کف سازی اتاق کابین آسانسور : 

1- یکی از عواملی که تزئینات ظاهری داخل کابین را تحت تاثیر قرار می دهد، نوع مصالح به کار رفته و رنگ آمیزی  کف آن است. در کف کابین از مصالح متنوعی استفاده می شود، از مصالح ارزان قیمتی چون کف پوش لاستیکی گرفته تا سنگ های مصنوعی با طرح متنوع گران تر که بستگی به سلیقه کارفرما یا معمار پروژه دارد. 

کف پوش لاستیکی و یا وینیلی عموما روی کف چوبی که قبلا با سمباده کشی صاف شده است، نصب می شود. زیر سازی کف چوبی باید کاملا تراز شده و کلیه روزنه های موجود در سطح آن با مواد پرکننده مانند چسب پر شود. نقاط اتصال (درز بین کف پوش ها) آنها نباید همپوشانی داشته باشند، احتمالادر صورت وجود حباب زیر کفپوش یا باد کردن آن از اتو غلطکی برای رفع آن استفاده می شود. 

 

در صورتی که بر اساس طرح شرکت سازنده لازم باشد با چیدمان کفپوش متنوع، نقشه ای در کف اتاق کابین ایجاد گردد بایدقبلا انواع کفپوش ها را از لحاظ رنگ و ابعاد مطالعه و بررسی نموده و آنها را در محل نصب روی کف اتاق مطابق نقشه طرح ریزی و نصب کرد. 

در صورت استفاده از نوارهای مرزی (برنز یا استیل) در محل اتصال کفپوش ها پس از اینکه طرح چیدمان مشخص شد و کفپوش ها اجرا گردیدند نوارهای فوق اجرا و و در محل محکم می شوند. 

 

یکی از امتیازات استفاده از این نوارها پوشاندن لبه های زشت محل اتصال کفپوش هاست. 

 

2 - روش استفاده از کاشی سرامیک در کف کابین همانند بکارگیری کفپوش لاستیکی است. برای محکم کردن کاشی سرامیک روی زیرسازی چوبی در کف کابین از چسب های مخصوص یا لایه سیمان نازکی استفاده می شود. دقت شود تا زیر سازی کف اتاق کابین کاملا تراز و محکم باشد. 

 

3 - امروزه استفاده از موازد مصنوعی مثل کف پوش وینیلی ضد خش با کیفیت عالی و بادوام زیاد در طیف وسیعی که امکانانتخاب متنوعی را به وجود آورد در کف اتاق های کابین آسانوسورهای حمل مسافر بسیار معمول شدهاست. 

 

برای نصب این کفپوش ها باید از دستورات تولید کننده در زیر سازی آن پیروی شود. برای تمیز کردن آنها از پاک کننده های خنثی که تاثیری بر آنها نگذارد بکار گرفته می شود. 

 

4 - در کف سازی اتاق کابین میتوان از نوعی سنگ طبیعی یا مصنوعی استفاده کرد. در کابین های کوچیک تر از سنگ یکپارچه بکار گرفته می شود. در کابین های بزرگ به دلیل عدم امکان استفاده از سنگ های یکپارچه بزرگ، سعی سازندگان بر این است که قطعات سنگ های کنار هم به اندازه ای باشند که کف کابین درز کمتری به خود ببیند. در فضاهای بهداشتی و بیمارستانی عموما از سنگ یکپارچه استفاده می شود که برای این منظور می توان از سنگ های مصنوعی استفاده کرد. 

 

اصولا در بیمارستان ها به دلیل مننترل موارد بهداشتی در هنگام نظافت کابین، سنگ مورد استفاده ترجیحا از رنگ یکدست سفید (روشن) میباشد. در صورت استفاده از سنگ در کابین ، دقت شود زیر سازی آن کاملا تراز و مکم باشد. 

 

5 - پس از تکمیل اتاق کابین و نصب دیوارهای آن، صفحه نگهدارنده مکانیزم سر درب کابین  در بالای ورودی روی دیوارهای جلویی (جلوبندی) از دو طرف نصب می شود. 

پس از کنترل مجدد فواصل دیوارهای جلوی کابین نسبت به مرکز درب ورودی آن و شاقول بودن آن نسبت به کف، صفحه نگهدارنده فوق الذکر را به روی آنها پیچ و مهره کنید. لازم است به این نکته اشاره کرد در صورت نیاز، به هنگام نگهدارنده مکانیزم سر درب، پیچ و مهره های لرزه گیر ستون ها بین کابین ستون ها را شل کرده و مجددا پس از نصب نگهدارنده آنها را محکم کنید. 

 

6 - آستانه درب ورودی کابین به لبه خارجی کابین متصل می شود. 

آستانه درب ورودی به روی جلوبندی و پایه آستانه با پیچ و مهره های خاص خود متصل شده و در محل خود محکم می شود. جلوبندی توسط یک پایه ی نگهدارنده آن به زیر کفی کابین متصل شده و ساپورت می شود. 

جلوبندی آستانه درب ورودیباید کاملا به موازات محور ریل ها نصب شود و ارتفاع به گونه ای باشد که سطح روی استانه آن با سطح روی کف کابین همتراز باشد. در صورت نیاز از لاتون استفاده شود. 

 

7 - طبق استاندارد جهت حفاظت افراد کابین به هنگام خروج و تخلیه از آن، به هنگامی که کابین در بین طبقات قرار گیرد و امکان جابجایی و همطراز شدن آن با کف طبقه نباشد، صفحه ای با ارتفاع 75 سانتی متر زیر کابین پیش بینی شده است و در این وضعیت حداکثر لبه ان از کف 20 سانتی متر خواهد بود مانع از سقوط فرد به داخل چاه خواهد شد. 

