آسانبر کٌرد صنعت

سرویس و نگهداری و آسانسور

آسانبر کٌرد صنعت

سرویس و نگهداری و آسانسور

آسانبر کٌرد صنعت

شرکت، تحت مدیریت جناب آقای عبدی پور، در زمینه ارائه خدمات سرویس و نگهداری، بازرسی و مشاوره فعالیت می‌نماید.

محدوده فعالیت: تهران و حومه

جهت کسب اطلاعات بیشتر، با شماره‌های ذیل تماس حاصل فرمایید:

دفتر: 02144652654
همراه: 09120276237

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «قطعات مکانیکی آسانسور» ثبت شده است

درب طبقه :

امروزه درب ها نسبت به وضعیت ابتدایی و ناقص گذشته خود توسعه پیدا کرده و پیشرفت نموده اند. در گذشته درب چاه آسانسور فاقد هرگونه محافظ بود. این موضوع باعث بروز حوادث جانی برای مسافرین می گردید. امروزه مطابق با استانداردهای ملی ایمنی کلیه آسانسورها ملزم به کارگیری درب ورودی به چاه در طبقه در همه توقف ها هستند به طوری که ابعاد آن باید کاملا عرض وارتفاع ورودی کابین را پوشش دهد. 

 

بر اساس استاندارد، عملکرد درب آسانسور و تجهیزاتی که بر روی آن نصب می گردند از اهمیت بسزایی برخوردار است که ضمن رعایت اصول ایمنی باید کارایی خوبی نیز داشته باشند. 

 

لته های درب طبقات عموما از ورق فولادی است . روی درب میتواند از بازشوی شیشه ای جهت روئت کابین توسط مسافر بکار گرفته شود یا حتی می تواند کاملا شیشه ای باشد که باید حتما با مشخصات فنی موجود در استداندارد مطابقت داشته باشد. بیشترین نوع درب مورد استفاده از آسانسورهای مسافربر از نوع کشویی افقی و لولایی است. درب لولایی نیز توسط نیروی دست باز شده ولیکن با نیروی فنر که در ان تعبیه شده است بسته می شود. 

 

برای جلوگیری از ضربه شدید لنگه درب به چارجوب آن از دیکتاتور استفاده می گرددو در فضایی که امکان نصب دیکتاتور و تعویض آن نباشد می توان از آرام بند درب استفاده کرد. 

 

درب های کشویی با درب کابین هماهنگی کامل را دارند و به صورت کاملا خودکار با نیروی محرکه سردرب کابین کار می کنند.

درب لولایی در مواردی و با شرایطی خاص در اماکن خصوصی نیز استفاده می گردد. البته در بعضی از ساختمان های عمومی نیز در عمل این نوع درب مورد استفاده قرار می گیرد که از نظر ایمنی کاربران بهره برداری از آن مناسب نیست. 

 

امروزه در ایران ترکیب درب کشویی (درب کابین) و لولایی (درب طبقه) در آسانسور ساختمان های مسکونی بیشترین استفاده را دارد ( اصطلاحا آسانسور با درب نیمه اتوماتیک) لیکن از عملکرد مطلوبی برخوردار نیست. 

 

درب از وسط بازشو (سانترال) به دلیل سرعت زیاد در باز و بسته شدن و تخلیه مسافران به طبقات و بلعکس سوار شدن آنان در کابین و نیز طرح نما و ظاهر زیبای آن بیشترین طرفدار را در بین معمارانو طراحان آسانسور دارد. 

 

 

 

نوع حرکت لته های درب کشوی آسانسورهای مسافربر افقی است. از بعضی از موارد جمله در آسانسورهای باری به علت نیاز به سطح بازشو مفید درب های گیوتنی (حرکل لته ها عمودی است) بیشترین کاربرد را دارند. 

 

نحوه کار قفل درب لولایی  به گونه ای است که در چارچوب درب جاسازی می شود . به هنگام هم سطح شدن کف کابین با طبقه، با نیروی کمان درب بازکن ، زبانه ی قفل از لته درب خارج شده و مسافر می تواند از داخل یا بیرون توسط نیروی دست آن را باز کند. 

 

نحوه کار درب تمام اتوماتیک آسانسور طوری است که به هنگام  رسیدن کابین به سطح تراز درب طبقه، مکانیزم قفل توسط اهرمی (کلاچ یا کمان در بازکن مکانیکی) که سر درب کابین تعبیه شده است درگیر شده و همزمان با برق دار شدن نیروی محرکه سر درب کابین، درب کابین شروع به حرکت کرده و درب طبقه را که به ان چفت شده است نیز همزمان به همراه خود حرکت داده و درب ها شروع به باز شدن می کنند. 

 

بیشترین نوع درب تمام اتوماتیک که در آسانسورها بکار گرفته می شوند، عبارتند:  از درب از وسط بازشو دو لته  و درب کنار بازشو دولته . 

 

 

براکت ها : 

براکت ها به عنوان مهارکننده ریل های آسانسور و ارتباط آنها به سازه یا آهنکشی داخل چاه عمل میکنند. از طرفی میتوان آن ها را به عنوان تصححیح کننده ناشاقولی احتمالی چاه قلمداد کرد. 

