرخ های کفشک با ریل ها اهمیت زیادی دارد و این موضوع در کاهش زمان تنظیم کفشک ها با ریل موثر است. 

 

6 - برای جلوگیری از ورود گرد و خاک و آشغال به فضای ما بین یوک پایین و کف کابین، این فاصله باید با نوار پوشیده و با تخته موقتا پر شود. چنین آشغالهایی ایجاد صدا کرده و باعث عدم کارایی در امر کاهش صدا خواهد شد. 

 

7 - فاصله هوایی بین آستانه درب طبقه و کابین همانند بخشقبلی کنترل شده و در صورت نیاز اصلاح شود. 

 

 

 

کفشک غلطکی : 

کفشک غلطکی تا حد زیادی نسبت به لغرزشی گرانتر است و لذا در آسانسورهای ارزان قیمت و در سرعت های پایین از آن استفاده نمی شود. این نوع کفشک معمولا روی آسانسور با سطح کیفی بالا بکار گرفته می شود. 

 

برای کاهش اصطکاک غلطک های این نوع کفشک نیازی به روغن کاری نیست و در نتیجه سطوح ریل ها روغن کاری نشده و داخل چاه تمیزتر خواهد بود. با استفاده از این کفشک اصطکاک حرکتی کاهش پیدا کرده و لذا باعث کاهش جریان مصرفی موتور نیز می شود. قابل ذکر اینکه از طرفی این فرآیند به منظور افزایش دقت در همسطح سازی کابین با طبقه بسیار مفید خواهد بود. 

 

 

همانگونه که قبلا نیز بیان شده است، به جز سیم بکسل بندی 1:1 که مستقیما سیم بکسل ها به یوک بالا متصل می شوند، سیم بکسل بندی 2:1 نیز اجرا می گردد که در این صورت فلکه هرزگرد به جای صفحه سوراخ دار به یوک بالای کابین و همچنین وزنه تعادل نصب می شود. عموما فلکه های هرزگرد در راستای ریل ها قرار می گیرند لیکن با توجه به موقعیت فلکه کششی موتور میتوانند به امتداد ریل ها جابجایی و یا انحراف داشته باشند. 

 

 

البته در کابین عمیق تر این فلکه هرزگرد می تواند به دو عدد افزایش باید که در این صورت کابین از تعادل بیشتری برخوردار خواهد بود. 

در کابین سنگین تر حتی این فلکه ها می توانند به زیر کابین ( به صورت مورب یا موازی) کنار یوک پایین منتقل می شوند و کابین از زیر تحت کشش به سمت بالا قرار می گیرد. 

در کابینیکه دارای دو درب مجاور است، یوک به صورت مورب بوده و ریل ها در گوشه های چاه قرار می گیرند. 

در بعضی از آسانسورها به جای استفاده از کابین با یوک مورب ،یوک آن می تواند به شکل لیفتراکی اجرا شود. 

 

 

کابین آسانسور در حمل بار نسبت به حمل مسافر با توجه به نوع تزئینات داخلی ان ممکن است متفاوت بوده و از نظر شکل ظاهری زمخت تر و پر سر و صداتر باشد. 

کابین های حمل بار انواع مختلف دارند و اغاب از نظر مهندسی و ساخت متفاوت و ویژه هستند و ئر انواع صنعتی یوک آنها ننمن است نیاز به تقویت کننده خاص داشته باشند و طراحی دقیق در آنها صورت گیرد. 

 

انواع دیگری از یوک و کابین نیز در آسانسورها به کار گرفته می شوند که به طور مثال می توان به آسانسور شیب دار  اشاره کرد. قاب یوک آن نیازمند به طراحی خرپا خاصی است که ممکن است با توجه به طرح کابین مورد نظر محاسبه شود. 

 

جزئیات مجموعه یوک کابین و تجهیزات ایمنی باید با توجه به نوع بکار رفته توسط تولیده کننده در اختیار اکیپ نصب در محل قرار گیرد. 

 

وزنه تعادل به دو دسته کلی تقسیم می گردد، یکی از این انواع دارای قابی است مشابه قاب یوک کابین و عمدتا از ناودانی ساخته می شود و وزنه های پر کننده در داخل آن قرار می گیرد. نوع دوم آن فاقد قاب اطراف وزنه های پر کننده است و این نوع مورد استفاده قرار نمی گیرد و استانداردهای ایمنی آسانسور به کارگیریاز آن را تایید نمی کنند. 