 

 

 

8 - هنگام تکمیل کار نصب تجهیزات کابین و درب آن و همچنین میل های مهارکننده (بادبندها) و قرقره ضد پیچش در کف چاهک، باید یک بازرسی نهایی به عمل آورید تا مطمئن شوید که تمام پیچ و مهره ها و پین ها در محل خود نصب و محکم شده اند. 

 

نصب اتاق کابین مسافربری

نصب (سوار کردن9 اتاق کابین - (مسافربری) : 

1- اتاق کابین آسانسور به جز نقش کاربردی و عملیاتی نقش تزئینی نیز دارد. میزان اهمیتی که هر یک از این دو عاملداده می شود بستگی به نوع خدماتی دارد که آسانسور ارائه می دهد. همچنین ایجاد شرایط ایمن و دیگر عوامل خاص در یک آسانسور تاثیر زیادی روی طراحی کابین دارد. 

البته تزئین داخلی کابین تا حد زیادی تحت تاثیر سلیقه فردی خریدار و معمار پروژه قرار دارد. 

 

 

2 - در آسانسورهای حمل مسافر، درو اتاق کابین در حقیقت بخشی از ساختمان محسوب می شود و باید با طرح تزئینی داخل بنا نیز هماهنگ باشد. 

اتاق کابین بخشی از مبلمان ساختمان محسوب می گردد و باید همانند اثاثیه با آن برخورد شود. تزئینات سطح داخلی دیوار کابین می تواند از نوع استیل با طرح های گوناگونی یاشد. ضمنا می تواند از مصالح دیگری از جمله ورق های چوبی، فرمیکا، پلاستیک و یا ترکیبی از آنها باشد. 

 

 

 

3 - در سال های اخیر بسیاری از مصالح تزئینی با موارد جدید نیز تولید شده اند. تولید مواد به روش های صنعتی به طور وسیعی تزئینات داخل اتاق کابین آسانسور را تحت تاثیر خود قرار است. ما شاهد ورود آلومینیوم آنادیز شده، پلاستیک و شیشه های لمینیت، الیاف و صفحات مصنوعی پلاستیکی با طرح نو و متنوع به بازار هستیم. 

این سطوح مستقیما در دیوار کابین به کار گرفته می شوند و یا به عنوان تزئینات مجزا روی صفحات تمام شده سطوح کابین نصب می شوند که میتوان آن ها را با طراحی معماری و تزئینات داخل ساختمان هماهنگ کرد. 

معماران ساختمان به طور مداوم روش ها و طراحی های جدیدی را دنبال می کنند لذا طرح داخلی اتاق کابین همواره نیز در حال تغییر بوده و تحت تاثیر طراحی معماری ساختمان است. 

 

 

4 - دیوارهای داخلی اتاق کابین تا زمانی که کلیه کارهای سخت و سفت کاری ساختمان به اتمام نرسیده است، باید نصب شوند. در صورتی که لازم باشد اتاق کابین زودتر از زمان شروع به بهره برداری سخامتنا مورد استفاده قرار گیرد باید بخش داخلی آن با استفاده از صفحات و یا پوشش های مناسبی روکش شده و محافظت گردد. 

 

5 - تعدادی از شرکت ها در داخل کابین آویزهای چوبی یا قیدهای فلزی راروی وزقه بدنه های فلزی (پنل ها) دیوار اتاق کابین که قبلا به کف سوار شده اند، پیج میکنند و سپس قطعات نهایی کابین که دارای قید کشویی است به روی آنها سوار می شوند و روی دیوار کابین را می پوشانند. 

 

در طرح های دیگر از سازندگان، دیوارهای اتاق کابین که قبلا با قطعاتی از ورق تزئینی روکش شده است ( به توسط چسب یا پیچ و مهره ) به صورت کامل به روی کف کابین در محل پیش بینی شده سوار می شود و سپس سقف بالای کامل کابین به دیوارها پیچ و مهره شده و محکم می گردد. 

اصولا همانند کف ، قبل از پوشش نهایی روی دیاور کابین با ورق های تزئینی، از تخته های چوبی (امروزه بیشتر از MDF مورد استفاده قرار می گیرد) ، برای زیر سازی استفاده می شود. 

 

6 - اولین قطعه ای مه هنگام ساخت و سر هم بندی مجموعه قطعات از اتاق کابین به روی یوک آن به داخل چاه منتقل می شود سقف کابین است. ضمنا آخرین قطعه است که با نصب آن اتاق کابین تکمیل می شود. 

صقف کابین سنگین ترین بخش آن است و احتمال تاب برداشتن در هنگام جابجایی آن زیاد می باشد. بنابراین حمل، جابیجایی و قرار گرفتن ان در زیر تیر افقی یوک بالایی کابین توسط بالابر صورت گرفته و تا هنگام نصب آن به روی دیوارهای اتاق کابین در آنجا معلق می ماند. 

 

7 - تعدادی از سازندگان برای سهولت در حمل و نقل جابجایی سقف کابین حلقه های آویز در چهار گوشه آن تعبیه می کنند. این حلقه ها گاهی از قطعات تخت اهنی تشکیل شده است که به لبه های سقف جوش شده یا پیچ گردیده اند. سیم بکسل یا تسمه های بالابر برای بالا کشیدن و نگهداری آن به این حلقه ها توسط قلاب بسته شده و محکم می شوند. 

