آسانبر کٌرد صنعت

سرویس و نگهداری و آسانسور

آسانبر کٌرد صنعت

سرویس و نگهداری و آسانسور

آسانبر کٌرد صنعت

این شرکت با مدیریت جناب آقای عبدی پور در زمینه ی سرویس و نگهداری , بازدید و مشاوره فعالیت دارد .
مکان : تهران و حومه
برای اطلاعات بیشتر با شماره های زیر تماس بگیرید.
دفتر : 02144652654
همراه : 09120276237

با تشکر
مدیر عامل شرکت آسانبر کٌرد صنعت

وبسایت ما :
www.asanbarkurdsanat.ir
اینستاگرام :
https://instagram.com/kurd.sanat

۱۵ مطلب با موضوع «انواع آسانسور» ثبت شده است

آسانسورهای هیدرولیک چیست؟

تاریخچه ای از آسانسورهای هیدرولیک :

شاید تصورش دشوار باشد اما قبل از اختراع آسانسورهای کششی در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، آسانسورهای هیدرولیکی آبی در آمریکا رواج داشت. بدین شکل که یک جک که با نیروی آب حرکت می‌کرد و از طریق تعداد قابل توجهی فلکه به همراه سیم بکسل باعث حرکت کابین میشد.

این سیستم اشکالات بسیاری را از جمله تکان زیاد به هنگام حرکت و توقف و عدم تراز در طبقه را دارا بود.

هنگامی که در سال ۱۹۶۴ نخستین تولید کننده آلمانی، با به کارگیری روغن در جک، یک آسانسور هیدرولیکی را تولید کرد، بهره گیری از آسانسورهای هیدرولیکی روغنی سال ها در آمریکا متداول بود.

بررسی آماری نشان می‌دهد که علی رغم جدبد بودن نسبی آسانسورهای هیدرولیک روغنی، این سیستم ها در بازار رواج یافته، و در حدود ۷۰% از بازار فروش آسانسور در آمریکا را به خود اختصاص داده است.

 

کاربرد آسانسورهای هیدرولیک :

آسانسورهای هیدرولیکی ساده ترین  شکل خود شامل یک سیلندر و یک پیستون است که مستقیما زیر کابین آسانسور قرار دارند.

روغن توسط یک موتور  الکتریکی از این مخزن پمپ می‌شود.

این کار باعث بالا رفتن کابین آسانسور می‌گردد، برای پایین

آمدن آسانسور، یک شیر باز می‌شود و به روغن درون سیلندر اجازه می‌دهد به سمت مخزن بازگردد.

 

– آسانسورهایی که دارای

ترافیک کم مسافر

بار و خودرو هستند.

برای استفاده

آسانسورهای

هیدرولیک مناسب

می‌باشند،

آسانسورهای

هیدرولیک

اغلب بهترین راه حل

برای کاربردهایی که

شامل بارها بسیار

بزرگ هستند

می‌باشند.

 

 

 

 

 

روش های مختلف اجرای جک هیدرولیک :

در اغلب موارد برای استفاده در  

ساختمان های تجاری مناسب

به نظر می‌رسند،آسانسورهای هیدرولیک

در اکثر موارد تنها نوع مناسب براین

نصب در بسیاری از ساختمان های

قدیمیترکه عمومابدون در نظر گرفتن

آسانسور طراحی شده اند می‌باشند.

حداکثر ارتفاع حرکت آنها در عمل ۲۲ متر است و  این به دلیل نیاز به

قدرت بیشتر و طول پیستون میباشد.

 

این موضوع باعث افزایش هزینه ی تجهیزات می‌شود و استفاده از آسانسورهای هیدرولیک را زمانی که جایگزین قابل دسترسی تری وجود داشته باشد از جذابیت کمتری برخوردار می‌کند. با وجود این که سرعت تا ۱ متر بر ثانیه نیز تولید شده است اما عموما دارای سرعت ۰/۶۳ متر بر ثانیه می‌باشند.