 

 

وزنه های پر کننده وزه تعادل عموما از نوع چدنیهستند که مجموع قاب، متعلقات و وزنه های پر کننده باید بین 40 تا 50 درصد مقدار وزن ظرفیت کابین به اضافه جرم آن باشد. 

 

 

در صورتی که زیر چاه آسانسور در دسترس ساکنین ساختمان باشد و مورد استفاده قرار گیرد و همچنین به طور کلی در آسانسورهای صنعتی، کشتی و خاص ، وزنه تعادل نیز همانند کابین باید مجهز به سیستم ترمز ایمنی باشد. 

وزنه تعادل نیز همانند کابین باید به کفشک های لغزشی یا غلطکی در چهار گوشه مجهز باشد. عموما نوع کفشک های وزنه و تعادل مشابه کابین انتخاب می شوند ، هر چند ممکن است  این موضوع در آسانسورها رعایت نگردد.

 

در وزنه تعادل نیز همانند کابین برای اتصال سیم بکسل ها به تیر افقی بالای آن از سر سیم بکسل های مشابه استفاده می شود. 

 

برای کنترل حرکت های جهشی وزنه تعادل و متعادل سازی نیروی کشش در سیم بکسل ها،سمت وزنه تعادل استفاده می شود. عموما برای وزنه تعادل در سرعت های پایین ضربه گیرهای فنری در کف چاهک مورد استفاده قرار می گیرد. در بعضی از طرح ها آن را به زیر یوک پایین قاب وزنه تعادلنیز می بندند. سیم بکسل یا زنجیر تعادل نیز به زیر قاب وزنه تعادل متصل می گردد. 

 

در هنگام استفاده از سیم بکسل جبران در آسانسورهای پر سرعت، پس از اتصال آن به قاب وزنه تعادل از فلکه هرزگرد که در کف چاهک برای هدایت سیم بکسل فوق در داخل چاهک تعبیه می شوند، عبور می کند. 

 

برای جلوگیری از تشکیل جریان های گردابی در لبه گوشه های پایین و بالای کابین و ممانعت از تداخل آنها در پش کابین بخصوص در سرعت های بالا از صفحات آرام کننده جریان های هوا که به شکل آیرودینامیکی هستند، استفاده می شود. 

 

این قطعات در آسانسورهای پر سرعت باعث کاهش اغتشاش هوا در پشت کابین در حال حرکت شده و از تولید صدا و نیز ارتعاشات افقی از آن جلوگیری کرده و به نرمی حرکت آسانسور کمک می کنند. 

تعدادی از شرکت های آسانسوری جهت کاهش اثرات اغتشاش هوا کابین آسانسور را به صورت دو جداره و دوکی شکل می سازند. 

 

نصب آستانه (سیل) درب طبقات :

در طی مراحل اجرایی نصب آستانه (سیل) فرض بر این است که عملیات اجرایی توسط سطح متحرک صورت می پذیرد و کلیه اندازه گیری ها دقیق است و می تواند در اجرا ممورد استفاده قرار گیرد. در صورتی که نصب آستانه درب های طبقات  با استفاده از داربست و تخته های زیرپا در طول چاه آسانسور  ادامه پیدا کند باید کلیه مراحل نصب توسط شابلون ساخته شده با توجه به ابعاد آسانسور پیگیری و اجرا شوند. 

 

- آستانه درب توسط بست و نگهدارنده های خاص خود که به شکل های مختلف توسط سازندگان درب ها طراحی و ساخته می شوند به نبشی فلزی که توسط جوشکاری یا انکربولت به سازه قبلا اتصال و محکم شده است، سوار و نصب می گردد. 

 

 

در این روش سوراخ های آستانه در امتداد سوراخ هایی که در نبشی پیش بینی شده است قرار گرفته و پیچ و مهره میشوند. لازم است در ابتدای کارز پیچ و مهره ها آزادنه و شل بسته شوند تا در صورت لزوم قابلیت تنظیم داشته باشند. در برخی از اوقات برای شاقول و تراز آستانه از ورق های تنظیم کننده (لاتون) استفاده می گردد. 

در  بعضی از درب های طبقه، آستانه روی کف طبقه قرار می گیرد که در این حالت دیگر نیاز به نبشی فلزی نخواهد بود و نگهدارنده استانه به سازه متصل می گردد.

 

از نکات مهم در نصب درب ها، رقوم کف تمام شده ظبقات است که ارائه این اندازه ها و فاصله کف تا کف طبقات از وظایف کارفرما است. 