 

8 - بالابر در ارتفاع مناسبی از یوک کابین قرار می گیرد تا امکان جابجایی سقف به راحتی میسر شود. در ساختمان های بلند به الوار یا هر تیر محکم دیگری که به موازات یوک بالای کابین قرار دارد یا به قلاب زیر سقف موتورخانه آویخته می شود. به این نکته توجه شود که باید بالابر به یوک کابین نزدیک باشد ( در ساختمان های بلند مرتبه ) و در مرکز آن قرا گیرد. 

وضعیت نگهداری سقف کابین توسط سیم بکسل ها یا تسمه بالابر در  زیر یوک بالایی بگونه ای باشد که مانع از کار اجرایی نشود. 

 

9 - هنگام بالا کشیدن سقف ابتدا آن را در حد چند سانتیمتر بالا ببرید تا نسبت به تراز کشیدن و افقی بودن آن مطمئن شوید. در صورتی که سقف افقی بالا نرود طول سیم بکسل و یا تسمه های بالابر را تنظیم کنید تا به صورت افقی و تراز بالا کشیده شود. 

 

10 - سقف را تا حد ممکن بالا ببرید. این کار را به آرامی انجام دهید تا سقف تاب برندارد و سیم بکسل های بالابر از محل حلقه ها خارج نگردد. 

 

11 - عموما تفاوت در روش ترتیب نصب هر یک از دیوارهای کابین (پنل ها) هر یک از شرکت ها بر اساس محدودیت و فضای کم بین دیوار چاه آسانسور، کابین، تعداد، عرض و نحوه اتصال هر یک از پنل های به کار رفته است. لازم به تذکر است به دلیل محدودیت محل نصب باید به مسائل ایمنی دقت بیشتری شود. 

 

عموما کار نصب پنل ها از سمتی آغاز می گردد که عرض قطعات آن ها باریک تر هستند. 

نصب کف کابین (بدون لرزه گیر) : 

1 - در این نوع از کابین کف به صورت یکپارچه در کارخانه ساخته شده و سپس به داخل چاه منتقل می شود و مستقیما به روی یوک پایین (بدون استفاده از لرزه گیر) قرار می گیرد و پیچ و مهره می شود. این روش عمدتا در آسانسورهای باربر کاربرد دارد. 

 

2 - کف کابین دارای بخش های مختلفی است، ورق آهنی ضخیم (حداقل بهضخامت 2/5 میلی متر) که روی یوک کابین قرار می گیرد و کاملا مهار می شود و یک لایه چوب از جنس نئوپان (MDF) برای زیرسازی و صداگیری بر روی آن به ضخامت حداقل 3 سانتی متر مورد استفاده قرار می گیرد. 

در کابین بابر، کف آن در نهایت از کف پوش فلزی آج دار پوشیده می شود. 

 

3 - در آسانسور باربر بزرگ و سنگین، در کف کابین همانطوری که ذکر شد از صفحه فولادی (عوما آجدار) استفاده می شود. کف آن به طور مستقیم به زیرسازی جوشکاری می شود. این روش توسط یعضی از سازندگان حتی برای کابین آسانسور مسافربر نیز به کار میرود. 

 

لازم به تذکر است که در آسانسورهای باری خاص که برای ظرفیت های سنگین مورد استفاده قرار می گیرند، کف کابین به طور خاصی طراحی شده و مطابث دستورالعمل های مربوطه ساخته می شوند. 

 

 

4 - در کابین هایی که فاقد لرزه گیر هستند، کف کابین مستقیم به روی یوک کابین می نشیند و توسط جوشکاری یا پیچ و مهره (قبلا محل نصب با مته کاری سوراخ شده است) قطعات به یکدیگر محکم می شوند. 

 

5 - پس از قرار گرفتن کف کابین در محل خود روی ناودانی های یوک پایین، قبل از محکم کردن در محل خود آن را نسبت به چارچوب و آستانه درب طبقه تنظیم کنید. در صورتیکه کف کابین سنگین باشد نیاز به بالابر زنجیر دستی است تا آن را به طور دقیق به محل خود منتقل کند. 

 

6 - پیچ و مهره های کف کابین را در داخل سوراخ های پیش بینی شده قرار دهید و به صورت کامل نبندید (شل ببندید). از پیچ و مهره های شش گوش به همراه واشر استفاده کنید. 

 

7 - کف را با یوک پایین قاب کابین تراز کنید و با خط تراز آستانه درب ورودی طبقه گونیا کنید. 

 

8 - میل مهارها (بادبند) را روی ستون های عمودی قاب یوک در محل پیش بینی ان قرار داده و ببندید و سپس به کف کابین پیچ و مهره کنید. 

 

9 - برای جلوگیری از خروج میل مهارها از موقعیت خود به کف کابین نیرو و ضربه وارد نکنید. 

 

10 - در هنگامی که میخواخید کالین را توسط بالابر به بالا بکشید، کفشک آن را نصب کنید که در این وضعیت مطمئن باشید تا کف کابین تراز باشد. در صورتی که کف کابین تراز نگردد با اضافه کرده ، لاتون ( ورق) در نزدیکی محل نصب میل مهارها ، کف کابین را تراز کنید. 

 

11 - تراز قرار گرفتن کف کابین در جهت عمق آن ( از سمت عقب به جلو و یا بلعکس) مهم است اما از آن مهم تر تراز شدن کابین در جهت محور عرضی ( امتداد محوردو ریل ) آن است. 

 

12 - فاصله هوایی بین آستانه درب وردی کابین و طبقه را کنترل کنید. در درب های تمام اتوماتیک این فاصله هوایی بین 30 تا 35 میلی متر می باشد. در صورتیکه مقدار آن در تمام طبقات یکسان نباشد با شل کردن پیچ و مهره های کابین و جابجایی آن روی یوک و سپس مجددا محکم کردن پیچ و مهره ها مشکل را حل کنید. 