حرکت نرم و بدون تکان و ارتعاش آسانسور تنها تابع نصب صحیح ریل هاست و از طرفی نصب آنها نیز بستگی زیاد به اجرای صحیح براکت ها دارد. 

شرکت های نصاب از انواع براکت ها استفاده می کنند و تعدادی از آنها نیز براکت های خاص خود را بکار می برند. 

همانطور که ریل ها باید مقاومت کافی داشته باشند، براکت های محکمی نیز برای ریل ها باید پیش بینی کند. طی عملیات اجرایی براکت ریل ها توسط پیمانکار آسانسور به سازه ساختمان متصل می شوند. محل های اتصال که ممکن است تیرفلزی ، دیوار اجری و یا بتنی باشند توسط پیمانکار ساختمانی بنا می شوند. در صورتی که دیوار یا سازه محل نصب براکت ها مشخص نباشند نصاب باید با هماهنگی مسئوا ساختمان ساختمانی موضوع را پیگیری کند. به طور کلی نصاب آسانسور مسئولیتی در قبال اجرا آهنکشی یا پیش بینی زیر ساخت محل نصب براکت ها به سازه ساختمان ندارد. 

 

در صورتی که نیاز به اجرا آهنکشی باشد باید حتما با هماهنگی افراد با صلاحیت صورت پذیرد. عموما نصاب باید ابعاد، نو و فاصله بین تیرها و یا سازه هایی که براکت ها به آن ها نصب می گردندرا قبل از نصب با نقشه نهایی که به تصویب رسیده اند کنترل کند. راحت ترین شرایط نصب و از طرفی بیشترین کنترل اجرایی هنگامی است که براکت ها به اسکله فلزی ساختمان یا آهنکشی متصل باشند. 

 

به هر حال آسانسورها در انواع ساختمان ها با سازه های مختلف نصب می گردند. با این حال از جمله موضوعاتی که در این ارتباط از اهمیت زیادب برخوردار است سازگاری نوع براکت به کار رفته با سازه ساختمان است. 

 

با توحه به این موضوع که براکت ها پس از نصب، تعیین کننده محل ریل ها در چاه آسانسور خواهند بود لذا باید آنها در محل دقیق خود نصب شوند. همانگونه که قبلا نیز اشاره گردید محل دقیق براکت ها در نقشه های ریل گذاری که توسط شرکت ها آسانسور به تصویب رسیده مشخص می گردد. لازم به تذکر است حداکثر فاصله دو براکت 4/5 متر می باشدو حداقل یک براکت برای هر یک از شاخه ریل ها باید پیش بینی شود. همچنین آنها باید در یک فاصله مناسبی از آستانه درب طبقه قرار گیرند و از طرفی باید به طور  دقیق نسبت به یکدیگر در طول جاه شاقول و گونیا باشند. 

 

چهت ساده کردن نصب ریل امکان بکارگیری وسیع از انواع ابعاد ریل های مختلف در چاه آسانسورها، شرکت های مختلف چندین نوع براکت قابل تنظیم برای ریل کابین ارائه داده اند. روش نصب براکت ها و رعایت فاصله آنها از دیوار چاه آسانسور یا اسکلت فلزی آن گوناگون است.

 

براکت های وزنه های تعادل به دلیل ثابت بودن در محل نصب خود نیاز به تنظیم نیستند. لذا در کار اجرایی باید خیلی دقیق بود. ریل های وزنه تعادل در صورت نیاز به جابجایی توسط ورق های پر کننده ( لاتون ) تنظیم میشوند. 

در نصب ریل ها اغلب از براکت های نبشب مانند ورق فلزی نورد شده دارای سوراخ های کشویی ارویب استفاده می گردد. 

 

 

 

همانطوریکه پیش از این مطرح گردید محل براکت های کابین و وزنه تعادل از طریق نقشه ها مشخص می شود. در نقشه ها نوع براکت و فاصله براکت از براکت بعدی و مقدار فاصله ی آنها از دیوار پشتی چاه نشان داده می شود. 

فاصله ی براکت ها در چاه آسانسور یکی از اندازه هایی است که از نقشه می توان برداشت کرد. به عنوان یک قاعده کلی فاصله براکت ها از یکدیگر  حداقل 1/50 و حداکثر 2/5 متر در نظر گرفته میشود  که بسته به ظرفیت و اندازه ی ریل های آسانسور متغیر خواهد بود. 

 

در صورتیکه حین اجرا براکتی در محل اتصال دو ریل قرار گیرد، بهتر است براکت به زیر محل اتصال منتقل شود که در این وضعیت هیچ گونه تداخلی با محل اتصال پشت بند  ریل پیش نخواهد آمد. اصولا نقشه ریل گذاری ( در صورت وجود ) به شما می گوید در کجا می توانید از ریل 5 متری استفاده کنید و یک یا دو عدد از ریل ها باید با طول کوتاه استفاده شوند.