از نکته های مهم در نصب درب ها ، هماهنگی با ریل هاست که بر این اساس نصب درب ها با اشکالات کمتری مواجه خواهد شد. 

لازم به تذکر است که پیچ های نگهدارنده سیل درب طبقات با ملات و مصالح ساختمانی درگیر نشده زیرا باعث خوردگی شده و ضمن اینکه در صورت نیاز به باز کردن انها ممکن است با مشکلاتی مواجه گردد. 

 

- قبل از اجرا و نصب آستانه، شابلون نصب باید ساخته شده و اماده باشد. سپس در محل خود در مقابل ریل ها قرار گرفته و با گذاشتن علامت روی لبه کف مرکز آستانه و مرکز بازشو درب و تخته افقی شابلون نشان گذاری می شود. با گذاشتن نشاه مرکز آستانه روی نبشی نگهدارنده علامت مرکز آستانه را مرکز بازشو درب مطابقت داده، و شپش آنها را به پیچ و مهره به یکدیگر ببندید. 

قابل توجه اینکه در درب های کنار بازشو (تلسکوپی) لازم است مقدار خارج از مرکزی دهانه ریل کابین با درب طبق محاسبه  و در اجرا و نصب درب رعایت گردد. 

 

لازم به توضیح است که : 

سوراخ های روی نبشی زیر آستانه و خود آستانه به صورت شکاف های باریکی هستند که اجازه می دهند آستانه به راحتی جلو و عقب حرکت کرده و قابلیت تنظیم داشته باشد. در این بخش از کارز کنترل طراز بودن سطح آستانه از دو طرف آن و فاصله آن از ریل های کابین باید صورت بگیرد. این کنترل ها برای کارکد مطلوب درب کابین با درب طبقه و هماهنگی آنها با یکدیگر از اهمیت زیادی برخوردار است. 

 

بعضی از نصابان جهت جلوگیری از حرکت آستانه درب طبقه به هنگام اجرای کارهای ساختمانی به کمک نگهدارنده های افقی که در محل ساخته می شوند انها را به ریل ها متصل می کنند. 

نصب درب تمام اتوماتیک : 

روش های کختلفی توسط نصابان آسانسور برای نصب درب ارائه شده است و عملیات اجرایی می تواند به روش های متفاوت دنبال شود. لیکن کالیه روش ها باید با این اصل برسند که محور آستانه (سیل) نصب شده در درب های تمام اتوماتیک (زیر قاب چارچوب درب در درب های لولایی) هم محور با امتداد ریل های کابین برابر با مقادر موجود در نقشه طراحی شده باشد و لذا این موضوع از اهمیت زیادی برخوردار است، بخصوص در آسانسورهایی که درب طبقه و کابین توسط یک نیروی محرکه مشترک باز و بسته می شوند. (درب تمام اتوماتیک).

 

در بعضی از روش های نصب درب طبقه از کابین آسانسور یا سطح متحرک (کابین مجازی) که هنگام اجرای کار فعال هستند، برای نصب و کنترل آن استفاده می گردد. 

روش یاد شده بیشتر در ساختمان های بلند مرتبه  و برج های مخابراتی مورد استفاده قرار می گیرد. در تعدادی از روش ها شابلون های خاص که فواصل سیل درب طبقه با ریل ها  ذر آن تنظیم می شود برای همراستا سیل درب با ریل مورد استقاده قرار می گیرد. 

 

همانطوریکه در شکل زیر نشان می دهد فاصله دو سیل درب طبقه و کابین مجازی با یک قطعه به صفحات 35 میلی متری به صورت سرتاسری کنترل می گردد. در این روش حتما ریل ها باید شاقول و همراستا اجرا شده باشند و از شلقول بودن آنها قبل از اجرا درب های طبقه مطمئن شویم . 

 

 

همانطوریکه اشاره شد، عموما برای نصب آستانه (سیل) درب های طبقات بعد از نصب ریل ها  و شاقول کردن آنها شابلون های خاصکه به موازات امتداد محور ریل ها نصب می شوند و مورد استفاده قرار می گیرند.  در بعضی از ساختمان ها ممکن است کارهای اجرایی ساختمان باعث گردند درب های طبقات زودتر از موعد نصب شوند که اجرای دقیق این کار مستلزم هماهنگی بیشتر نصابان با معمار ، کارفرما و پیمان کار ساختمانی است. 