 

14 - برای حفاظت از پوشش نهایی کف کابین ( در صورتی که از کف پوش یا سنگ استفاده شود) عملیات اجرایی آن را تا لحظه آخر به تاخیر بیاندازید و یا به توسط کف پوش مقاوم دیگری آن را محافظت کنید. 

 

- نصب کف کابین ( به همراه لرزه گیر ) : 

1- در این نوع از کابین در نصب سکوی کف آن به یوک پایین ار لرزه گیرها استفاده می شود و عموما به همراه قاب مخصوص خود به کار می رود. 

معمولا با پیچ و مهره کردن لرزه گیرهای لاستیکی یا فنری به روی یکقاب ( قاب از نبشب فلزی است که سطح آن به سمت پایین قرار می گیرئ) برای مستهلک کردن تکان خای کابین استفاده می شود. 

 

 

در آسانسورهای پرسرعت (V>4m/s) بالانس استاکیکی کابین و ایجاد نرمی حرکت بخصوص به دلیل استفاده از کفشک های غلطکی و جلوگیری از تحت فشار قرار گرفتن آنها در هنگام حرکت کابین از اهمیت خاصی برخوردار است. 

برای این منظور از قطعات (وزنه) تعادل در قاب سکویی در کف کابین جاسازی می شوند و در داخل قاب مخصوص قرار می گیرند، استفاده میش ود. این وزنه ها از قطعاتی ساخته می شوند که به مقدار قرار می گیرند. 

وزن این قاب ها ( در کابین های با عمق زیاد) تا حد 150 کیلوگرم نیز می رسد. با توجه به ارتفاع قاب وزنه تعادل کابین در زیر سکوی کف ان و برخورد ان به با کف چاهک و قطعات موجود در آن، عموما قطعات کوچکتر برای این منظور به کار می رود و یا وزنه ها به صورت افقی در داخل قاب سکوی کابین جاسازی می شوند و در پشت کابین قرار دارد. 

 

پس از تکمیل کار قاب لرزه گیر، کف کابین رویاین لرزه گیرها قرار می گیرد/ 

 

2 - در این نوع از کابین تمام قطعات از جمله دیوارهای اتاق کابین و ورودی های آن از یوک توسط لرزه گیرها جدا شده و ایزوله می شوند. 

 

3 - کلیه مراحل اجرایی بعدی همانند بخش قبلی است. در مرحله نصب کف کابین و محکم کردن آن به یوک ابتدا تنظیم آن در محل نصب روی یوک صورت گیرد و سپس میله های بادبند و مهار کننده نصب می شوند. در این مرحله باید دقت شود که بادبندها یوک پایین را در محل نصب تحت فشار قرار نده و کج نکندد. 

 

4 - همانطوری که ذکر شد، قاب لرزه گیرها روی یوک پایین کابین قرار می گیرند و کف کابین روی این مجموعه مینشیند و سپس مجموعه قطعات کف سازی که شامل تخته های چوبی هستند روی صفحه کف سازی که از روق فلزی است قرار می گیرند. در صورت نیاز با لاتون برای تراز کردن بین قطعات لرزه گیرها و سکوی کف کابین مورد استفاده قرار می گیرند تا کف کابین تراز شود. 

 

 

5 - در صورت استفاده از کفشک های غلطکی، گونیای دقیق ستون های عمودی با یوک پایین و چرخ های کفشک با ریل ها اهمیت زیادی دارد و این موضوع در کاهش زمان تنظیم کفشک ها با ریل موثر است. 

 

6 - برای جلوگیری از ورود گرد و خاک و آشغال به فضای ما بین یوک پایین و کف کابین، این فاصله باید با نوار پوشیده و با تخته موقتا پر شود. چنین آشغالهایی ایجاد صدا کرده و باعث عدم کارایی در امر کاهش صدا خواهد شد. 

 

7 - فاصله هوایی بین آستانه درب طبقه و کابین همانند بخشقبلی کنترل شده و در صورت نیاز اصلاح شود. 

 

 

 

نصب قاب یوک کابین آسانسور 2

نصب قاب یوک کابین آسانسور : 

هنگام نصب یوک بالا از موازی بودن ان با یوک پایین مطمئن شوید. تنظیم های ضروری مورد نیاز را برای ایجاد شرایط شاقولی و تراز یوک بالا انجام دهید. لازم به یادآوری است که به هنگام نصب یوک بالا از اعمال فشار به آن خودداری کنید. 

 

 

10 - به هنگام استفاده از پیچ و مهره استفاده از واشر برای کاهش تنش به پیچ ضروری است. تمام پیچ ها را در ایم مرحله محکم کنید. 

 

11 - ئر این مرحله در صورتی که قبلا کفشک های کابین را باز کرده باشید مجددا آن هارا در محل خود در روی یوک پایین نصب کنید. 

 

در صورتی که ستون های نگهدارنده یوک پایین در کف چاه مانع از کار شما شوند در این صورت پس از سیم بکسل ریزی و اتصال آنها به روی کابین قبل از  برداشتن ستون های نگهدارنده، کفشک ها در محل خود ببندید. 

 

12 - در کابین آسانسوری که سرعت آن به بیش از 4 متر بر ثانیه افزایش می یابد به دلیسل استفاده از ترمز ایمنی (پاراشوت) تدریجی در آن، تعادل کابین در حین حرکت اهمیت خاصی پیدا می کند. 

اساسا برای رسیدن به تعادل و توازن در کابین ، یوک های پایین و بالا از دو قطعه ناودانی (ابعاد آنها بر اساس طرح سازنده و ظرفیت کابین تعیین می گردد.) ساخته می شوند و ستون های عمودی و یوک آها نیز از ناودانی (در کابین های سنگین) یا از دو نبشی به فاصله کمی از یکدیگر  استفاده می شوند. 