لازم به ذکر است سرعت کابین خالی به سمت بالا نباید از ۸% از سرعت نامی بیشتر شود و حرکت به سمت پایین با کابین پر به مقدار بار نامی نباید به میزان. بیش از ۸% از سرعت نامی بیشتر شود.

 

در این آسانسورها در جاهایی که بارهای بسیار سنگین بیش از ۳۲۰۰ کیلوگرم حمل می‌شوند و یا لیفتراک ها به داخل یا بیرون آسانسور تردد می‌کنند، می‌توان از مکانیزم های ضد حرکت مکانیکی استفاده کرد.

در آسانسورهای هیدرولیکی وسایلی به نام هم‌سطح کننده (RELEVELING) مورد استفاده قرار می‌گیرد که پمپ روغن کوچکی استه به دلیل نشت روغن و تغییرات بار در کابین در صورت ایجاد تغییرات سطح مجددا سطح کابین را با تراز طبقه هم سطح می‌کند. البته ممکن است در شرایطی که چرخ های دستی کوچک در آسانسوری با ظرفیت زیاد استفاده شود و این سیستم ها از دقت کافی برخوردار نباشند.

– در مورد استفاده از آسانسورهای هیدرولیک برای ساختمان های تجاری که انتظار ترافیک سنگین و دائمی می‌رود باید کاملا احتیاط کرد زیرا در چنین شرایطی ممکن است به سرعت ۱ متر بر ثانیه یا بیشتر نیاز باشد، تحت چنین شرایطی خنک کردن. سیستم از اهمیت خاصی برخوردار است زیرا برای آسانسورهای هیدرولیک بدون سیستم خنک کننده معمولا حداکثر سرعت ۰/۶۳ متر بر ثانیه در نظر گرفته می‌شود. نیاز به این سیستم خنک کننده اغلب در طراحی ساختمان ها مورد غفلت قرار می‌گیرد.

– اغلب موتورخانه آسانسورهای هیدرولیکی در مرکز ساختمان قرار دارد تامین هوای جریانی برای خنک کردن فضای موتورخانه در محدوده ی ۵-۴۰ درجه سانتی گراد از اهمیت زیادی برخوردار است و برای همین با تعبیه کانال های تهویه و جابجایی هوا یا نصب سیستم های خنک کننده موضعی یا منشعب از سیستم مرکزی می‌توان به درجه حرارات مطلوب هوا دسترسی داشت.

– آسانسورهای هیدرولیک برای کاربردهای بسیار زیاد یا گروهی از آسانسورها، مناسب نیستند. حتی گروه های آسانسور دوپلکس (دو. آسانسور) نیز ممکن است از حداکثر تعداد استارت های مجاز در ساعت (۴۵ استارت در ساعت) فراتر روند. چنین روش خنک کننده ای ممکن است پر هزینه و غیر عملی باشد.

– در ساختمان های مسکونی تا ۸ طبقه، به علت ترافیک کن می‌توان از آسانسورهای هیدرولیک استفاده نمود.

در رابطه با آسانسورهای هیدرولیک ساده که از وزنه ی تعادل استفاده می‌کنند موارد زیر قابل توجه است :

– به علت وزن کمی که به ساختمان تحمیل می‌کنند

برای حمل بارهای سنگین مناسب هستند.

_ موتورخانه آسانسور معمولا در زیر زمین یا 

قسمت هایی از ساختمان که ارزش کمتری دارند میباشد.

_ در ساختمان با ارتفاع و ترافیک کم از نظر اقتصادی نیز به صرفه است.

– سیلندر هیدرولیک از نظر ظاهری نیز در بعضی ازمکان ها

که معماری ساختمان از اهمیت خاصی برخوردار است مناسب‌تر است.

