پاوریونیت آسانسور هیدرولیک چیست؟
– واحد تامین فشار
به طور کلی شامل دو نوع می باشد : 
– موتور در بیرون از سطح روغن
– موتور در داخل سطح روغن
در هر دو حالت، اصول عملکرد مشابه یکدیگر میباشد.
____________________
اجزای اصلی پاوریونیت آسانسور هیدرولیک شامل این موارد میشود :
– تانک یا مخزن روغن 
– پمپ
– موتور پمپ
– شیرهای کنترل کننده جریان
نوع موتور خارج از محفظه روغن به دلیل نصب آسان، این اجزا روی یک شاسی نصب می‌شوند. نوع دوم که پمپ و موتور در داخل مخزن روغن قرار می‌گیرند متداول تر است.
کاربرد مناسب آسانسورهای هیدرولیکی :
• دفاتر اداری دو – سه یا چهار طبقه
• ساختمان های مسکونی دو، سه، چهار و پنج طبقه
• بیمارستان های کوچک، کلینیک هه تا سه طبقه
• کارخانه ها و مراکز صنعتی کوتاه که نیاز به انتقال بارهایی از ۴۵۰ کیلوگرم الی ۵۵ تن دارند
• ساختمان های دولتی تا ۴ طبقه و سطح مفید ۱۵ هزار متر مربع
• آسانسورهای مسافری – باری در فروشگاه
• آسانسورهای معلول بر که به عنوان مکمل پله برقی عمل می‌کنند.
• آسانسورهای شیک پانورامیک در لابی هتل ها و طبقات اولیه مراکز خرید و پاساژها
کاربرد نامناسب از آسانسورهای هیدرولیکی :
• اغلب فروشگاه های بزرگ
• بیمارستان های بیش از ۴ طبقه
• ساختمان هایی که بیش از ۱۴ متر مسیر حرکتی دارند.
• در محل هایی که ایجاد و کندن چاله در آنها همراه با خطرات فوق العاده است.
کیفیت حرکت در آسانسورهای هیدرولیک :
حرکت نرم و بدون شوک آسانسور هنگام استارت، افزایش و کاهش سرعت و. توقف و هم‌تراز طبقه شدن به طور دقیق عوامل اصلی کیفی این نوع آسانسور می‌باشند که همواره دغدغه ی طراحان بوده است.
هر چقدر سرعت ظرفیت آسانسور افزایش می یابد دست یافتن به موارد فوق مهم تر و پیچیده تر میشود.
برای دستیابی به این اهداف باید تغییرات شتاب نسبت به زمان از حد معین تجاوز نکرده، همواره کابین در حداکثر یا حداقل ظرفیت با کمترین خطا دقیقا سر طبقه توقف نماید.
برای دستیابی به یک منحنی حرکت نرم و بدون تکان در آسانسورهای هیدرولیک، ضروری است که جریان روغن، تحت کنترل و بتدریج وارد و از سیلندر خارج گردد و این امر به روش های مختلفی امکان پذیر باشد.
• روش های کنترل شوک در آسانسورهای هیدرولیکی :
– استفاده از شیرهای مختلف و متعدد الکتریکی و هیدرولیکی که هنگام افزایش سرعت و کاهش آن به ترتیب باز و بسته شده موجب می‌گردند روغن به یکباره به سیلندر وارد نشده، یا از آن تخلیه نشود و در نهایت شوک کمتری به مسافر وارد گردد.
– بکارگیری از انباره یا اکومولاتور هیدرولیکی هنگام استارت آسانسور بخشی از روغن را ره تانک برگردانده، طی یک زمان ثابتی تمام روغن را به داخل سیلندر هدایت شود. در هنگام توقف نیز روغن برگشتی از سیلندر به تدریج قطع می‌گردد.
– استفاده از درایو در سیستم کنترل آسانسور که دور موتور اصلی و در نتیجه ی پمپ هیدرولیکی را به تدریج افزایش یا کاهش می‌دهد و نهایتا جریان روغن به مرور افزایش یا کاهش یافته، حرکت آسانسور به طور محسوسی نرم و فاقد شوک و تکان های ناگهانی می‌گردد.
• فضای مورد نیاز برای آسانسورهای هیدرولیکی :
به طور معمول آسانسورهای خودروبر دارای ظرفیت ۳ تا ۴ تن هستند که تا ارتفاع ۸/۵ متر طول با یک جک تک مرحله ای و تا ارتفاع ۱۷ متر با جک دو مرحله ای (stage2) ساخته می‌شوند. ابعاد کابین در آسانسورهای خودروبر معمولا به عرض ۲/۵ تا ۳ متر و عمق ۵/۵ تا ۶ متر ساخته میشود.