 

پروفیل ستون قاب یوک (ناودانی یا نبشی) مذکور اوسط صفحات (لچگی) سوراخ دار به تیرهای یوک های بالا و پایین پیچ و مهره می شوند. در صورت نیاز به تراز و شاقول کردن تیرها و ستون های قاب در محل اتصال به یکدیگر از لاتون (فیلر گذاری) استفاده می شود. 

 

 

13 - در دو سر هر یک از یوک های بالا و پایین از دو صفحه به ضخامت 10cm و به ابعاد مورد نیاز برای محل نشیمن پایه کفشک ها نیز استفاده می شوند، بکار گرفته می شود. 

پایه کفشک های لغزشی و یا غلطکی بر روی این صفحه ها قرار گرفته و محکم می شوندبه طوری که کاملا همراستا و در امتداد ریل ها قرار گیرند. 

 

پایه بدنه پاراشوت ها به این صفحات متصل شده و ئر محل پیش بینی شده خود قرار می گیرند. جهت نصب پاراشوت ها ابتدا میله فک آن را به داخل سوراخ اهرم تحریک وارد کرده و پیچ و مهره کنید. انتهای دیگر میل مهار را به لقمه های ترمز وصل کنید. 

 

 

 

کار میل مهار و اهرم تحریک را به طور دستی کنترل کنید تا از عملکرد آنها هنگام پاراشوت مطمئن شوید. 

هنگام پایان کار، حرکت آزاد لقمه ها وغلطک های داخل مجموعه پاراشوت با کشیدن میل فک ها کنترل شوند. 

واشرهای بشقابی (حداقل 2 عدد) ضربه گیر و دو مهره انتهای دو سر هر یسک از میل مهارها را نصب کنید. مهره ها را تا حدی بپیچید که فک پاراشوت مطابق با دستورالعمل سازنده ( در حد 3 میلی متر) از روی روبند آن بالاتر بیاید. 

 

مهره ها را قفل کنید و سپس این عمل را برای میل مهار کف بعدی ( در صورت وجود) تکرار کنید. ابتدا کفشک های یوک پایین و سپس کفشک های یوک بالایی را نصب کنید. در صورتی که کفشک ها از نوع غلطکی باشد، این کارباید به نحوی صورت گیرد که شکاف صفحه راهنمای ی بالای کفشک غلطکی هم مرکز و گونیا با تیغه نوک هر یک از ریل ها قرار گیرد. 

 

جهت کنترل دقت نصب پاراشوت ها و کفشکهای دو طرف یوک کابین در دو محور عمودی و افقی در محل نصب از ترازی به طول حداقل 50 cm استفاده کنید. 

 

 

 14 - برای نصب قاب یوک کابین باید در مراحل اجرایی نیز دقت کافی شود : 

1. رقوم تراز زیر یوک پایین کابین تا تراز کف به دقت اندازه گیری شود. 

2. نصب ستون های نگهدارنده یوک پایین به صورت کاملا تراز و شاقول و در امتداد تیغه های نوک ریل ها صورت گیرد. 

3. یوک بالا به ستون های عمودی در دو طرف قاب بدن هیچگونه تنش یا پیچش نصب شوند. 

4. کفشک های قاب یوک به دقت نصب شوند. 

 

15 - در صورتی که از لرزه گیر برای نصب کف و بدنه کابین روی یوک و ستون های عمودی قاب استفاده می شود، مجموعه آنها پس از گونیا کردن و محکم شدن قاب یوک نصب می شوند. عموما لرزه گیرها (صداگیر) روی قابی که از نبشب آهنی ساخته میشوند، نصب می گردند و این مجموعه به یوک پایین و همچنین از اطراف به ستون عمودی پیچ و مهره می شود. 

 

 

بر حسب ابعاد قاب نگهدارنده لرزه گیر های کف و وزن آن، می توان ان را توسط جرثقیل بالابر زنجیری یا به طور دستی به روی یوک پایین منتقل کرده و آن را نصب کرد. اصولا نقشه آسانسور، جزئیات نصب قاب مذکور و از جمله چگونگی نصب آن به روی یوک پایین را نشان می دهد.

ضمنا در این نقشه کلیه فواصل ان با دیگر قطعات و اندازه های مورد نیاز نشان داده می شودکه به طور مثال میتوان به فاصله کف کابین از جلو یا کف آستانه درب طبقه و همچنین با امتداد محور اصلی ریل ها اشاره کرد. 

 

 

در صورت نیاز به تراز شدن کف کابین با محور عرضی (در امتداد محور ریلها) و یا امتداد عمق در روی یوک پایین، با قراردادن لاتون ( صفحات نازک فیلر) آن را اصلاحمی کنیمو 

 

16 - دراین مرحله از کار اجرایی میل مهارها (بادبندها) باید آماده نصب شوند. بعضی از انواع میل مهارها از نوع ثابت بوده و یا قابلیت تنظیم دارند. به هنگام نصب میل مهار باید دقت شود که در محل اتصال به یوک ایجاد تنش یا پیچش نکند. 

 

پیش از نصب بادنبدها به محل نصب و اتصالات بادبندها روی کف کابین یا قاب نگهدارنده ارزه گیرها نصب شوند. 

 

 

 

انواع کفشک های آسانسور

کفشک غلطکی : 

کفشک غلطکی تا حد زیادی نسبت به لغرزشی گرانتر است و لذا در آسانسورهای ارزان قیمت و در سرعت های پایین از آن استفاده نمی شود. این نوع کفشک معمولا روی آسانسور با سطح کیفی بالا بکار گرفته می شود. 