– با توجه به طراحی و تعداد سیلندرها، چاه آسانسور

می‌تواند کوچکتر از آسانسور کششی مشابه باشد

آسانسورهای بدون موتورخانه چیست؟

آسانسورهای بدون موتورخانه که عموما به آن ها آسانسورهای MRL می‌گویند، امروزه بسیار معمول شده اند. در آسانسورها، نیروی محرکه و تجهیزات دیگر که به طور سنتی در موتورخانه قرار داشتند، در چاه آسانسور قرار می‌گیرند.

 

برای آسانسورهایی که نیروی 

محرکه ی آن در چاه آسانسور قرار دارد، موتورهای محرکه ی خاص بامقررات سرویس خاصی جهت امکان پذیر نمودن بازرسی های لازم

در نظر گرفته شده است.

سیم بکسل بندی این نوع

آسانسورها به صورت 2:1

بوده که عموما فلکه های هرزگرد در زیر کابین نصب می‌شوند.

هم اینک محصولاتی برای فروش در اروپا وجود دارد که کاملا ابعاد موردن نیاز چاهک آسانسور و بالاسری را کاهش داده اند. این نوع آسانسورها برای ظرفیت های از 630 کیلوگرم تا 2000 کیلوگرم ساخته می‌شوند. و سرعت آنها حداکثر محدود به 2 متر بر ثانیه است.

یکی از محدودیت های دیگر ارتفاع حرکت آنها است.  امروزه در ساختمان های تا ارتفاع 75 متر طول حرکت کابین، از آنها استفاده می گردد.

در بعضی از آسانسورها، نیروی محرکه روی ریل و تعدادی دیگر در مکانی که روی آن آهن کشی در انتهای چاه برای نصب آن در نظر گرفته شده، مستقر می‌شوند.

 

آسانسورهای هیدرولیکی :

.
🔸تاریخچه ای از آسانسورهای هیدرولیکی :
شاید تصورش دشوار باشد اما قبل از اختراع آسانسورهای کششی در اواخر قرن 19ام و اوایل قرن 20ام، آسانسورهای هیدرولیکی آبی در آمریکا رواج داشت بدین شکل که یک جک که با نیروی آب حرکت می کرد از طریق تعداد قابل توجهی فلکه به همراه سیم بکسل باعث حرکت کابین میشد.
.
⚪ آسانسور هیدرولیک در ساده ترین شکل خود شامل یک سیلندر و یک پیستون است که مستقیما زیر کابین آسانسور قرار دارد. روغن توسط یک موتور الکتریکی از این مخزن پمپ می‌شودو این کار باعث بالا رفتن کابین آسانسور می‌گردد. برای پایین آمدن یک شیر باز می‌شود و به روغن درون سیلندر اجازه می‌دهد به سمت مخزن بازگردد.
.
⚫ موارد استفاده :
- آسانسورهایی که دارای ترافیک کم مسافر، بار و خودرو هستند.
- کاربرد هایی که شامل بارهای بسیار بزرگ هستند.
- استفاده در ساختمان های تجاری
.
🟤 ویژگی ها :
- حداکثر ارتفاع حرکت آنها در عمل حدود 22 متر
- با وجود اینکه سرعت تا 1 متر بر ثانیه نیز تولید شده است، اما عموما دارای سرعت 0/63 متر بر ثانیه می‌باشند
- اغلب موتورخانه آسانسورهای هیدرولیکی در مرکز ساختمان قرار دارد. 

آسانسور بدون موتورخانه MRL

آسانسور بدون موتورخانه  مزایای بیشماری دارد که به مهمترین آنها اشاره می‌شود.

عدم نیاز به موتورخانه آسانسور
سازگاری با محیط زیست
کم حجم بودن قطعات و لوازم آسانسور
کاهش هزینه های ساخت و ساز موتورخانه آسانسورآسانسور بدون موتورخانه MRL

آسانسور بدون موتورخانه مزایای بیشماری دارد که به مهمترین آنها اشاره می‌شود.