 

در این صورت آستانه (سیل) درب اولین توقف و آخرین توقف  نصب شده و بقیه درب های طبقات را توسط شاقول نسبت به یکدیگر همراستا کرده و نصب می کنند. در این حالت حتی ممکن است ریل های کابین نیز دیرتر از آستانه ها (سیل) نصب گردند. 

 

در حالت عادی نصب در طبقه آسانسور از آستانه (سیل) آغاز می گردد.

معمولا ترتیب مراحل اجرایی کار به شرح زیر است : 

1. نصب آستانه (سیل) 

2. نصب نگهدارنده های عمودی (Trust) ، سردرب (Header) و قاب دور درب ( Buck) 

3. نصب درب یا درب های طبقه 

4. نصب قفل (اینترلاک) و نیروی محرکه 

5. نصب قفل فولادی محافظ زیر سیل درب طبقه (Facica) 

6. موقعیت آستانه (سیل) 

 

 

- روش تنظیم موقعیت دقیق سیل هر طبقه : 

1. سیل را موازی لبه جلوی صفحه متحرک قرار دهید. ( در صورتیکه صفحه متحرک در دسترس نباشد شابلون چوبی بکار ببرید)

 

- شابلون چوبی سیل دربب را می توان به روش زیر ساخت : 

ابتدا چوبی که صاف، تمیز و سبک است را فراهم می کنیم . البته به دلیل سبمی توصیه می شود از تخته چوبی برای ساخت شابلون استفاده کرد ولی امروزه حتی نبشی فلزی برای ساخت شابلون استفاده می شود. 

یک تکه از چوب تقریبا هم اندازه آستانه (سیل) درب که دارای یک لبه صاف باشد، ببرید. لبه آن باید بعدا با آستانه (سیل) درب کاملا در تماس قرا گیرد.  دو عدد تیر چوبی به طول 5 سانتی بیشتر از فاصله طولی مرکز ریل های کابین از لبه آستانه بسازید. 

شپس به اندازه عمق تیغه ریل ، عرض تخته چوبی را بریده و سطح لبه آن را به سطح ریل بچسبانید ، به طوریکه با سطح ریل زاویه 90 درجه بسازد. 

شپس دو تیر فوق را به موازات هم به فاصله دهانه ریل با کسر 1 سانتی متر از طول آنها توسط یک تخته به یکدیگر اتصال دهید. تخته ها را به یکدیگر اوسط میخ بند و بست محکم کنید. با توجه به علامت گذاری مرکز درب ورودی درب کابین به روی تخته افقی مجاور آستانه، باید با مرکز آستانه درب طبقه پس از نصب آن مطابقت نماید. 

 

در آسانوسرهای گروهی برای هر یک از آسانسورها شابلونی همانند روش شرح داده شده بسازید و برای جلوگیری خطا هر یک را شماره گذاری کنید. 

نصب  آستانه درب طبقه به صورت دقیق و صحیح توسط شابلون از اهمیت زیادی برخوردار است. 

ضروری است که کلیه روقوم سطح کف طبقات در دسترس باشند و آنها قبل از شروع به کار از ناظران یا سازندگان ساختمان اخذ شوند. در غیر این صورت نصب سیل و دوغاب ریزی و کف سازی اطران آن با مشکلاتی همراه خواهد بود و تغییرات جابجایی  گران و پر هزینه خواهد شد. 

 

 

روش نصب براکت ها : 

هر دو براکت کابین و وزنه تعادل شبیه هم نصب می شوند. پیش از انکه براکت ها شروع به نصب شوند، محل سیم های شاقول را باید مطابق با اندازه ها و ابعاد موجود در نقشه مجددا کنترل کنید. 

 

- مراحل اجرایی کار : 

1. اولین براکت ها در محل خود به طوری تنظیم کنید که سیم شاقول عبوری از مرکز هر یک از براکت ها ( محل علامت گذاری شده روی براکت ) با محور دهانه ریل ها تلاقی کند. فاصله افقی دو براکت از یکدیگر خواهد : DBG = 2H و H = ارتفاع ریل .

قابل توجه این که اولین براکت در دو ریل دو طرف در داخل چاهک عموما در 45 سانتی متری از سطح تراز کف چاه آسانسور ( حداقل 50 و حداکثر 70 سانتی متر ) نصب می شوند. 

 

2. قبل از اینکه براکت ها در محل خود محکم کنید ( پیچ و مهره یا جوشکاری ) از شاقول و گونیا بودن آن ها مطمئن شوید.  در صورت نیاز از لاتون استفاده کنید. 