 

برای کاهش اصطکاک غلطک های این نوع کفشک نیازی به روغن کاری نیست و در نتیجه سطوح ریل ها روغن کاری نشده و داخل چاه تمیزتر خواهد بود. با استفاده از این کفشک اصطکاک حرکتی کاهش پیدا کرده و لذا باعث کاهش جریان مصرفی موتور نیز می شود. قابل ذکر اینکه از طرفی این فرآیند به منظور افزایش دقت در همسطح سازی کابین با طبقه بسیار مفید خواهد بود. 

 

 

همانگونه که قبلا نیز بیان شده است، به جز سیم بکسل بندی 1:1 که مستقیما سیم بکسل ها به یوک بالا متصل می شوند، سیم بکسل بندی 2:1 نیز اجرا می گردد که در این صورت فلکه هرزگرد به جای صفحه سوراخ دار به یوک بالای کابین و همچنین وزنه تعادل نصب می شود. عموما فلکه های هرزگرد در راستای ریل ها قرار می گیرند لیکن با توجه به موقعیت فلکه کششی موتور میتوانند به امتداد ریل ها جابجایی و یا انحراف داشته باشند. 

 

 

البته در کابین عمیق تر این فلکه هرزگرد می تواند به دو عدد افزایش باید که در این صورت کابین از تعادل بیشتری برخوردار خواهد بود. 

در کابین سنگین تر حتی این فلکه ها می توانند به زیر کابین ( به صورت مورب یا موازی) کنار یوک پایین منتقل می شوند و کابین از زیر تحت کشش به سمت بالا قرار می گیرد. 

در کابینیکه دارای دو درب مجاور است، یوک به صورت مورب بوده و ریل ها در گوشه های چاه قرار می گیرند. 

در بعضی از آسانسورها به جای استفاده از کابین با یوک مورب ،یوک آن می تواند به شکل لیفتراکی اجرا شود. 

 

 

کابین آسانسور در حمل بار نسبت به حمل مسافر با توجه به نوع تزئینات داخلی ان ممکن است متفاوت بوده و از نظر شکل ظاهری زمخت تر و پر سر و صداتر باشد. 

کابین های حمل بار انواع مختلف دارند و اغاب از نظر مهندسی و ساخت متفاوت و ویژه هستند و ئر انواع صنعتی یوک آنها ننمن است نیاز به تقویت کننده خاص داشته باشند و طراحی دقیق در آنها صورت گیرد. 

 

انواع دیگری از یوک و کابین نیز در آسانسورها به کار گرفته می شوند که به طور مثال می توان به آسانسور شیب دار  اشاره کرد. قاب یوک آن نیازمند به طراحی خرپا خاصی است که ممکن است با توجه به طرح کابین مورد نظر محاسبه شود. 

 

جزئیات مجموعه یوک کابین و تجهیزات ایمنی باید با توجه به نوع بکار رفته توسط تولیده کننده در اختیار اکیپ نصب در محل قرار گیرد. 

 

وزنه تعادل به دو دسته کلی تقسیم می گردد، یکی از این انواع دارای قابی است مشابه قاب یوک کابین و عمدتا از ناودانی ساخته می شود و وزنه های پر کننده در داخل آن قرار می گیرد. نوع دوم آن فاقد قاب اطراف وزنه های پر کننده است و این نوع مورد استفاده قرار نمی گیرد و استانداردهای ایمنی آسانسور به کارگیریاز آن را تایید نمی کنند. 

 

 

وزنه های پر کننده وزه تعادل عموما از نوع چدنیهستند که مجموع قاب، متعلقات و وزنه های پر کننده باید بین 40 تا 50 درصد مقدار وزن ظرفیت کابین به اضافه جرم آن باشد. 

 

 

در صورتی که زیر چاه آسانسور در دسترس ساکنین ساختمان باشد و مورد استفاده قرار گیرد و همچنین به طور کلی در آسانسورهای صنعتی، کشتی و خاص ، وزنه تعادل نیز همانند کابین باید مجهز به سیستم ترمز ایمنی باشد. 

وزنه تعادل نیز همانند کابین باید به کفشک های لغزشی یا غلطکی در چهار گوشه مجهز باشد. عموما نوع کفشک های وزنه و تعادل مشابه کابین انتخاب می شوند ، هر چند ممکن است  این موضوع در آسانسورها رعایت نگردد.

 

در وزنه تعادل نیز همانند کابین برای اتصال سیم بکسل ها به تیر افقی بالای آن از سر سیم بکسل های مشابه استفاده می شود. 

 

برای کنترل حرکت های جهشی وزنه تعادل و متعادل سازی نیروی کشش در سیم بکسل ها،سمت وزنه تعادل استفاده می شود. عموما برای وزنه تعادل در سرعت های پایین ضربه گیرهای فنری در کف چاهک مورد استفاده قرار می گیرد. در بعضی از طرح ها آن را به زیر یوک پایین قاب وزنه تعادلنیز می بندند. سیم بکسل یا زنجیر تعادل نیز به زیر قاب وزنه تعادل متصل می گردد. 

 

در هنگام استفاده از سیم بکسل جبران در آسانسورهای پر سرعت، پس از اتصال آن به قاب وزنه تعادل از فلکه هرزگرد که در کف چاهک برای هدایت سیم بکسل فوق در داخل چاهک تعبیه می شوند، عبور می کند. 