عدم نیاز به موتورخانه آسانسور

سازگاری با محیط زیست

کم حجم بودن قطعات و لوازم آسانسور

کاهش هزینه های ساخت و ساز موتورخانه آسانسور

در آسانسور بدون موتورخانه عملا موتورخانه روی کابین اسانسور خواهد بود و باید تمام شرایط موتورخانه روی کابین برقرار باشد.
در صورتیکه دربالابرهای قدیمی، نصاب باید به طور مداوم بین چاه آسانسور و موتورخانه در تردد باشد.

یک نوع جدید آسانسور بدون موتورخانه (MRL)

این سیستم جدید توسط شرکت آسانسور و پله برقی اوتیس به بازار عرضه شده با نام: (Gen2) که به جای استفاده از سیم بکسل از تسمه های فولادی ۳ میلیمتری با پوشش پلی اورتان استفاده می شود.
این تسمه ها به مراتب قوی تر از سیم بکسل می باشد.

ضمن اینکه با وجود این تسمه های فولادی دیگر نیازی به روغنکاری های مداوم نمی باشد.
و این موضوع جدا از صرفه اقتصادی، کمک بزرگی به سلامت و حفظ محیط زیست می کند.


با توجه به تکنولوژی این آسانسور بدون مونور خانه ، ضمن حرکت بسیار نرم و بی صدا،

مصرف انرژی را نیز بسیار کاهش داده این پدیده بسیار مورد توجه قرار گرفته است.

آسانسور در برج‌های بسیار بلند به‌تنهایی پروژه‌ای مهندسی عظیم محسوب می‌شود.

امپایر استیت ۱۰۲ طبقه داشت و میزبانی از ۱۵ هزار نفر در آن تخمین زده می‌شد. در چنین ابعادی، ساعت‌ها منتظرماندن برای بالا‌و‌پایین‌رفتن آسانسور، احتمال وقوع زیادی داشت.

مهندسان برای پیشگیری از مشکل زمان انتظار زیاد، هفت مجموعه‌ آسانسور را در نظر گرفتند که هرکدام بخشی از طبقه‌ها را پوشش می‌دادند.

شرکت آسانسور اوتیس پیمان‌کار این بخش بود که ۵۸ آسانسور معمولی و هشت آسانسور خدماتی در پروژه راه‌اندازی کرد. آسانسورهای اوتیس حداکثر سرعت ۳۶۵ متر در دقیقه داشتند؛ اما استانداردهای ساخت مجوز سرعت حداکثر ۲۰۰ متر در دقیقه را صادر کرد.

ابعاد پروژه‌ی امپایر استیت و آسانسورهای آن در زمان ساخت، به‌قدری مهم و بزرگ بود که مجله‌ی پاپیولار ساینس شماره‌های ویژه‌ای به آن اختصاص داد. در مقاله‌های مذکور، از نام اپراتورهای رباتیک برای آسانسورهای پروژه استفاده شد. خودکاربودن آسانسورها یکی از پیش‌نیازهای اصلی پروژه بود که برای حصول اطمینان از حرکت نرم و سریع و حفظ امنیت اجرا می‌شد.

تا زمان ساخت امپایر استیت، هیچ پروژه‌ای در این ابعاد به دقت و امنیت در جابه‌جایی عمودی مردم نیاز نداشت. احتمال اسکان ۲۵ هزار نفر در پروژه، تخمین نزدیک به ۶۰ هزار سفر در طول روز را منطقی جلوه می‌داد. به‌علاوه، ساعت‌های شلوغی و خدمت‌رسانی برابر آسانسورها به همه‌ی طبقات، مشکلات مهندسی شرکت اوتیس محسوب می‌شدند. محاسبات تخمین می‌زد در ساعت‌های ۵ تا ۵:۳۰ بعدازظهر، نزدیک به ۱۵ هزار نفر از طبقات به‌سمت طبقه‌ی همکف حرکت خواهند کرد.