 

3. بالاترین براکت را نیز همانند براکت پاینی ( ردیف های یک و دو ) نصب کنید. برای سهولت کار تعدادی از نصابان به صورت بالعکس از برکت های بالا توسط سیم شاقول کار را آغاز و سپس براکت های داخلی چاهک را با این سیم شاقول تنظیم و نصب می کنند. 

 

در صورتی که از کف متحرک ( کابین مجازی ) برای نصب براکت ها استفاده میکنید عمل دقیق تر این است که همزمان با نصب براکت ، ریل نیز تنظیم و نصب شود. فاصله آخرین براکت از انتهای چاه نباید بیش از 20 سانتی متر بیشتر شود. ضمنا هنگامی که وزنه تعادل روی ضربه گیر خود بنشیند کفشک های بالای کابین از آخرین براکت ها نگذرند. 

 

4. براکت های میانی را با سیم های شاقول تنظیم و گونیا کنید و در انتهای کار در صورت مطمئن شدن از شاقول بودن کلیه براکت ها به اسکلت فلزی جوشکاری و یا پیچ و مهره نموده و یا به دیوار بتنی چاه بولت کنید. طول درز جوش و تعداد پاس های جوشکاری متناسب با ضخامت و حنس براکت و ظرفیت آسانسور خواهد بود. 

پیشنهاد می شود کلیه انکربولت ها پس از نصب توسط ضربه چکش کنترل شده و در صورت شل بودن محکم شوند.  همه انکربولت ها در داخل خود ساچمه مخروطی شکل دارند که پس از نصب انها توسط سمبه مخصوص  و چکش محکم می شوند. 

 

 - آماده سازی ریل ها برای نصب 

با توجه به اهمیت اجرا صحیح ریل آسانسور و جلوگیری از مشکلات بعدی در کار انها که عموما شرایط نامساعد محل و نگهداری غیر اصولی انها که باعث تاب خوردن ریل ها می شود، باید نکاتی را مد نظر قرار داد.  در هنگام بلند کردن ریل ویا دسته ریل ها باید فاصله محل اتصال بالابر به دقت تعیین شود و یا ریل ها توسط کفی های مناسب جابجا شوند.

در دپو کردن ریل ها ، از قطعات الوار چوبی به عنوان پایه و زیر سری در فواصل مناسب استفاده می شود. 

 

الف) تمیز کاری و کنترل چشمی :

در صورتی که سطح ریل زنگ زده و یا کثیف باشد (خاکی یا چربی) باعث افت عملکرد ترمز پاراشوت می گردد. تمیزی سطح ریل ها باعث کارکرد بهینه ترمز اضطراری و کیفیت حرکت کابین خواهد شد. برای این کار ابتدا سطح ریل را با کاردک تمیز کرده و سپس با قلم مو به روی سطح ریل روغن سبکی مالیده می شود. مواد اضافی روی ان خیس خورده و حل می شود. سپس بعد از گذشت 10 دقیقه روغن یا مواد حلال با پارچه ای تمیز می شود. انتهای کار مجددا سطح ریل با پارچه ای آغشته به روغن چرب می شود.

 

1. سطح ماشین کار شده و صفحه پشت بند ریل را تمیز کنید. قبل از اجرا و بستن پشت بند ریل ها، انها را از نظر ضربه خوردگی کنترل کنید. 

 

2. فاق و زبانه هر یک شاخه های ریل را کنترل کنید. 

 

3. در صورت وجود هرگونه برآمدگی در فاق وزبانه که باعث جلوگیری از اتصال ریل ها به یکدیگر می شود این برآمدگی را با فرچه سیمی و یا سوهان کاری رفع کنید. 

 

4. انحنا و خم ریل ها را توسط نخی که کشیده شده است در طول هر یک از شاخه های ریل کنترل کنید. طول و عرض ریل را از نظر هرگونه صدمه دیدگی در هنگام حمل و نقل یا انبارداری بازدید و کنترل کنید. 

 

نصب براکت ها

1 - نصب براکت ها بر روی سازه آهنی :  

عموما برای نصب براکت بر روی تیر افقی آهن کشی که داخل چاه آسانسور صرفا برای آن در نظر گرفته می شود مستقیما از طریق جوشکاری به سازه فلزی یل پیچ و مهره کردن آن استفاده می گردد. 