 

برای جلوگیری از تشکیل جریان های گردابی در لبه گوشه های پایین و بالای کابین و ممانعت از تداخل آنها در پش کابین بخصوص در سرعت های بالا از صفحات آرام کننده جریان های هوا که به شکل آیرودینامیکی هستند، استفاده می شود. 

 

این قطعات در آسانسورهای پر سرعت باعث کاهش اغتشاش هوا در پشت کابین در حال حرکت شده و از تولید صدا و نیز ارتعاشات افقی از آن جلوگیری کرده و به نرمی حرکت آسانسور کمک می کنند. 

تعدادی از شرکت های آسانسوری جهت کاهش اثرات اغتشاش هوا کابین آسانسور را به صورت دو جداره و دوکی شکل می سازند. 

 

نصب کفشک آسانسور

نصب کابین آسانسور :

قاب یوک کابین توسط کفشک هایی که در چهار گوشه آن سوار می شوند با ریل ها در تماس هستند و هدایت می شوند. 

 

 

پایه این کفشک ها به روی صفحه ای در انتهای یوک های بالا و پایین پیچ می شوند. 

کفشک ها صرف نظر از توزیع بار کابین به روی ریل ها، برای محفوظ ماندن یوک در امتداد آنها نیز مورزد استفاده قرا می گیرند. 

وظیفه ی دیگر یک کفشک مناسب که به طور صحیح نیز نصب شده است، حفظ موقعیت پاراشوت در وضعیت خود و جلوگیری از جابجایی آن در هنگام حرکت کابین خواهد بود. 

به طور کلی در هر یوک کابین از دو عدد کفشک در بالا و دو عدد در پایین در دو طرف هر یک از آنها استفاده می شود ولیکن در کابین آسانسور های پرسرعت می تواند این کفشک ها در هر یک از گوشه ها به صورت دوتایی بکار گرفته می شوند. 

 

در یوک کابین دو تایی ( double deck ) برای ایمنی و کنترل حرکت بیشتر از شش کفشک ( در میان ستون های عمودی یوک نیز از کفشک استفاده می شود) استفاده می شود. کفشم ها به هنگام نصب، دقیقا باید همراستا و شاقول با ستون های عمودی یوک قرار بگیرند. 

 

آها می توانند از نوع لغزشی یا غلطکی باشند. بدنه کفشک لفزشی از جنس چدنی است و توسط پایه اش به یوک پیچ و مهره می شود. این کفشک امکان حرکت نوسانی در محور خود را دارد. در محل تماس بین ریل و بدنه چدنی کفشک لغزشی از قطعات پلاستیکی که به صورت U شکل است، استفاده می شود. 

 

 

این قطعات از مواد پلاستیکی گوناگونی ساخته میشود . امروزه این قطعه ترکیبی از چند لایه پلاستیکی و سربی ساخته می شود تا بتواند ضربات را به راحتی خنثی کند. در کفشک لغزشی جهت کاهش اصطکاک از روغن کاری به روش موئینگی توسط فیلیته پارچه ای بهره گرفته می شود. 

 

حد فاصل کفشک لغزشی از روی سطح ریل حداکثر 2 میلی متر باشد. 

کفشک غلطکی دارای 3 چرخه است که بدنه این چرخ ها از جنس فولاد است . ر.ی آنها با روکش لاستیکی پوشیده است و هر یک از این چرخ ها به روی پایه چدنی سوار هستند. این کفشک ها همانند کفشک لغزشی به یوک بالا و پایین کابین نصب شده و توسط پیچ و مهره محکم می شوند. 

بسیاری از آنها به فنرهایی که به روی بازوهایی سوار هستند و قابلیت تنظیم فشار در هر یکح از چرخ ها را دارند، مجهزند. 

 

در آسانسورهای با ظرفیت زیاد کفشک های غلطکی که دارای 6 چرخ هستند مورد استفاده قرار می گیرند. 

این بازوها به توسط فنر فوق، فشار مناسب و مورد نیاز را به طور مداوم بین هر یک از چرخ ها و سطح ریل تامین می کنند به طوریکه به صورت خودکار مقدار مورد نیاز در (تماس ختصر) آن دائما حفظ شود. 

 

قطر چرخ کفشک غلطکی متناسب با سرعت و ظرفیت کابین انتخاب میشود. قابل توجه اینکه هر چقدر قطر چرخ بزرگ تر انتخاب شود حرکت کابین نرم تر خواهد بود. 

 

مراحل نصب لته های درب آسانسور : 

1. هر یک از لته ها را روی ریل آویزان کنید. 

2. غلطک (قرقره) بالایی را به نحوی تنظیم کنید که لقی آن از روی ریل راهنما 0/05 میلی متر بیشتر نگردد. 

3. درب ها را به یک سمت حرکت دهید سپس خار زیر لته را طوری ببندید که در محل خود قرار گیرد. 

4. حرکت نرم هر یک از لته ها کنترل شود به طوریکه بدون هیچ اشکالی و نیاز به نیروی زیاد حرکت کند. 

 

مجددا مجموعه های غلطک های آویز بالای سردرب و خارهای کشویی زیر لته ضرذبه گیر

ا را در صورت نیاز تنظیم کنید. 

 

 5. ضربه گیرهای درب را روی هر یک از ستون های نگهدارنده در قسمت بالای آن نصب کنید. مقدار لقی مورد نیاز بین لته و ضربه گیر بر اساس دستور العمل سازنده رعایت شود. 

 

نصب آستانه (سیل) درب طبقات :

در طی مراحل اجرایی نصب آستانه (سیل) فرض بر این است که عملیات اجرایی توسط سطح متحرک صورت می پذیرد و کلیه اندازه گیری ها دقیق است و می تواند در اجرا ممورد استفاده قرار گیرد. در صورتی که نصب آستانه درب های طبقات  با استفاده از داربست و تخته های زیرپا در طول چاه آسانسور  ادامه پیدا کند باید کلیه مراحل نصب توسط شابلون ساخته شده با توجه به ابعاد آسانسور پیگیری و اجرا شوند. 