به کار گیری از روش جوشکاری در اتصال براکت به تیرهای فلزی افقی یا دیگر سط.ح فلزی یک روش عملی و مناسب است. در جوشکاری همواره باید جوشکاران حرفه ای که در این کار مجوزهای معتبر دارند استفاده می شود و عملیات جوشکاری باید به صورت صحیح و دقیق صورت گیرد. 

 

لازم به تذکر است طبق استاندارد DIN8560 جوشکار باید دارای مجور جوشکاری اسکلت باشد. برای انجام عملیات جوشکاری اسکلت و سایر قطعات فلزی در کارگاه آسانسور، به کارگیری جوشکار لوله و مخازن تحت فشار مجاز نیست. 

در سازه های بزرگ قبل از اجرا اسکلت فلزی محل سوراخ در اسکلت تعبیه شده و براکت ها تنها با پیچ و مهره محکم می شوند. 

 

سوراخ کاری جان تیر فلزی توسط ابزار مخصوص و ریل کاری صورت می گیرد و استفاده از روش های  حرارتی به دلیل تخریب فلز در محل حرارت ئهی آن و ایجاد سوراخ که کاملا دایره نخواهد بود، ممنوع است. 

 

در صورت استفاده از تیرهای افقی در بین دو آسانسور مجاور در چاه مشترک برای نصب براکت مستقل هر یک از آنها یا نصب براکت مشترک ( شکل U ) باید از نظر سازه بررسی های لازم ر صورت گیرد تا در اثر  نیروی زیاد و بیش از اندازه در محل اتصال خم نگردد. 

 

در صورت جوشکاری این براکت ها در تیرهای افقی حتما دقت شود براکت روی سطح بالای تیر ( فلنچ ) بشیند و در هر صورت براکت در زیر تیر افقی محکم ( جوشکاری یا پیچ و مهره ) نشود. 

 

 

2 - نصب براکت بر روی سازه بتنی : 

نصب براکت ها بر روی سازه بتنی به روش های متفاوتی صورت می گیرد. اصولا نصب براکت ها به سازه های ساختمانی به خصوص دیوار بتنی باید تحت نظر مهندس ساختمان صورت بگیرد و هرگونه تغییر در محوه نصب و یا روش ان مورد تایید او قرار بگیرد. 

 

- یکی از روش ها برای نصب براکت بر روی دیوارهای بتنی چاه آسانسور  استفاده از انکربولت و مهار آنها با پیچ و مهره است. ابتدا سوراخ کاری دیوار بتنی و تخلیه پودر بتن از محل سوراخ کاری شده انجام می شود، سپس انکربولت بر روی آن کار گذاشته شده و پس از آن براکت در محل نصب می شود و به ساختمان متصل می گردد. البته انکربولت در آسانسور با بار متوسط و سنگین بدون ملاحظات خاص مورد استفاده قرار نمی گیرد.

 

در هنگام نصب براکت توسط انکربولت ممکن است در حین سوراخ کاری دیوار بتنی در محل نصب ، انکربولت به میلگردهای دیوار مسلح برخورد نماید. در این صورت براکت را میتوان حداکثر 10 سانتی متر به سمت بالا یا پایین در امتداد ریل و یا حداکثر 1 تا 2 سانتی متر به چپ یا راست جابجا کرد. 

 

- روش دیگر به کارگیری بولت و یا ملیه تمام رزوه شده در بتن است. در این روش از دو عدد صفحه در دو طرف دیوار استفاده می شود، صفحات به یکدیگر پیچ و مهره شده و مهار می گردند و سپس براکتبه این صفحات جوشکاری یا پیچ و مهره می شود. البته می توان از میله تمام رزوه شده نیز برای پایه های براکت استفاده کرد که در این صورت براکت نیازی به لاتون گیری نخواهد داشت. 

 

 

- از روش های دیگر پیش بینی دقیق صفحه فلزی در بتن در محل عبور ریل و محل نصب براکت قبل از بتن ریزی دیوار اطراف چاه آسانسور است. در این روش صفحه و میل مهار ان تابع ضخامت دیوار بتنی است که در بتن کار گذاشته می شود. طول میل مهار حداقل باید 10 سانتی متر باشد. در صورت امکان اجرای میل مهار با طول بیشتر حداقل از میل مهار 12/5 سانتی متر استفاده می شود. 

بر اساس مقررات حداقل یک براکت در طول هر شاه از ریل برای محکم شدن به ساختمان و یا آهنکشی آسانسور در نظر گرفه می شود.