 

- آستانه درب توسط بست و نگهدارنده های خاص خود که به شکل های مختلف توسط سازندگان درب ها طراحی و ساخته می شوند به نبشی فلزی که توسط جوشکاری یا انکربولت به سازه قبلا اتصال و محکم شده است، سوار و نصب می گردد. 

 

 

در این روش سوراخ های آستانه در امتداد سوراخ هایی که در نبشی پیش بینی شده است قرار گرفته و پیچ و مهره میشوند. لازم است در ابتدای کارز پیچ و مهره ها آزادنه و شل بسته شوند تا در صورت لزوم قابلیت تنظیم داشته باشند. در برخی از اوقات برای شاقول و تراز آستانه از ورق های تنظیم کننده (لاتون) استفاده می گردد. 

در  بعضی از درب های طبقه، آستانه روی کف طبقه قرار می گیرد که در این حالت دیگر نیاز به نبشی فلزی نخواهد بود و نگهدارنده استانه به سازه متصل می گردد.

 

از نکات مهم در نصب درب ها، رقوم کف تمام شده ظبقات است که ارائه این اندازه ها و فاصله کف تا کف طبقات از وظایف کارفرما است. 

از نکته های مهم در نصب درب ها ، هماهنگی با ریل هاست که بر این اساس نصب درب ها با اشکالات کمتری مواجه خواهد شد. 

لازم به تذکر است که پیچ های نگهدارنده سیل درب طبقات با ملات و مصالح ساختمانی درگیر نشده زیرا باعث خوردگی شده و ضمن اینکه در صورت نیاز به باز کردن انها ممکن است با مشکلاتی مواجه گردد. 

 

- قبل از اجرا و نصب آستانه، شابلون نصب باید ساخته شده و اماده باشد. سپس در محل خود در مقابل ریل ها قرار گرفته و با گذاشتن علامت روی لبه کف مرکز آستانه و مرکز بازشو درب و تخته افقی شابلون نشان گذاری می شود. با گذاشتن نشاه مرکز آستانه روی نبشی نگهدارنده علامت مرکز آستانه را مرکز بازشو درب مطابقت داده، و شپش آنها را به پیچ و مهره به یکدیگر ببندید. 

قابل توجه اینکه در درب های کنار بازشو (تلسکوپی) لازم است مقدار خارج از مرکزی دهانه ریل کابین با درب طبق محاسبه  و در اجرا و نصب درب رعایت گردد. 

 

لازم به توضیح است که : 

سوراخ های روی نبشی زیر آستانه و خود آستانه به صورت شکاف های باریکی هستند که اجازه می دهند آستانه به راحتی جلو و عقب حرکت کرده و قابلیت تنظیم داشته باشد. در این بخش از کارز کنترل طراز بودن سطح آستانه از دو طرف آن و فاصله آن از ریل های کابین باید صورت بگیرد. این کنترل ها برای کارکد مطلوب درب کابین با درب طبقه و هماهنگی آنها با یکدیگر از اهمیت زیادی برخوردار است. 

 

بعضی از نصابان جهت جلوگیری از حرکت آستانه درب طبقه به هنگام اجرای کارهای ساختمانی به کمک نگهدارنده های افقی که در محل ساخته می شوند انها را به ریل ها متصل می کنند. 

درب از وسط بازشو دو لته (سانترال)

درب طبقات 

درب از وسط بازشو دو لته (سانترال) : 

درهای سانترال (از وسط بازشو دو لته) معمولاً در آسانسورها برای ورود و خروج آسانسور استفاده می‌شوند. این نوع درب‌ها در آسانسورها طراحی شده‌اند تا به صورت مرکزی باز شوند و دو لته (قسمت‌های درب) در سمت چپ و راست باز می‌شوند.

مشخصات اصلی درهای آسانسور سانترال (دو لته):

• نوع بازشو: از وسط باز می‌شود، یعنی دو تکه که در وسط به هم می‌رسند و باز می‌شوند.

کاربرد:

 در آسانسورها، مخصوصاً در ساختمان‌های اداری و مسکونی مدرن.

 

مزایا:

• ظاهر زیبا و مدرن.
• دسترسی آسان و سریع.
• امنیت و استحکام بالا.
• ابعاد و اندازه: بر اساس نوع آسانسور و سایز درب‌ها متفاوت است (معمولاً 90 تا 120 سانتی‌متر عرض و 200 تا 220 سانتی‌متر ارتفاع).

 

نکته مهم :

اگر نیاز به نصب یا خرید درهای سانترال دارید، بهتر است با شرکت‌های تخصصی در زمینه آسانسور و درب‌های صنعتی تماس بگیرید تا بر اساس ابعاد و مشخصات ساختمان، مناسب‌ترین درب را پیشنهاد دهند.

 

این درب دارای دو لته (پنل) است، یکی از آنها به سمت چپ و دیگری به سمت راست باز می شوند و به دو طرف می لغزند. یکی از لته ها توسط مکانیزمی به درب طبقه متصل است و توسط  آن به حرکت در می آید و دیگری توسط سیم بکسل تک رشته بکار رفته در سر درب طبقه در جهت نخالف و بار سرعای یکسان به حرکا در می آید. این درب ها فضای وسیعی برای ورود و خروج مسافران در کابین ایجاد می کنند. ضمن اینکه زمان کمتری نیز در توقف های کابین در طبقات صرف می گردد.